سنت جا افتاده روز جهانی کارگر در شهرهای کردستان

برگزاری مراسمهای روز جهانی کارگر اکنون دیگر به سنتی جا افتاده در شهرهای کردستان تبدیل شده است.
روز جهانی کارگر تنها روز کارگران نیست بلکه در دنیای مملو از توحش و بربریت سرمایه داری و اسلام سیاسی، روز ۹۹ درصدیها است. کارگران و تشکلهای کارگری مستقل از دولت که مدام مورد تعرض و آماج حکومت اسلامی قرار میگیرند، هر سال در اول مه این روز را زیر سرنیزه ماموران سرکوبگر رژیم اسلامی برگزار کرده اند. امسال اول مه روز جهانی کارگر در ایران مصادف با روز یکشنبه ۱۲ اردیبهشت ۹۵ است و کارگران، تشکلهای کارگری و مردم تشنه رفاه و آزادی همچون سالهای قبل میتوانند در صفی متحد و یکدست برای اعلام کیفرخواست خود و کل جامعه در برابر حکومت اسلامی و با طرح خواستهای پایمال شده شان به میدان بیایند.
آنچه که در برگزاری و بزرگداشت روز جهانی کارگر در شهرهای کردستان از اهمیت برخوردار است این می باشد که تشکلهای کارگری، فعالین عرصه های مختلف اجتماعی و هر انسان آزاده و برابری طلبی بدون در نظر گرفتن هر گونه تمایز فکری و نظری در صفی واحد ظاهر شوند. وحشت رژیم اسلامی و مفتخوران سود و سرمایه از روز جهانی کارگر و هر حرکت و مناسبتی حق طلبانه این است که کل جامعه را در مقابل خود ببینند.
اکنون دیگر بیش از سه دهه است که خصلت نمای بربریت سرمایه داری در سراسر جهان و مشخصا توحش رژیم سرکوبگر جمهوری اسلامی در ایران این است که ۹۹ درصد مردم جامعه را نه تنها مورد استثمار قرار داده اند بلکه فقر و نداری غیر قابل باوری نسبت به دهه های قبل را به مردم تحمیل کرده اند. این وجه مشخصه امروز گندیدگی این نظام است و وجه مشخصه جبهه عدالت خواهی، برابری طلبی و خواست و توقعات یک زندگی انسانی ایجاب میکند که با تمام نیرو علیه نکبت اسلامی و سرمایه داری به میدان آید.
کارگران، تشکلهای کارگری و فعالین عرصه های مختلف اجتماعی بمثابه نیروهای روشنبین و رهبری کننده در مصاف با شرایط دهشتناکی که به زندگی مردم تحمیل شده است قطعا میتوانندرسالت خود را بعنوان یک ضرورت عینی و واقعی نشان داده و اوضاع معیشتی و فلاکتبار چندین برابر زیر خط فقر را با کاردانی، تجارب و خلاقیت های خود و با اتکا به نیروی توده ای و اجتماعی مردم عقب رانده و برای برگزاری هرچه باشکوهتر برگزار کردن یک اول مه قدرتمند و ماندگار به میدان بیاورند.

۱۸ فروردین ۹۵