مبارزه یعنی تفریح!!!
کارل مارکس درجلد اول سرمایه؛بخش «خصلت فتیشی کالا و راز آن »به داستان معروف رابین سون کروزه؛قهرمان اصلی رمان دانیل دفو اشاره می کند و به نقد « رابین سون بازی» علم اقتصاد بورژوازی می پردازد و خرافات آنرا افشاء می کند. در این بخش؛کارل مارکس به نکتۀ جالبی اشاره در رابطه با رابین سون خیالی اشاره می پردازد که تا حدودی جالب و با مزه است.
مارکس با لحنی طنزآلود می نویسد: ﺣﺎﻻ ﮐﻪ ﻋﻠﻢ اﻗﺘﺼﺎد راﺑﻴﻦ ﺳﻮن ﺑﺎزﯼ را دوﺳﺖ ﻣﯽ دارد اول راﺑﻴﻦ ﺳﻮن را در ﺟﺰﻳﺮﻩ اش دﻳﺪن ﻣﯽ ﮐﻨﻴﻢ . ﺑﺎ اﻳﻦ ﮐﻪ ﻃﺒﻌًﺎ ﺁدم اﻓﺘﺎدﻩ اﯼ اﺳﺖ ﺑﺎز ﺣﻮاﺋﺞ ﻣﺘﻨﻮﻋﯽ دارد ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ در ﺻﺪد رﻓﻊ ﺁن ﺑﺮآ ﻳد و بنابراین ﻣﺠﺒﻮر اﺳﺖ ﺑﻪ اﻧﻮاع ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ از ﮐﺎرهاﯼ ﻣﻔﻴﺪ ﺑﭙﺮدازد، اﺑﺰار و ادوات ﮐﺎر درﺳﺖ ﮐﻨﺪ، ﻣﺒﻞ ﺑﺴﺎزد، ﻻﻣﺎ اهلی ﻧﻤﺎﻳﺪ، ﻣﺎهﯽ ﺑﮕﻴﺮد، ﺷﮑﺎر ﮐﻨﺪ و ﻏﻴﺮﻩ. اﻟﺒﺘﻪ از دﻋﺎ و اﻣﻮرﯼ ﻧﻈﻴﺮ ﺁن در اﻳنﺟﺎ ﺻﺤﺒﺖ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻴﻢ زﻳﺮا راﺑﻴﻦ ﺳﻮن ﻣﺎ از ﺁن ﻟﺬت ﻣﯽ ﺑﺮد و اﻳﻦ ﻗﺒﻴﻞ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ را ﻧﻮﻋﯽ اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﻣﯽ ﺷﻤﺎرد».(سرمایه؛ترجمۀ ایرج اسکندری).
مارکس بطور مشخص «دعا واموری نظیر آنرا» نوعی فعالیت می داند که رابین سون از «آن لذت می برد و چنین فعالیتهایی را برای او« استراحت » بحساب می آورد!!!
حال؛اگر جای رابین سون جان را با باصطلاح نیروهای مخالف جمهوری اسلامی در خارج کشور عوض کنیم فورا متوجه می شویم که فعالیتهای اینترنتی و”فیس بوکی” برای اینان نوعی سرگرمی است که از آن لذت می برند و به استراحت می پردازند و هرازگاهی نیز از طریق دادن اطلاعیه ها و اعلامیه های شداد و غلاظ؛ جنایات جمهوری اسلامی را “بشدت” محکوم می کنند و از شادی در پوست خود نمی گنجند! البته؛ همزمان که خواهان سرنگونی سریع حکومت اسلامی و نابودی نظام سرمایه داری در ایران هستند و برای برقراری جمهوری سوسیالیستی؛ جمهوری فدراتیو شورایی؛ حکومت شوریی؛ جمهوری دموکراتیک خلق و…بی تابی می کنند؛ ولی؛در همان حال نیز؛از رژیم قتل و کشتار اسلامی می خواهند که هرچه سریعتر زندانیان سیاسی را آزاد کند!؛ مجازات اعدام را لغو نماید!؛ برابری زن و مرد را به رسمیت بشناسد!؛آزادی بی مذهبی را اعلام کند! و خلاصه کاری کند تا دل همه را راضی کند!
بعد هم اسم این توهم پراکنی به سردمداران هار و بی شرف جمهوری اسلامی و کارگزاران امپریالیسم جهانی را “مبارزه” می نامند!!!
جالب اینجاست که این رابین سون کروزهای ایرانی که دهها سال است رحل اقامت دائم را در جزیرۀ ثبات و امنیت غرب مرفه و ثروتمند افکنده اند و از نظر سن و سال پیر و فرسوده شده اند؛ برای اینکه بخوبی از فعالیت در دنیای مجازی لذت ببرند؛ گهگاهی نیز برای سرگرمی و تفریح؛ نقدکی هم بر مبارزۀ بقول خودشان چریکی و “جدا از توده های” رزمندگان فدایی خلق وارد می کنند تا به عده ای ثابت نمایند که علت شکست قیام سال ۵۷ تا حدودی زیادی مبارزۀ مسلحانۀ چریکهای فدایی خلق و مجاهدین خق بوده است. چون مبارزۀ مسلحانۀ بی موقع و به قول این خانمها و آقایان “متمدن و مدرن” توجه کارگراران را از مطالبات صنفی و روزمره منحرف می کند و آنها را به راه چپ هدایت می کند!!!
منتها؛ الان سازمانها و گروهای چپ و کمونیست بجای نبرد رودرو و واقعی با سگان زنجیری امپریالیسم یعنی جمهوری اسلامی؛ از طریق سایت های اینترنتی ضمن فعالیت های نامحسوس نامرئی؛ مبارزه بر علیه نظم موجود را به نوعی تفریح و لذت تبدیل کرده اند که بعد از کار و فعالیت روزانه؛ با خیال تخت پشت کامپیوترهای مدرن و آخرین مدل می نشینند و دمار از روزگار سرمایه داری جهانی و مجریان کار «مزدی» در می آورند!
من بهچوجه مخالف تفریح و فعالیتهای سرگرم کنند نیستم، ولی با این مخالفم که عده ای اسم تفریح و سرگرمی در ذهن خویش را با مبارزه عوض کنند و بگویند دارند مبارزه می کنند! چون در نهایت باعث لوث شدن معنا و مفهوم واژۀ مبارزه می شوند و در عمل به مضکحۀ عام و خاص تبدیل می شوند که شده اند.
هدف من از این نوشته این بود که خودم را برای لحضاتی سرگرم کنم!!! منتها؛با این فرق که اینجانب عضو و هوادار هیچ تشکیلاتی نیستم! چون آنقدر حزب و سازمان و گروه همشکل و قیافه در دنیای مجازی و شبکۀ «اینتر» وجود دارد که برگزیدن هرکدام از آنها برای سرگرمی و تفریح و لذات روحی و روانی؛ سالها طول می کشد و من هم با این سن و سال؛ حال و حوصلۀ گرویدن به هیچکدام را ندارم!
واقعا؛ سگ رید به قبر خمینی و ریش خامنه ای و عمامۀ رفسنجانی و روحانی که خلقهای ایران و منطقه را در همکاری با آمریکا به چنین روز سیاهی نشانده اند! سیامک دهقانی