حسین مرادبیگی

حزب دمکرات کردستان ایران، شاخه مصطفی هجری، روز ۲۸ آبان ماه ۸۷ ، طی اعلامیه ای ایجاد یک سازمان اسلامی به نام "اتحادیه علمای دینی کردستان ایران" را اعلام کرد.

ایجاد "اتحادیه ملایان کردستان ایران" توسط این بخش از حزب دمکرات با در نظر گرفتن سابقه و پیوند تاریخی حزب دمکرات با مذهب و خرافه در کردستان، اقدام دور از انتظاری نبود. اگر غیر از این بود جای تعجب بود. دست بردن به مذهب و خرافه و عقب ماندگی در سه دهه گذشته، مکمل ضدیت و تقابل حزب دمکرات با کمونیسم و کارگر و آزادیخواهی در جامعه کردستان بوده است. رهبری حزب دمکرات این کار را همیشه تحت عنوان "خصوصیات" جامعه کردستان، تئوریژه کرده است. اقدام اخیر این حزب هم اساسا در این جهت و در این راستا است.  با اینحال، جای این سوال حتی برای کسانی که با سابقه و رابطه دیرینه مذهب و حزب دمکرات آشنایی داشته باشند باقی است که آیا اتفاق خاصی افتاده است که حزب دمکرات به صرافت تاسیس "اتحادیه ملایان کردستان ایران" افتاده است؟

اوضاع فرق کرده است، این آن اتفاق خاصی است که روی داده است چه در درون کردستان ایران، چه در سطح منطقه و چه در سطح جهان. بعد از عراق نوبت ایران نرسید که هیچ کشتی خود آمریکا نیز در عراق به گل نشست. با آن خواب و خیال های رهبری حزب دمکرات هم که خیال میکرد به موقعیت احزاب ناسیونالیست کرد  در کردستان عراق دست خواهد یافت بر باد رفت. استیصال سیاسی به پراکندگی در صفوف تشکیلاتی این حزب منجر شد. فدرالیسم هم روی دست رهبری حزب دمکرات ماند. بوش رفت، اوباما آمد. این دوره دیگر نه دوره رژیم چنج، نه دوره تهدید و حمله، که دوره مذاکره و حل معضل جمهوری اسلامی است. چند روز قبل از صدور اعلامیه ایجاد "سازمان ملایان کردستان ایران" توسط این بخش از حزب دمکرات، مصطفی هجری در مصاحبه خود با روزنامه کردی زبان "میدیا" به این واقعیت اذعان میکند و اعلام میدارد که حزب دمکرات دارد از دنیای خیالی اش به دنیای واقعی اش باز میگردد.

محل فرود رهبری حزب دمکرات هم مطابق معمول آن جاهایی است که رهبری این حزب حداقل سه دهه است دور آن چرخ میزند و خود را با آن تعریف میکند. صیقل دادن و علم کردن علنی مذهب و جهل و خرافه در تقابل با صف آزادیخواهی و برابری طلبی در کردستان بویژه در تحولات سیاسی پیش رو، این اولین و معمولا دم دست ترین نقطه فرود حزب دمکرات در شرایط گسترش صف رادیکال و آزادیخواهی در جامعه کردستان بوده است که  در این دوره نیز قرار است مجددا مصلحت های سیاسی رهبری این حزب را با شرایط و اوضاع و احوال فعلی انطباق دهد. کسب رضایت خاطر بقایای مفتی زاده ایها که اکنون تحت نام "سلفی" ها فعالبت میکنند هدف جانبی تر حزب دمکرات را از بسیج ارتجاع مذهبی در کردستان ایران تحت عنوان "اتحادیه ملایان کردستان ایران" تشکیل میدهد. تروریست های سلفی که مدتهاست در حمایت کامل و علنی جمهوری اسلامی در شهرهای مختلف کردستان ایران فعالیت میکنند و به نوبه خود جمهوری اسلامی را در ایجاد جو رعب و خفقان و تروریسم اسلامی در تقابل با صف کمونیسم و کارگر و آزادیخواهی در کردستان ایران، یاری میدهند. حزب دمکرات بی ربط و بیگانه با صف رو به گسترش آزادیخواهی و برابری طلبی در کردستان ایران، بی ربط و بیگانه با مبارزه زن برابری طلب و جوان سکولار و مدرن جامعه کردستان ایران ظاهرا تنها راه ممکن را در چنگ زدن به صف ارتجاع و جهل و خرافه در کردستان ایران برای خود یافته است. دیروز که فدرالیسم در بورس دولت آمریکا بود حزب دمکرات "مبتکر" بسیج و جمع آوری ارتجاع قومی کرد و عرب و ترک به هدف پاکسازیهای قومی در کردستان ایران و دیگر نقاط ایران بود، با پراکنده شدن ارتجاع قومی بدنبال شکست دولت آمریکا در عراق، امروز ارتجاع مذهبی را در تقابل با صف آزادیخواهی و برابری طلبی علنا پرو بال میدهد. جز پناه بردن و چنگ زدن به ارتجاع، ظاهرا کار دیگری از رهبری حزب دمکرات ساخته نیست.  

