مظفر محمدی
پافشاری جمهوری اسلامی برای اعدام فاطمه حقیقت پژوه بعد از ٧ سال نگه داری در زندان، پافشاری و اصرار بر دشمنی با زن است. تداوم جنگ چند ده ساله رژیم اسلامی با زن به عنوان جنس دوم است. پیامی سیاه به زن است که اگر ٧ سال هم نگذارند، بالاخره میکشمت.
اعدام فاطمه تنها کشتن یک انسان نیست. زهرچشم گرفتن از زن است که به موقعیت فرودستش در نظام جمهوری اسلامی قانع باشد. عصیان نکند. اقدام نکند. از خودش دفاع نکند. اعدام فاطمه پس از ٧ سال زندان، دفاع جمهوری اسلامی از اسلام و شریعت ، از تبعیض جنسی و از آپارتاید اسلامی است. دفاع از قوانین پوسیده قرون وسطایی علیه نیمی از انسان و بشر دنیای امروز است.
این پیام کینه و نفرت فرهنگ و اخلاقیات تا مغز استخوان گندیده اسلامی و مذهبی به زنان در جامعه ایران است. این ادامه جنگی است که سه دهه است به زن، به نصف انسانهای جامعه ما علنا و رسما و قانونا اعلام شده است. و لشکری از اسلامیون پاسدار و بسیج و آیت الله و مکاتب و مساجد و حوزه های مذهبی و شرعی و لشکری از وزرا و وکلای مجلس اسلامی پشت آن بسیج شده است. جنگی اعلام شده به زن که حق ندارد پایش را از گلیمش درازتر کند و حریم آپارتاید جنسی را بشکند.
این جنگی نابرابر است. رژیمی تا دندان مسلح و تا مغز استخوان مملو از کینه و نفرت به زن و دریایی از خرافات و تحمیق و فریب و ریاکاری و یک سیاهی لشکر از مردسالاری از کوچه و خیابان تا اعماق خانواده ها صف دشمنی با زن را تشکیل داده است. سیاهی لشکری که زن برایش نه یک خواهر، یک مادر، یک دختر، یک همسر و شریک برابر زندگی و نه یک دوست، بلکه یک زن است و یک وسیله ارضای احساس حیوانی و تولید مثل برای مرد مسلمان.
باید به صورت این رژیم و به لشکریان مسلح و غیر مسلح و معمم و غیر معمم و به سیاهی لشکرش تف انداخت.
اعدام فاطمه ها هشدار دیگری به طبقه کارگر و به همه انسانهای آزادیخواه و برابری طلب و به مدافعین و فعالین حقوق زن است. شاهد دیگری است که با جمع آوری تومار و امضا و با مراجعه به تفاسیر گوناگون از قرآن و شریعت توسط این و آن آیت الله نمیتوان از عهده این جنگ بر‌آمد. با خواست برابری دیه نمیتوان به این جنگ نابرابر رفت.
خاتمه آپارتاید جنسی، خاتمه بی حقوقی و تبعیض و بی حرمتی و کینه ونفرت از زن تنها با اقدام انقلابی و رادیکال امکانپذیر است. بر پرچم مبارزات طبقه کارگر و بر پرچم مدافعان و فعالین حقوق زن، لغو کامل آپارتاید جنسی باید حک شود، نه کمتر.
آپارتاید جنسی در ایران جنایتی کم تر از آپارتاید نژادی نیست. چیزی که بشریت امروز به پایان بخشیدن به این جرم نسبت به انسان افتخار میکند. وظیفه پایان دادن به جنایت آپارتایدجنسی در ایران هم افتخاری همتای لغو آپارتاید نژادی بهمراه خواهد داشت. و این وظیفه بر عهده طبقه کارگر آگاه، بر عهده زنان و مردان سوسیالیست و آزادیخواه و برابری طلب است. برعهده توده مردمانی است که هنوز به سیاهی لشکر اسلامیون علیه زن تبدیل نشده و زن را یک دوست و یک یار و یاور و همسرنوشت و یک انسان کاملا برابر با مرد می بینند و در زندگی روزمره و در عمل آن را اثبات میکنند. اگر این لشکر بجنبد، جمهوری اسلامی مسلح به خرافه و شریعت و متشکل از مجلس و دولت و قضات و زندان و چوبه دار … عهده دارش نخواهد بود.
آپارتاید جنسی باید لغو گردد.
برابری کامل و بی قید و شرط زن و مرد باید به قانون زندگی انسان تبدیل شود.
حرمت و شرافت انسانی و افتخار به انسان بودن و برابر زیستن باید به جامعه ما برگردد.