۱۱شهریور سالروز تأسیس حزب کمونیست ایران خجسته باد…!

ن: هژیر نینا

حزب کمونیست ایران در ۱۱ شهریور سال ۱۳۶۲در شرایطی شکل گرفت که رژیم هار اسلامی ۶ سال عمر ننگین خود رادرایران سپری می کرد، رژیمی که بازور وسرکوب به سر کار امد،در این باره سخنها گفته ومقالات متعددی نگاشته شده که اهمیت وجایگاه این حزب راهرچه بیشتر برجسته کرده که به حق این حزب شایسته بیشتر ازاین بوده وهست، با تشکیل حزب کمونیست ایران ،امید وارزوی انسانهای که به رهایی بشریت از چنگ نظام طبقاتی می اندیشیدند شکفته شد، بی شک کارگران وزحمتکشان ایران بیش ازاین به این حزب نیاز داشتند، تشکل واگاهی طبقاتی زمانی ممکن خواهد بود که حزبی به تمام معنا کارگری برنامه و استراتیژی مشخص وروشنی پیش روی این طبقه قرار دهد که حزب کمونیست ایران دارای چنین خصلت سیاسی بود که توانست افق روشنی برای انقلاب کارگری در ایران ترسیم کند،اندیشه ی این حزب در هر شرایط سخت ودشواری درمیان کارگران وزحمتکشان حضور عملی پیداکردوتبدیل به انگیزه های طبقاتی وسازمان یافته شد،در محیط کاروزندگی

توده ها خودرا برای نمایندگی طبقه کارگر اماده می کرد وبرای هر گونه نبردی که طبقه کارگردر ان عرض اندام کند اماده می ساخت، بعد از تشکیل حزب کمونیست ایران کارگران ومبارزینی در داخل ایران به این حزب ملحق وبرنامه واستراتیژی ان راچراغ رهنمود خود قرار دادند،یکی از افتخارات برجسته این حزب در دهه ۶۰ وجود گرایشات کارگری وجزب توده ها به این حزب بود که توانست درفاصله کوتاه زمانی جایگاه ونفوذ خود را در میان کارگران پیدا کند، اگر چه با ضربات کاری و شرایط پلیسی همیشه روبه رو بود اما برنامه و اهداف این حزب روز به روزنمایان تر ومحبوب تر می شد،وجود چنین حزبی در ان شرایط که جمهوری اسلامی با تمام نیروی سرکوبگرش هر روزه به دست اوردهای کارگران و زحمتکشان تعرض می کرد، کار اگاه گری وحضور سیاسی وعملی این حزب در گوشه وکنار ایران مشخص وقابل روئیت بود،برجستگی این حزب وکارگری بودن این حزب در اول ماه مه ها نشان داد که می تواند حزبی کارگری شود،اگر چه متاسفانه هنوز این حزب تبدیل به یک حزب کارگری نشده ،اما امید وارزوی این حزب وهمچنین تلاش پیگیرهر روزه اش در راستای چنین اهدافی می باشد که تاکنون برای ان مبارزه کرده انقلاب کارگری بدون رهبری حزب کمونیست ایران همچون اسمان ابری است که بادها ان را محو می نماید این انقلاب بایستی در میان خود کارگران ورهبران واقعی این حزب پرورش یابد واسمان ابری را تبدیل به رعد اسا کرد وباران خوشبختی رادر سرزمین تشنه باراند،۳۳ سال از عمرپر افتخاراین حزب می گذرد،جامعه ایران همچنان طبقاتی تروانگیزه مبارزاتی توده ها مخصوصا وجود گرایشات کارگری واعتراضات انان درمحیط کارو زندگی در این جامعه این را به ما نشان می دهد که وجود چنین نظام وحکومتی بر سر توده ها سنگینی می کند وزندگی چنان بر توده ها تنگ وتاریک کرده که صدای خروش فریادهایشان بارها توجه جامعه ورسانه های امروزی را به خود جلب کرده ، حزب کمونیست ایران بعنوان حزبی که منافع کارگران رابیش از هر چیز برایش اهمیت دارد،در قبال جنبش کارگری وسرنوشت مردم به تنگ امده در ایران خود را مسئول دانسته وبرای سازمان یابی وتشکل کارگری به کار تبلیغی و روشنگری پرداخته ودر جهت افقی روشن که خوشبختی بشریت دران معنا پیدا کند گام نهاده .

