یادداشتهای روزانه

یادداشتهای روزانه …دوم اکتبر ٢٠١۶

 آمار خودکشی در ایران ابعاد گسترده ای بخود گرفته و روزی نیست که از این واقعه دردناک اخباری در میدیای عمومی و سایتها و رسانه ها ، گسترده ازآن نشنویم.

بنا به اخباری که از جانب دست اندرکاران رژیم منتشر میشود ، در سال گذشته تعداد ۴٠٢٠ مورد خودکشی در ایران ‌اعلام شده که به قراری میتواند عمق فاجعه را نشان دهد، در حالیکه این آمار حتما میتواند بیشتر باشد .

بگفته ای آمار بیشتر خودکشی ها در میان زنان و دختران هست که به موارد خشونتهای خانوادگی از جانب والدین و اطرافیان درجه اول به آنها تحمیل میشود .

بگفته سران حکومتی و یا میدیائی که منتشر شده بیشتر موارد خودکشی در غرب ایران از جمله در شهرهای ایلام ، کرمانشاه، لرستان ،کردستان و همدان اعلام سده است.

در این موارد افسردگی، به بن بست رسیدن در زندگی، مواردی بوده که بدان اشاره شده است .بقراری مصرف داروهای افسردگی نیز افزایش داشته استاز جمله بقولی قرص برنج و افزایش مصرف بی رویه آن نیز بخشی از مشکلات اعلام شده است.

البته نرخ خودکشی در میان مردان بخشی به شرایط سخت زندگی و بیکاری روزافزون و گرانی وعدم تامین معیشت زندگی خود و خانواده ، آنها را بطرف خودکشی سوق میدهد که دردناکتر است.

ولی باید فراموش نکنیم بیشتر خودکشی در میان دزتران و زنان به عقب افتادگیهای اجتماعی و مرد سالاری و تعصبهای ارتجاعی که بخشی به به مذهب و بخشی به مناسبات مرد سالارانه سرمایه داری بر میگردد که باید با آگاهگری و روشنگری بیشتر و کنار گذاشتن فرهنگ و روابط عقب مانده میسر خواهد شد.

یادداشتهای روزانە (۶ اکتبر ٢٠١۶)

آمار دردناک، تعداد ٣٨۵ میلیون کودک فقیر در سطح جهان این آماریست کە از جانب صندوق کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) و بانک جهانی منتشر شدە است و آنها در شرایط فقر شدید دست گریبانند. طبق آمارهای دادە شدە بیشتر این کودکان از جنوب صحرای آفریقا و یا جنوب آسیا بویژە هند و بنگلادش و پاکستان بسر میبرند. نزدیک بە یک پنجم این کودکان ساکن کشورهای در حال توسعە در فقر شدید بسر میبرند.

طبق آمارها در سال ٢٠١۵ میلادی بیش از ٣١ میلیون کودک پناهجو و ١٧ میلیون آوارە در داخل کشورها بە ثبت رسیدە و ٢٨ میلیون از این کودکان خانەهای خودرا بدلیل خشونت و فشارهای داخل خانوادە و کشورها ترک نمودەاند.

سیستم سرمایەداری جهانی و امپریالیستی برای کسب سود بیشتر از کشورهای تحت نفوذشان و بخصوص در کشورهای آسیائی و خاور میانە با حمایت از حکومت های دیکتاتوری و سیاستهای صندوق بین المللی پول و بانک جهانی و ریاضت های اقتصادی بیشترین فشارها بر روی زندگی مردم کارگر و زحمتکش و اکثریت جامعە است و از عوارض آن بیکاری و ترک تحصیل کودکان بدلیل عدم تامین مالی خانوادە و برای کمک بە معیشت خانوادە بە بازار بی رحم کار پرتاب میشوند و حتی نە تنها بە کارهای شاق گماردە میشوند، بلکە آوارە و سرگردان خیابانها شدە و طعمە مافیاهای گوناگون سکس و موادمخدر و … میگردند.

این از عوارض جامعە تحت حاکمیت سرمایە است و بی رحمانە خون آنان را بە شیشە میکشد.

با اتحاد و یکپارچگی و آگاهگری و تلاش فعالان کارگری چپ و کمونیست باید راهی انسانی پیش گرفت و این جهان وارونە را زیرو رو کرد و جامعە ای انسانی بنا نهاد کە در اتحاد و یکپارچگی طبقە کارگر آگاە و متشکل در حزب طبقاتی اش میسر است.

پیش بە سوی دنیائی عاری از ظلم و ستم و ناعدالتی.

اردشیر نصرالە بیگی