یاد آوری دو مورد از حق کشی جامعه ایرانی توسط حاکمیت اسلامی . شلاق زدن کارگران و داشجویان مایه شرم جامعه است .
در طول دوسال گذشته تمام توجهات به جنایات دولت اسلامی ( داعش ) و همکاری دولت ترکیه با این جریان معطوف شده است .
این وضعیت فرصتی بود ه برای حاکمان جهل و جنایات اسلامی در ایران که جنایات روز مره ( حلق آویز انسان ، دست گیری و شکنجه های وحشتناک و ترور و این آخرین بار شلاق زدن کارگران در انظار عموم ( وحشت حاکمیت )کمتر درسطح جهانی منعکس شود .
جنایات داعش آنچنان وحشت ناک است که جنایات حاکمیت اسلامی ایران در طول ۳۷ سال حاکمیت نکبت ترور . اعدام . شلاق و زندان ،شکنجه ،فقر ، و بی حقوی به حا شیه رفته است .
کارگرایرانی برای دریافت دستمزد ناچیز بخور ونمیر باید دو کار اساسی را انجام بدهد اول باید بیش از نرم ساعات کاری جوامع سرمایه مورد استثمار قرار بگیرد یعنی ساعات کار نا محدود.
دوم اینکه برای دریافت حق زحماتش مجبور است ساعتهای اوقات فراغت در خیابانها یا دم در مراکز کار ایستاده و خواهان دریافت دستمز ناچیزش باشد .
دلیل دوم از طرف صاحب کار قابل قبول نیست دولت را دراختیار دارد با مراجعه به پلیس دولتی کار گر معترض را مجرم معرفی می کند و از طریق ارگانهای حکومتی به حکم شلاق خوردن محکوم می شوند.
جوانان دانشجو نیز به همین تریتب حق بر پایی جشن شادی را ندارند شادی مغایر با قوانین دینی حاکمیت است جوانانی که بر نامه های شادی بر پا کنند از طرف پلیس حاکم در ایران اسلامی شلاق می خورند . ماهیت اصلی حاکمیت اسلامی در ایران همین بوده است ( نه رفاه نه شادی حکومت اسلامی )؟