جنایات و دروغها
در نظام سرمایه داری جهانی شده، طبقه سرمایه دار و ابزار سرکوب آن که در غایت دولت در جامعه بشری حضور پیدا کرده، به اشکال مختلف کارگران، زنان و ملتهای تحت ستم را استثمار، سرکوب و ترور می کنند. قتل عام بیش از ۴۰۰۰۰ هزار کارگر و زحمتکش در وقایع کمون پاریس ۱۸۷۱، قفل شدن درهای کارخانه نساجی ترای آنگل شرت ویست نیویورک در مارس ۱۹۱۱ توسط ماکس بلانک و ایساک هریس این “غاصبان فاشیست جنایتکار کارخانه”، محبوس کردن و به دنبال آن به آتش کشیدن ۱۴۵زن کارگر معترض برای شرایط بهتر کار، در آتش سوختن ۱۳۸ کارگر ومصدوم شدن بیش از ۲۰۰۰ کارگر نساجی رعنا پلازا در ۲۴ آوریل ۲۰۱۳ در بنگلادش و پرداخت حقوق ماهیانه ۳۰ تا ۵۰ یورو در ماه به کارگران! توسط شرکتهای چند ملیتی. کشته و مصدوم شدن روزانه کارگران در محیط های کار در ایران. اعدام های روزانه، سرکوب ملتهای تحت ستم، زنان و جوانان، اعتیاد، گسترش بزهکاری و مرگ زودرس کارگران و…. . در واقع تمام این فجایع و سرکوبها با آگاهی کامل توسط طبقه حاکمه صورت می گیرد. کارگزاران سرمایه داران قوانین ضد دمکراتیک وضد بشری را در کارخانه ها و پارلمانهای کذائی بر علیه کارگران، ملتهای تحت ستم و زنان به تصویب می رسانند و قوای مزدور و سرکوبگر هم وظیفه اجرایی شدن آن قوانین می باشد. برای فریب توده ها نیز باصطلاح قوه قضاییه را سامان داده اند، اما طبق آمار و واقعیتهای موجود بیش از ۹۰ در صد غیر خودی ها یعنی کارگران و مخالفان هستند که محاکمه و مجازات می شوند. به باور نگارنده سوانح روزانه جاده ها و مرگ تعداد زیادی از شهروندان تا سرکوبهای آشکارا ترور وحشیانه توسط طبقه حاکم و کارگزاران حکومتی آن است. همانطور که همه شاهدیم، این جنایات و ترورهای ضد بشری توسط طبقه حاکم هر روزه اعمال می شود اما دروغهای بزرگ بنگاههای دینی و مزدوران قلم به دست رژیم نیز هر روزه بکار افتاده و فجایع یاد شده در بالا را به عنوان موضوعاتی عادی ونورمالیزه به جامعه القاء می کنند.
گوبلز وزیر تبلیغات هیتلر جمله معروفی دارد. او گفته است؛ “دروغ‌هایی که از رسانه‌ها پخش می‌شوند، باید تا حد امکان بزرگ باشند. در این صورت مردم قسمتی از آن را باور خواهند کرد”. گوبلز درست گفته است، هنگامی که دروغ بسیار بزرگی در جامعه طرح می شود، مردم ابتدا نسبت به آن متعجب می شوند، شگفت زدگی در چهره آنها موج می زند، مگه میشه؟! نه! باور نکردنیه! و جملاتی دیگر، واکنشی است که مردم نسبت به آن دروغ و شایعه از خود بروز می دهند. متاسفانه این دروغها نه تنها افکار عمومی را به پذیرش این جنایات سوق داده، بلکه حتی گرایشات مدافعین آزادیخواهی را نیز سمت و سو می دهند. به بیان دیگر ایدئولوژی طبقه حاکمه اخلاق جامعه گشته است. به دروغ به توده ها القاء می کنند که قانون حافظ منافع آنان می باشد و برای مثال بپذیرند که ماهانه ۸۰۰ هزار تومان حقوق از سرشان هم زیاد است و اگر اعتراض کردند، اغتشاش گر خوانده می شوند و باید در انتظار سرکوب مزدوران سرمایه باشند. به دروغ به جامعه القاء شده که بکارگیری ابزار قهر و وحشیانه ماشین سرکوب ارتش و پلیس نه تنها خشونت نیست بلکه برای ایجاد “آرامش و نظم و ثبات” امری ضروری است. به دروغ به جامعه القاء شده که قوانین اسلامی ارتجاعی تبعیت کامل زنان به عنوان کنیز یا همان برده از شوهرانشان (بخوان صاحبانشان) امری انسانی و درست می باشد و سرپیچی از این قوانین با مجازاتهای سنگین همچون سنگسار پاسخ می گیرد. اما اگر عوامل قانونگذار و مجریان این رژیم ضد کارگر و ضد زن به تیر غیب مقاومت مسلحانه زنان گرفتار بشوند، بناگاه شیون های ضد خشونت و تروریست تروریست از هر سو بلند می شود و در همسویی با طبقه حاکمه با سرعت وارد کارزار محکوم کردن شلیک کنندگان تیرهای غیبی می شوند.
