موج تازه دستگیری فعالین جنبش کارگری و وظائف ما

فرهاد شعبانی
طی ۴۸ ساعت گذشته محسن حکیمی عضو کمیته هماهنگی برای ایجاد تشکل کارگری،  بیژن امیری کارگر ایران خودرو و پدرام نصرالهی ( نه به ز)عضو کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل کارگری در شهر سنندج بازداشت و روانه زندان شده اند. این در حالی است که منصور اسانلو، افشین شمس و دهها فعال دیگر جنبش کارگری و دیگر جنبش های اجتماعی با وجود اعتراضات گسترده جهانی علیه آن همچنان در زندان اند.

پرسش اینجاست چرا رژیم ضد کارگری حاکم بر ایران در این شرایط دست به چنین بازداشتهائی می زند؟
اخبار و شواهد نشان می دهد که مبارزات کارگران ایران علی رغم تمام دستگیریها، سرکوبها و هزینه های بالای مبارزه و نقاط ضعف اش طی سال ۸۷ همچنان رو به گسترش بود و در ماههای آخر این سال حرکت جمعی شماری از تشکلهای کارگری برای افزایش دستمزدها بدون تردید آن را وارد مراحل تازه تری خواهد کرد.
 مبارزه برای تعیین حداقل دستمزد آنهم با خواست حضور نمایندگان منتخب مجامع عمومی کارگری در تعیین آن یکی از آن خواستهائی است که می تواند مبارزه طبقه کارگرایران علیه سرمایه داران و دولت را سراسری کند.
ایجاد فضای رعب و وحشت، با دست زدن به تاکتیک دستگیری فعالین موثر در مبارزات کارگران و جنگی نگاه داشتن  فضای جامعه پاتک رژیم در مقابل مبارزات طبقه کارگر و  این اقدام جسورانه و به موقع تشکلهای کارگری است.
  به باور من مبارزه حول خواست افزایش دستمزد متناسب با نرخ تورم البته تنها و تنها با حضور نمایندگان منتخب کارگران یکی از محورهای اصلی مبارزات این دوره خواهد بود که می تواند تاکتیکی بسیج کننده و همه گیر شود.
رژیم نگران گسترش این مبارزات به اعماق جامعه است. ایجاد فضای ترس و وحشت به همین منظور است و نباید ما فعالین جنبش کارگری را در جهت درستی که در پیش گرفته ایم منحرف سازد.
در این شرایط فعالین جنبش کارگری در خارج از کشور و کانونها، انجمن ها و کمیته های همبستگی با کارگران در ایران نیز وظائفی دوگانه و مهم بر دوش خواهند داشت. تلاش برای متحد نگاه داشتن صفوف خود و راه اندازی کمپین های گسترده تر و سراسری تر علیه موج دستگیریهای اخیر در داخل.
باید گفت که دلیل بازداشت و زندانی کردن فعالین جنبش کارگری ایران هرچه باشد، غیر قانونی ، بی اساس و برخلاف کنوانسوینهای بین الملی است. اگر سران رژیم اسلامی ایران فعالین جنبش کارگری ایران را بلادرنگ از زندان آزاد نکنند، ما فعالین جنبش کارگری ایران در خارج از کشور دست به آکسیونهای افشاگرانه علیه این رژیم ضد کارگری خواهیم زد، و باید بزودی تدارک چنین آکسیونهائی را در دستور  بگذاریم.