اما امروزودر چنین شرایطی که جامعه پذیرای خیزشهای توده ای می باشد وجامعه کارگری بیش از هر چیز دیگرمی تواند در عرصه های مختلف مبارزاتی خود قدرت طبقاتی خود را نشان دهد ، این حزب بایستی توان وظرفیتهای خود را بکار گرفته وخود را در میان این طبقه ببیند،برنامه واهداف حزب کمونیست ایران وتفکر این حزب بایستی امر عادی بیشترین تعداد کارگران در ایران باشد ،تلاش برای چنین نفوذی تنها با کار عملی وهر روزه در میان کارگران امکان پذیر خواهد بود ،رسانه های حزبی در این رابطه می تواند تاثیر گذار باشد ،اما این رسانه بایستی صحنه ای ساخت که درک وبینش طبقاتی در ان برجسته کند ،بایستی صحنه ای ساخت که بازیگران ان خود کارگران باشند وانان خود را در چنین صحنه ای بیابند، هنر یک رسانه حزبی مخصوصا حزبی که جایگاه جنبش کارگری در اولویت همیشگی خود قرار می دهد،این است که بتواند تصویری زنده واقعی،وبیانگرروزمره زندگی انسانهای باشد که ارزوی دنیای بدون ستم واستثمار دارند ،افق حزب کمونیست ایران از نگاه هر انسان رنج دیده ای مشاهده می شود،شاید این افق در اکثریت توده ها اگاهی کامل نیافته ،این نیاز به تبلیغ وترویج عملی حزب کمونیست ایران است که با دیدگاهی اجتماعی و توده ای به جامعه می نگرد،تاثیرسیاست واهداف حزب در میان کارگران زمانی معنی پیدا خواهد کرد که این کارگران در قبال نظام هار سرمایه بدون تزلزل به میدان بروند وبه طور مستقل عرصه را به سرمایدار و کارفرما تنگ کنند،معمولا کارگران مبارزوقتی برای خواست ومطا لباتشان مبارزه می کنند همیشه بینشی در انان شکل گرفته که انان را به سوی رادیکال بودن وسوسیالیستی بدون هدایت می کند شاید در اکثریت از کارگران هنوز به ان درک عمیق طبقاتی دست نیافته اند اما این به ان معنا نیست که این حزب نمی تواند نفوذ داشته باشد بلکه می بینیم که چطوردر طول حاکمیت این رژیم چه سرکوبهای پی در پی به پیکره ی این جنبش وارد امده،هر چقدربر پیکر جنبش کارگری ضربه وارد امده ،حزب کمونیست ایران مصمم تروجسورانه تردر پیشبرداهداف این جنبش مسئولیت پذیر بوده وهمیشه با تاکتیک وروش نوین تری دردستور کارخود قرارداده،حزب کمونیست ایران بایستی این مشغله ی هر روزه خود بداند که این حزب باید خود کارگران در محیط کارو زندگی گردانندگان ان باشند ودریک حزب کمونیستی جایگاه توده های کارگر وزحمتکش بایستی برجسته شود،این حزب اگر نتواند در محیط کار و زندگی توده ها نفوذ پیدا کند ونتواند پیوند عمیق سوسیالیستی بر قرار کند وهمچنین نتواند کارگررا بعنوان مبلغ در میان کارگران بار اورد، ان وقت می بینیم که این حزب احتیاج به بازبینی سیاسی دارد وحتما در جایی لنگ می زند ،حزب کمونبست ایران توان وطرفیتهای بیشتر ازاین دارد که فکر می کنیم ،اما بایستی با دوربین اجتماعی وامروزی در صحته های مبارزاتی کارگران ظاهر گردد به نظر من اندیشه های روشن فکری دریک حزب کمونیستی نه تنها این حزب را ازجنبش به دور می کند بلکه تبدیل به جریانی خواهد شد که در درون خود بی انگیزه