به محمود صالحی
محمود صالحی در میزگرد رادیوئی “رادیو پیام” با فرید پرتوئی و فریبرز رئیس دانا درباره دستمزد کارگران حرفهایی زد که جای تعمق دارد. ایشان که در چند سال گذشته مطالبه حداقل دستمزد تشکل‌های کارگری را قبول نداشته، در این مصاحبه می گوید که طرفدار تعیین حداقل دستمزد بر مبنای تورم است. این برای کارگران سم است که به دام بازی اعداد و ارقام دستکاری شده رژیم اسلامی بیافتند. کسانی به درست به آنهایی که طرفدار تعیین حداقل دستمزد بر مبنای تورم هستند، گفته اند که دولت اسلامی حداقل دستمزد سال ٩۵ را ٢ درصد بیشتر از تورمی که خود اعلام کرده است تعیین کرده است. تورم اعلامی دولت ١٢ درصد است و دستمزد ١۴ درصد دستمزد سال قبل افزایش یافته است. در همان میزگرد هم به ایشان یادآوری شد که اگر حداقل دستمزد بر مبنای تورم اعلامی دولت در عرض ٣٨ سال گذشته تعیین می گردید، حداقل دستمزد سال ٩۵ حتی به ١ میلیون و ٢٠٠ هزار تومان هم نمی رسید.
واضح است که یک نگاه به زندگی در جامعه ایران نشان می دهد که تورم هر چقدر هم اعلام گردد زندگی کارگر زیر اعداد و ارقام رژیم اسلامی تباه شده است. در آن جامعه ما نهادها و تشکل‌هایی داریم که مطالبات کارگران آن جامعه را فرموله کرده اند. توصیه رفیقانه من به همه فعالین کارگری این است که با هر درجه اختلافی – سیاسی و غیرسیاسی – که با هم داشته باشیم، به مبارزه متحدانه کارگران و مطالبات آنها آسیب نرسانیم.
به مناسبت سالگرد انقلاب روسیه
ماه مارس چند اتفاق سیاسی خیلی مهمی را در خود ثبت دارد. مرگ مارکس، قدرت گرفتن کارگران در پاریس و شروع کمون پاریس و ٨ مارس. ماه مارس (فوریه به تقویم قدیم روسیه)، همچنین ماه شروع انقلاب پرشکوه روسیه است. در مارس ١٩١٧، زنان شهر پتروگراد روسیه در اعتراض به فقر و فلاکتی که جنگ جهانی اول به همراه آورده بود دست به اعتراض زدند. خبر اعتصاب به سرعت در سراسر شهر و همچنین دیگر شهرهای بزرگ روسیه پخش شد و شعله این اعتراض بعد از یکی دو روز کل شهر پتروگراد و مشخصا کارخانجات مهم این شهر را در خود فروبرد. این اعتراضات سرآغاز انقلابی شدند که چهره دنیا را برای همیشه عوض کرد.
حزب بلشویک بعنوان یک حزب کمونیستی نسبتا کوچک، در بحبوحه این انقلاب و در عرض چند ماه با رهبری تیز لنین و تروتسکی به حزبی بزرگ تبدیل شد و در نوامبر همان سال (اکتبر به تقویم قدیم روسیه) قادر شد حکومت سرمایه داران را به زیر بکشد و شوراها را به قدرت برساند. زنده باد لنین، زنده باد انقلاب روسیه
دزدانی که وحشت آفریده‌اند
“می خواهیم خودتان بر زندگی تان کنترل داشته باشید” این شعار حزب “دزدان دریائی” ایسلند است. ایسلند در دنیای سیاست کشوری حاشیه‌ای است. اما اتفاقات سیاسی‌ای که در همین کشور “حاشیه‌ای” در چند سال گذشته اتفاق افتاده‌اند، درس‌های مهمی هستند که می‌توانند “متن” را برای همیشه تغییر بدهند. سایت commondreams.org نوشته است که این حزب که چند سال بیشتر نیست فعالیت سیاسی را شروع کرده، اکنون بزرگترین حزب سیاسی این کشور است. سایت bloomberg.com، که یک نظرات یک مٶسسه مالی بزرگ تعیین کننده سیاستهای سرمایه‌داری را منعکس می‌کند، از “وحشت” از این “دزدان” نوشته و می‌گوید ترس واقعی این است که ایسلند که بعد از بحران سالهای اخیر دارد به تدریج به حالت “نرمال” برمی گردد، این حزب به احتمال زیاد برنده انتخابات سال ٢٠١٧ خواهد شد و با خواست “دمکراسی مستقیم” همچنین می خواهد ساعت کار ٣۵ ساعته را قانونی کند.
باید از ترس و وحشت بلومبرگ و سیستمی را که نمایندگی می کند عکس گرفت به دنیا نشان داد که از کنترل مردم بر زندگی خود و از “دمکراسی مستقیم” و کاهش ساعت کار وحشت دارند و دارند برایش توطئه و دسیسه می چینند.
ثروتمندترین دولت هم پول کارگران را نمی پردازد
در خبرهای هفته گذشته مربوط به اعتراضات کارگری، خبر اعتراض دهها هزار معدنکار در چین جلب توجه می کرد. یکی از شرکتهای بزرگ معدن به نام Shuang که دولتی است، حقوق کامل کارگرانش را از سال ٢٠١۴ تا بحال نپرداخته است. این شرکت ١١ میلیارد دلار آمریکائی ارزش دارد، و ۶١ هزار معدنکار در آن کار می کنند. بسیاری از کارگران معترض گفته اند که برای دو سال گذشته حقوقشان را دریافت نکرده اند.
جالبی این مسئله این است که دولت چین که از لحاظ اقتصادی و ثروت دومین اقتصاد بزرگ دنیاست و همه وسائل دور و برمان که ساخت چین هستند حاصل مستقیم و غیرمستقیم کار همین کارگران و معدنکاران است، هم پول کارگران را نمی پردازد. سرمایه داری همین است. اگر بتواند دستمزد زیرخط فقر کارگر را هم نمی پردازد و سرکوب هم می کند. کارگران، که هم توانش را دارند و هم میلش را، باید فکری بحال این وضعیت بکنند و کنترل بر دنیا را از دست دشمنان خود در بیاورند.