در ترکیه، رژیم اردوغان هر روزه دست به ترور وحشیانه بر علیه ملت کورد می زند. همین امروز جزیر، سور، شرناخ، ، اسلوپی و تعداد دیگری از شهرهای کوردستان اشغالی توسط ارتش و پلیس فاشیست رژیم آ ک پ به سرکردگی اردوغان جنایتکار از زمین و هوا بمباران می شود. ۸۰ در صد شهر جزیر نابود شده است و بیش از ۳۰۰ نفر از شهروندان آن توسط اشغالگران وحشی به قتل رسیده وبیش از ۵۰ نفر در آتش سوخته اند. دوول باصطلاح متمدن نیز در مقابل این ترورها و ویرانی ها سکوت نفرت انگیزی را اختیار کرده اند و بیزینز از یوژوآل به عنوان یک عملکرد ضد بشری، فرهنگ سیاسی این جماعت شده است. در هیچ رسانه دوول اروپایی و دیگر دوول مرتجع بورژوایی حرفی از تروریست بودن رژیم اردوغان به زبان نمی آید، تو گویی با جماعتی کر و لال طرف هستی. این دولتها که به درستی کارگزاران بیزینس من ها می باشند، در رابطه با قتل عام سالهای ۶۰، حکم جهاد خمینی جلاد به کوردستان قهرمان و قتل عام زندانیان سیاسی در تابستان ۱۳۶۷ توسط رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی خفه خون گرفتند. البته تنها احمقها دروغهای بسیار بزرگ و گوبلزی دوول امپریالیستی را باور خواهند کرد که بمباران ، کشتار میلیونی، آوارگی میلیونی، نابودی زیر ساختها و اشغال یوگسلاوی، عراق، افغانستان، لیبی، سوریه نه برای تقسیم مجدد بازارها و مواد اولیه بین خود که به دروغ ادعا می شود که بخاطر حقوق بشر و آزادی می باشد!!!
در تقابل با سرکوب عنان گسیخته رژیم اردوغان، مردم باکور با مقاومتی بی نظیر مرگ را بر تسلیم طلبی ترجیح می دهند وجوانان کورد با مقاومت مسلحانه خود، به مقابله با ماشین سرکوب می پردازند و در این راه فدائی گریهای بسیاری از خود نشان می دهند. در رابطه بمبارانهای رژیم اردوغان، سازمان بازهای آزاد کوردستان، شاخه منشعب شده از حزب کارگران کوردستان، ۲ مرتبه عملیات انتهاری در آنکارا بر علیه نیروهای سرکوبگر را عملی کرد که موجب به هلاکت رسیدن تعداد زیادی از افراد ارتش و پلیس شد، با کمال تاسف بسیار، تعدادی از مردم غیر نظامی در این عملیات ها جان خود را از دست دادند که در حقیقت مصبب این وضعیت کسی نیست جز رژیم اردوغان. این عملیات ها صد البته توسط رژیم ترکیه رسانه ای شد و در صدر اخبار جهانی نیز قرار گرفت اما تنها با یک هدف مشخص، و آن محکوم کردن جنبش رهایی بخش ملت کورد و در رأس آن حزب کارگران کوردستان پ ک ک. این دروغهای گوبلزی تا حدی موثر واقع شده که حتی برخی از احزاب خارج کشوری جناح چپ سلطنت طلبان ، با بی شرمی تمام حکم قرنطینه و ایزوله کردن جنبش ملت کورد را صادر می کنند. تو گویی با ملتی روبرو هستیم که به بیماری خطرناک وبا مبتلا شده اند که باید قرنطینه شوند. چنین جماعت تمامیت ارضی خواهی که در کنار رژیمهای سرکوبگر و جنایتکار قرار می گیرند و حق مسلم ملتهای سرکوب و آسیمیله شده کورد، فلسطین، تامیل، ایرلندی، بلوچ، آذری، عرب و غیره را همچون اسلافشان انکار می کنند، خواهان بزور سرنیزه حل شدن این ملتها در ملت غالب هستند. طنز در اینجاست که ادعای مارکسیست بودن نیز می کنند و وقتی از موضع مارکس در دفاع از حق تعیین سرنوشت ملت ایرلند با خبر می شوند، بناگاه از در مخالفت با مارکس در می آیند. اما واقعیت این است که مبارزه بر حق توده ها همچون رود خروشان راه خود را در پیش می گیرد و در انتظار دروغپراکنی های دشمنان خود نخواهد بود.
در آخر پیشنهاد نگارنده این است: رادیو، تلویزیون و مطبوعات را لازم است برای دقایقی و یا ساعاتی کنار گذاشت و خود اندیشید.