به بار خواهد اورد وتبدیل به جریانی غیر کارگری خواهد شد ، حزب کمونیست ایران از بدوتولد خود تاکنون با استراتژی روشن وقابل درک برای کارگران به مبارزه خود ادامه داده هر چند جریانهای منشعب در این حزب ان را ناتوان وبی تاثیرخواندند، اوائل جریانی انشعاب کرد وبا این نیت که حزبی کارگری بنا می نهد که متاسفانه چنین نشد وتنها به ستونهای جنبش چپ وکمونیستی ضربه وارد کرد، وبعدا نیزجریان دیگری از این حزب بیرون امد اما این جریان برعکس جریان کمونیست کارگری، از کمونیست وسوسیالیست فاصله گرفتند وتبدیل به جریانی محلی وتقلید از احزاب ناسیونالیستی اما ضدیت با کمونیست ومبارزه طبقاتی به سنگرناسیونالیستها رفتند وماهیت واهداف خود را در مدت زمان کوتاهی برای مردم ایران وکردستان روشن گردید،وجود حزب کمونیست ایران ونفوذ واعتبار ان در ایران وکردستان به این معنی است که این حزب به این جریانها اجازه نمی دهد که با سرنوشت مردم کورد بازی کنند وشعور اجتماعی و طبقاتی انان رادست کم بگیرند ، اگر چه کومه له تاریخی پر افتخار و کمونیستی پشت سر نهاده بود، اما با تشکیل حزب کمونیست ایران بعنوان جریانی سراسری قدمها کومه له را به جلو برد وفرهنگ مترقی و پیشرو را در این حزب شکوفاترکردو پیوند مبارزاتی را در میان کارگران ایران وکردستان عمیق تر کرد،ای کاش رهبران ان دوره کومه له چنین اندیشه ای را در سر می داشتند وان وقت حزب کمونیست ایران تأ سیس می شد، ولی انچه امروز مهر حقانیت بر این اوضاع می کوبد ،حضورومبارزه چشمگیر طبقه کارگر ایران است که در عرصه های مختلف نشان می دهد که این طبقه دارای قدرت وهویت طبقاتی می باشد وحزب کمونیست ایران از این هویت دفاع می کند وپیگیرانه برایش مبارزه می نماید، وجود این حزب وماندگاریش باتمام کمبودها وضعفهای که دارد،اما هنوزامید بخش توده های کارگر وزحمتکش ایران وکردستان می باشد ،بخاطر اینکه این حزب منافعش جدا از منافع کارگران وزحمتکشان نیست، تلاش بی وقفه کمونیستهای خستگی ناپذیر تا این دوره از مبارزه طبقاتی بدون تزلزل بوده اهداف خود را در جهت منافع جنبش کارگری تعربف نموده اند و خوشبختانه هر زمان با دخالت این جنبش روبه رو بوده ،اگر چه هنوزعضوگیری در این جنبش به امری عادی وروتین در حزب کمونیست ایران تبدیل نشده ،اما این نیت و خواست فوری حزب کمونیست ایران بوده در هر دوره مشخص از مبارزه.

حزب کمونیست ایران در برابر فرهنگ ارتجاعی وپوسیده نظام طبقاتی جمهوری اسلامی همیشه ودر هر شرایطی قد علم کرده وبا کار اگاه گری وسوسیالیستی افق نوینی را پیش روی توده هاگشوده،در این راه صدها انسان رزمنده وسوسیالیست در عرصه های مختلف مبارزاتی در زندانهای مخوف رژیم هار اسلامی،در نبرد نیروی پیشمرگ کومه له ودر دفاع از جنبش انقلابی کردستان جان عزیزشان را باختند تا بشریت از ستم واستثمار.سرمایه رهایی یابد ،بی شک یاد وخاطره ستارگان سرخ سوسیالیسم گرامی وراهشان همیشه پر رهرو خواهد ماند .

زنده باد حزب کمونیست ایران

۴/۶/۱۳۹۵
۲۴/۸/۲۰۱۶