بازگشت به عرصه "مذاکره" با جمهوری اسلامی یکی دیگر و در این دوره یکی از اهداف مهم حزب دمکرات را در ایجاد "اتحایه ملایان کردستان ایران" تشکیل میدهد. "اتحادیه ملایان کردستان ایران" قرار است آن سرپل ارتباطی و آن "نقاط مشترک" ی باشد که تماس و مراوده این حزب با ماموران اطلاعات سپاه پاسداران را که ظاهرا مدتی بود قطع شده بود مجددا برقرار کند. حزب دمکرات "پراگماتیست" بدنبال مصلحت سیاسی روز خویش است. ظاهرا گشودن سطح رابطه قبلی حزب دمکرات با جمهوری اسلامی این بار بدون تماس مستقیم با مقام "ولایت فقیه"، امکان پذیر نبوده است. "اتحادیه ملایان کردستان ایران" قرار است سرپل تماس مسقیم رهبری حزب دمکرات با "ولایت فقیه"  باشد تا بدین ترتیب سطح رابطه قبلی این حزب با جمهوری اسلامی را از نو برقرار کند.  

در هر دو مورد، این بار هم مثل دفعات قبل، این سر رهبری حزب دمکرات است که به سنگ میخورد. مذهب در کردستان ایران با توجه به رشد طبقه کارگر و رشد آزادیخواهی و برابری طلبی کارگر و حضور قدرتمند کمونیسم در این جامعه جز در میان اقلیتی مرتجع از نفوذ چندانی در میان مردم کردستان برخوردار نبوده است. در انقلاب ۵۷ هنگامیکه حزب دمکرات خمینی را "بت شکن و داد پرور" می نامید، مفتی زاده اسلامی، اقلیت کوچکی را در شهرهای سنندج و سقز و بوکان تشکیل میداد. در اولین روزهای فرمان یورش خمینی به مردم کردستان در مرداد ماه ۵۸ ، مقرهای "مکتب قران" که آن روزها مردم آ
ن را "مکتب شیطان" مینامیدند ظرف چند دقیقه توسط مردم شهرهای سقز و بوکان خلع سلاح و برچیده شدند. ظرف سی سال گذشته هم پا به پای توحش اسلامی و پهن بودن بساط سر بریدن و دست بریدن و چشم درآوردن و سنگسار و زن ستیزی جمهوری اسلامی، در کردستان ایران هم مانند دیگر نقاط ایران، این مذهب و آخوند و ملا است که مورد تنفر و انزجار شدید مردم بوده است. طوریکه با شل شدن پایه های جمهوری اسلامی، آخوند و ملا در کردستان ایران هم اگر بخواهند زیر دست و پای مردم له نشوند باید از هم اکنون به ما که اعدام نداریم خود را معرفی کرده و پناه بیاروند. مذهب و ملائی که علاوه بر گسترش جهل و خرافه و تحمیق و توجیه منشاء بدبختی توده کارگر و مردم زحمتکش، جمهوری اسلامی را نیز در تحمیل جهنم اسلامی و در تحمیل فقر و فلاکت کم نظیر فعلی بر زندگی کارگر زحمتکش کردستان یاری داده اند.

این درجه از توحش اسلامی و آخوند و ملا علیه مردم کردستان ظاهرا حزب دمکرات را کفایت نکرده است، رهبری این حزب تصمیم گرفته است خود راسا نیز در بسیج این صف ارتجاع علیه کارگر و زن و جوان سکولار و مدرن جامعه کردستان وارد میدان شود.   

حزب دمکرات در صف بندی ارتجاعی اخیر خود علیه کارگر و زن و جوان سکولار جامعه کردستان همانطور که پیشتر گفتم جز تنفر و انزوای بیشتر در میان این صف آزادیخواهی و برابری طلبی، چیز دیگری نصیب خود نخواهد کرد. این سهم حزب دمکرات. اما در اینجا لازم است به سکوت در واقع تایید آمیز کومه له از این اقدام ارتجاعی حزب دمکرات اشاره کرد. ایجاد "اتحادیه ملایان کردستان ایران"، صرفنظر از عدم موفقیت حزب دمکرات، در خود ظرفیت بالا و به غایط ارتجاعی حزب دمکرات را در تقابل با صف آزادیخواهی و برابری طلبی در جامعه کردستان ایران به نمایش میگذارد. ظاهرا دفاع از "مذهب زحمتکشان" سکوت در مقابل این اقدام ارتجاعی رهبری حزب دمکرات را برای دمکراتهای مترقی(رهبری کومه له امروز) که دوست دارند آنان را سوسیالیست بنامند، قابل توجیه کرده است.  

۱۰ دسامبر ۲۰۰۸