دریای اژه تراژدی دیگری را رقم زد

مینو همیلى

شماری از پناهجویان ایرانی در دریای اژه غرق شدند

طبق اخبار رسیده به دبیرخانه سازمان بیمرز، طی روزهای اخیر و در دو حادثه جداگانه در آبهای دریای "اژه" (شاخه ای از دریای مدیترانه بین یونان و ترکیه) بین کشورهای ترکیه و یونان، ۳۵ پناهجو که شماری از آنان پناهجویان کردستان ایران مستقر در عراق بودند، جانشان را از دست دادند. 

روز جمعه ۱۵ آذر ماه یک قایق حامل ۲۵ پناهجو از جمله شماری از پناهجویان ایرانی مستقر در عراق، که از ترکیه به مقصد یونان در حرکت بود در دریای اژه غرق می شود که بر اثر آن ۱۰ تن که همگی از اهالی کردستان ایران بودند جانشان را از دست دادند، روز بعد از این حادثه ۲۵ جسد دیگر به متعلق به سرنشینان یک قایق حامل پناهجویان در همین منطقه کشف می شود.

از جمله قربانیان این روی داد دلخراش "غزاله محمدی" و ۳ دختر جوانش با اسامی"نشمیل، ثریا و شیرین"، "مهری دانش" و فرزندش" با نام "دیار محمدی" و همچنین "پرویز محمدی" بودند.

گفتنی است که نامبردگان همگی از اعضای خانواده فعالین سیاسی بودند که سالهاست با مشقات فراوان در اردوگاههای پناهجویان در رمادیه ساکن بودند و در سالهای اخیر در کردستان عراق زندگی می کردند. آنها تلاش داشتند تا خود را به کشور ثالثی برسانند.

۱۰ دسامبر سال گذشته نیز تعدادی پناهجو در این دریا غرق شدند.سالهاست آبهای ترکیه ویونان به قتلگاهى براى پناهجویان فرارى از کشورهاى متعدد تبدیل شده است. هر از گاهى دهها نفر از فراریان از کشورهای افغانستان ، ایران، عراق، پاکستان، وحتی سودان و مصر در این آبها  جانشان را از دست داده اند. در موارد زیادی هم خبر غرق شدن قایقهای مرگ٬ منتشر نمیشود. معمولأ قاچاقچیان انسان  بیش از ظرفیت معمول و در قایقهای غیر استاندارد پناهجویان را جا به جا می کنند. در موارد ی هم قاچاقچیان ، بدلیل ترس از دستگیری توسط ماموران دریایى٬خود باعث غرق شدن قایقها شده اند.

چه شرایطی  انسانها را وادار به فرار و خروج غیر قانونی از مرزها میکند ؟

در بخش وسیعى از جهان ظلم و استبداد عریان و سیستماتیک بیداد میکند، دیکتاتورها کماکان حکم میرانند و اعدام بعنوان بخشى از سیستم "مجازات"شان هنوز قانونى است. چین، ایران، عراق حتی بعد از صدام حسین دیکتاتور، توسط دیکتاتورهاى نوپاى قومى – مذهبى و سایر کشورها هنوز زندان و شکنجه، سرکوب مخالفین و اعدام و سنگسار و قطع اعضاى بدن در دستور کارشان است. مردم این کشورها فرار میکنند .
 
 

در بخشى از جهان به یمن گرایش بشدت راست حاکم بر آمریکا و بخش وسیعى از قدرتهاى بزرگ اقتصادى و نظامى جهان، جنگ و لشکرکشى، راه انداختن جنگ هاى قومى و مذهبى،  سرکوبها و قتل عام هاى سیستماتیک عامل آوارگى و کوچ هاى میلیونى هستند 
 

فقر و ناامنى سیاسى و اقتصادى تهدیدى جدى براى بخشى از مردم جهان است، میلیونها انسان  بمنظور بهبود و سامان دادن به زندگى خود مجبور به فرار میشوند. (عراق، افغانستان، ایران، سومالى، اریتره و اتیوپى و سایر کشورهاى آفریقایى) و .. در تلاش یافتن امنیت و زندگى بهترى هستند.

علاوه بر اینها اسلام سیاسى در ایران که رسما در قدرت است و در سایر کشورها نیز، در شکل اپوزیسیون و تحت نام "مقاومت"، با ترور، کشتار و سر بریدن عاملى دیگر براى ناامنی و فرار انسانها بویژه زنان شده است .

غرق شدگان دریای اژه نیز، هر کدام به امید زندگی بهتر در جایی امن و احتمالأ برای فرار از جهنم ترکیه خطر راه را به جان خریده و مجبور به فرار شده اند که متأسفانه ناکان ماندند.

سازمان سراسرى پناهندگان ایرانى ضمن اظهار تأسف از این فاجعه انسانی و تسلیت به بستگان قربانیان٬ یکبار دیگر سیاست ضد پناهندگى حاکم بر دولتها و سختگیری های مرزی براى عبور پناهجویان که منجر به فرار غیر قانونی و سو استفاده قاچاقچیان انسان شده است را٬ بشدت محکوم میکند.

راهى جز مبارزه علیه وضعیت حاکم و در افتادن با سیاست ضد پناهندگی دولتها براى ما باقى نمانده است٬ وگرنه کماگان شاهد کشته شدن فراریان در آبهاى آمریکاى لاتین ٬استرالیا ، مرز اسپانیا ٬ دریاى اژه و .. دردیگر نقاط جهان خواهیم بود .

برای باز نگاه داشتن مرزها بکوشیم. براى تحقق  آرزوهاى انسانى متشکل شده و مبارزه کنیم ٬ سازمان بیمرزمیتواند ظرف این اعتراض و سازمان دهنده این مبارزه باشد.

مینو همیلی دبیر سازمان سراسری پناهندگان ایرانى – بیمرز

۹ دسامبر ۲۰۰۸