نوید مینائی

مراسم روز دانشجو در دانشگاه شیراز باعث وحشت و به هم ریختگی حکومت در سطوح مختلفی شده است. همه اوباش و اراذلشان را به صف کرده اند تا دانشجویان را سرکوب کنند. از وزارت اطلاعات گرفته تا بسیج و سپاه و اوباش چاقو کششان. یکی از کسانی که این روزها علیه دانشجویان فعال شده و سخنرانی های آتشین و در ضمن با مزه ای می کند شخصی به نام انجوی نژاد است. قبلا در کانون رهپویان وصال با ایشان آشنا شده ایم و امروز در مقام شامخ سرکوبگری دانشجویان برآمده است.

انجوی نژاد در سخنرانی هایش در مورد فعالین دانشجویی و اعتراضات دانشجویان در مقام بک لمپن تمام عیار به آژیتاسیون علیه دانشجویان می پردازد. سعی می کند مزدوران بسیجی را تشجیع کند، مدام یادآوریشان می کند که به امید ملت شهید پرور! نباشید، این ملت با ما و شما نیست با لحن تحقیر آمیزی درباره مردم شیراز حرف می زند، مردمی که مثل همه جای دیگر ایران جمهوری اسلامی را نمی خواهند  و می داند و یادآوری می کند که بسیج و اوباشش در مقابل دانشجویان تنها هستند، نه تنها مایه ناامیدی انجوی نژاد و یارانش هستند که گورکنان شان هستند و انجوی نژاد این را خوب می داند.

انجوی نژاد سعی میکند با مزه هم باشد. مدام می گوید ما اهل دعوا نیستیم و من از چیزی نمی ترسم و تنها زندگی می کنم و تنها رفت و آمد می کنم کسی هم جرات نمی کند به من آسیبی برساند و این ها را سعی می کند با شوخی بگوید که بیشتر از این مایه ناامیدی لشکر شکست خورده اش نشود در ضمن زنگ خطری هم برایشان باشد. گویا مردم و دانشجویان مثل خودش و برادران بسیجی اش با زبان چاقو پنجه بکس و زنجیر حرف می زنند، گویا تا امروز اعتراضات دانشجویان و کارگران و زنان در مقابل حکومتی با فرهنگ و متمدن صورت گرفته. همه می دانیم حکومت اسلامی از هیچ وحشی گری و کثافت کاری ای در مقابل مردم و جوانان و اعتراضات آنان کوتاهی نمی کند. و به هر وسیله ای برای سرکوب مردم متوصل می شود و در مقابل، این حکومت انجوی نژاد و اعوان انصار چاقو کشش هستند که همواره سرکوبگری انسانیت را با وحشیانه ترین شکلی به عهده داشته اند.

انجوی نژاد حالیش نیست که مطلوم نماییش هر چند جنبه تعارف و تهدید به حساب بیاید ولی از موضع ضعف است و نشان دهنده موقعیت ضعیف اش است. انجوی نژاد از نوع همان برادران چماق به دست و چاقو کشی است که هر چند امروز روزنامه نگار و فیلم ساز شده اند ولی سنتشان قلدرمنشی و "آی نفس کش" بود. حالا انجوی نژاد، فرزند خلفشان به روزی افتاده که با وجود همه نیروهای امنیتی و سپاهش مجبور است بگوید من تنها هستم و ادعای شجاعت بکند و بگوید کسی جرات نمی کند به من آسیبی برساند!! این آخر عاقبت انقلاب فرهنگی ست!

همانطور که گفتم انجوی نژاد سعی می کند بامزه هم باشد این خاصیت در چماق دار های آشنا ست!.او نیروهای خودی را تخمین می زند و از "شوت بودن" نیروهایش اظهار تاسف می کند و البته همه این ها با خنده و شوخی ست. حال نذار لشکرش را با شوخی اعلام می کند، بی پشتبانی شان را همین طور و البته خشم و نفرت مردم را نسبت به خودشان هم با شوخی و در قالب بی خیالی مردم شیراز اعلام می کند.

انجوی نژاد از حضور و اعلام وجود مارکسیست ها اعلام تعجب می کند و البته با منافقین (سازمان مجاهدین خلق) قاطی شان می کند. حتما کسی با درجه هوش انجوی نژاد باید بداند اینها خیلی متفاوت هستند. می داند که سوسیالیسم و آزادی خواهی و برابری طلبی امروزقوی ترین و دشمن اصلی حکومت اسلامی است. می داند این گرایش سرنگونی طلبی ست که می رود ریشه اسلام و حکومت سرمایه داری اسلامی را بخشکاند. به خاطر همین به مارکسیست ها که می رسد، قاطی می کند و نمی تواند مظلوم نمایی و بی طرفی!! اش را حفظ کند.

انجوی نژاد می گوید ما فقط خواهان اجرای قانون هستیم قانونی که می گوید اهانت به خامنه ای مجازات دارد و اهانت به اسلام و مقدسات جرم محسوب می شود. او می بیند تمام این مقدسات و خامنه ای و خاتمی را دانشجویان سکه یک پول کرده اند و می خواهد جلوی این سیل بایستد. البته حکومت اسلامی در هم ریخته ای پشت سرش ایستاده و مقابلش مردم معترض و جان به لب رسیده را می بیند و گاه مظلوم نمایی می کند و گاه قلدر بازی تا صف به هم ریخته اش را تشجیع کند.

انجوی و امثال انجوی در ایران تعداد شان قلیل است و قلیل تر میشود، ولی تعداد دانشجویان و زنان کارگرانی که هر لحظه مترصد سرنگونی جمهوری اسلامی هستند میلیون ها نفر هستند. میلیون ها نفری که کافی ست متشکل شوند و بساط همه این کثافات قرون وسطائی را برای همیشه در هم بپیچنند.

دانشگاه شیراز امروز یکی از جبهه های نبرد جمهوری اسلامی با مردمی ست که دانشجویان در روز دانشجو فریاد اعتراضاشان بودند. مردمی که می خواهند جمهوری اسلامی همین امروز سرنگون شود و دانشجویان همین را اعلام کرده اند. پیروزی در دانشگاه شیراز برای دانشجویان، صف مبارزه علیه اوباش اسلامی در همه دانشگاه ها را تقویت می کند. بی دلیل نیست که انجوی نژاد در این دانشگاه از چاه رهپویان وصال ظهور کرده است و با لمپن بازی و تهدید می خواهد دانشگاه شیراز را سرکوب کند. 

وظیفه ای که در مقابل جوانان و دانشجویان قرار دارد امروز دفاع جانانه از دانشجویان شیراز است. هر امکان و ابتکاری که می شود را باید به کار بست. هر چند نفر هستید خود را سازمان بدهید و دست به کار شوید. انجوی و امثال انجوی دقیقا از اتحاد و ابتکار عمل ما وحشت دارند و وحشتشان را به صورت پرت و پلا گویی بروز می دهند. با اتحاد و همبستگی، با حمایت از یکدیگر و گسترش دادن اعتراضات، متشکل شدن و مبارزه در عرصه های مشخص باید جمهوری اسلامی را عقب بزنیم. جهت مبارزه امروز در دانشگاه مبارزه برای سرنگونی جمهوری اسلامی و برای سوسیالیسم است، مبارزه علیه فضای سرکوب و مبارزه برای لغو آپارتاید جنسی است که شیشه عمر جمهوری اسلامی ست و باید به دست جوانان شکسته شو
د.