دف زنی این هنر دراویش و تصوف و ابتذال
چندی پیش گزارشی از دف زنی هزار نفری را کە بە نام هنرمندانی از جنس حکومتی سازمان دادە بودند در شهر سنندج بە اجرا در آوردند و جمعی نیز با بە بە و چە چە از آن یاد میکنند.
بیاد بیاوریم کە دف در چە مجالس ودارای چه جایگاهی بودە و هست نمایش تصوف و دراویش در تکایا و خانقاە های مذهبی و در عالم خلصە بردن مردم خصلت نمای آن است.
هر حرکتی کە رنگ و بوی مذهبی داشتە باشد، هیچ حرکت رو بە پیش و زندە و پویندە قطعا نیست و در خدمت بە ارتجاع و عقب ماندگی ست و افیون توده هاست.
این بظاهر هنرمندان، جدا از اینکە هنر را بە سخرە گرفتەاند، بلکە نشان دادند کە در قرن اخیر و در کردستان و بخصوص سنندج سرخ میتوانند مردم آزادە و جوانان عاصی از مذهب و رژیم ارتجاعی آن را بە حاشیە بردە، اما زهی خیال باطل با این ترفندهای عقب افتادە و ارتجاعی بیش از ٣٨ سال است مبارزەای بر حق بودە و حتی زمانیکە خود احمد مفتی زادە در راس این جریانات بود و حال، اعوان و انصارشان در ادامە راە سلفی گری و تقویت آنها از جانب حکومت های مرتجع منطقە شارژ میگردند و رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی نیز همچون سوپاپ اطمینان از این جریان در مقابلە با انقلابی گری و رادیکالیسم در جامعە استفادە میکنند، این فرصت طلبان و مرتجعین هرگز نخواهند توانست با این حرکات آزادگی و رادیکالیسم در میان جوانان و دختران و پسران و کارگران مبارز را محدود کنند.
سالهاست کە این ارتجاع مذهبی برای سرکوب جنبش انقلابی و عادلانە مردم کردستان توطئە کرده و نقشە کشید، لشکر کشی ها نموده، اما هیچگاه مردم آزادە و مبارز و جریان انقلابی و معتبر اجتماعی آنها کومەلە را نتوانست مرعوب نماید.
با توطئە گریهائی همچون سیاست پخش مواد مخدر بقیمت ارزان و در دسترس ،توسط دست اندرکاران چە سپاە و چه بسیج حکومتی، کە اعلام میداشتند کاری خواهیم کرد کە از دست جوانان اسلحە و آر پی جی را گرفتە و بە جای آن وافور و منقل جایگزین خواهیم کرد، این ترفندهایشان هم محکوم بە شکست شد.
ویا در مقطعی با رئیس جمهور خندانشان (خاتمی) و بحث گفت و گوی تمدنها و بقول خودشان طرح اصلاحات ساختگی شان واصلاح طلبی و درست کردن جمع انستیتوی کرد محافلی از کردهای حکومتی را علم کردە تا بە خیال خام خود میتوانند جنبش انقلابی کردستان را حاشیەای کنند، همە و همە با آگاهی و آگاهگری تودە مردم آزادە و مبارز و کارگران پیشرو و جوانان و زنان معترض افشا گردید.این هم حرکتی ست که در غیاب هنرمندان متعهد کە زیرزمینی میشوند، اینها میداندار میگردند.
حال میخواهند در این مرحلە از این ترفند استفادە کنند، کە زنان و مردان را در جمعی وسیع برای حرکتی عقب افتادە و ارتجاعی بنام کاری هنری قلمداد نمایند و بگویند، چطور زنان و مردان در یک حرکت وسیع هنرنمائی کردند ولی زهی خیال باطل، بە این شیوە ها کودکان و نوجوانان دهە شصت کە همیشە سرودهای انقلابی کاک فواد، کاک شوان، گومەشین، کارگران شهرداری، سرود مام رحمان پیر سنگر کە توسط انقلابیون و کمونیستها بر سر زبان همگی بود و در گروههای کم و زیاد و در تظاهراتها و یا در گشتهای پیشمرگان در شهرک ها و یا روستاها خواندە میشد، آنها نمیتوانند این فرهنگ انقلابی و این هنر انقلابی و پیشرو را بە حاشیە رانند.
هنرمندان شاعر و سرود خوان و آوازخوانهای آزادە و انقلابی سنتی را پایەگذاری کردەاند کە هیچگاه در کردستان انقلابی، این مرتجعین دف زن جایگاهی نخواهند یافت و کارهایشان محکوم بە شکست است و این بظاهر هنرمندان در میان مردم منفور خواهند شد و جائی ندارند. مروجان و مدافعانش از کارگزاران رژیم اند و باید افشا و محکوم گردند.
زندە باد هنر انقلابی و پیشرو و متعهد!
اردشیر نصر الە بیگی
سپتامبر ٢٠١۶ میلادی