در آستانه ٨مارس(١٨اسفند) روز جهانی زن هستیم. در دولت یازدهم حسن روحانی بیش از هر دوره ای بر میزان بیکاری زنان، افزوده شده است. در پایان سال ٩۴ تعداد ۴ میلیون و ۵٠٠ هزار دانشجوی برای اشتغال وارد بازار کار شده اند. فرصت های شغلی با وارد شدن میلیونی تخصیلکردها دشوارتر خواهد، شد.
دشواری فرصت های شغلی اما برای زنان در سال ٩۴ بمراتب سخت تر از سالهای گذشته میشود. مرکز آمار اعلام کرده نرخ بیکاری فارغ التحصیلان مرد ١٢.٩ درصد و برای زنان ٣١.٣ درصد: به عبارت دیگر از هر ١٠٠ مرد فارغ التحصیل ١٣ نفر و از هر ١٠٠ زن فارغ التحصیل ٣١ نفر بیکار هستند. بیکاری میلیونی، اخراج و بیکارسازی کارگران و کارمندان در مراکز صنعتی و تولیدی، محیط های کار و موسسات آموزشی، ادارات و بیمارستانها، مبارزه برای افزایش دستمزدها، مبارزه برای معیشت بالای خط فقر و ایجاد فرصت های شغلی، چالش اجتماعی طبقه کارگر با دولت و نظام حمهوری اسلامی است. مباره زنان بخش تفکیک ناپذیر از این مبارزات را تشکیل میدهد.
هژمونی فاشیسم اسلامی در ایران، موقعیت اجتماعی زنان را فاجعه بار و ستم کشی بر زنان را عریانتر کرده است! احکام زندان، شکنجه، تجاوز، اعدام، زن آزاری و سنگسار در کنار ازدواج کودکان که از صدها هزار مورد فراتر است، چهره سیاه و آپاریاید جنسی اسلامی این نظام را به نمایش گذاشته است.
در قوانین جمهوری اسلامی زن جزو اموال و دارائی مرد است. در مناسبات تولیدی کار و در عرصه کارخانه این زنان شاغل و کارگر و کارمند هستند که مورد هجوم بیکاری قرار دارند. با فرستادن آنها به خانه جزو گردان نیروی کار بیکار محسوب نمیشوند. وظایف “خطیر” آنها نگهداری از “خانواده” در “مالکیت” مرد و سرمایه تعریف میشود! این فرهنگ سرمایه و فاشیسم اسلامی است.
مبارزه زنان علیه اسلام سیاسی در شرایطی که نیروهای اسلامی داعش با اعمال خشونتبارترین رفتارهای ضد زن علیه زنان در شنگال و کوبانی نمونه های شنیع رفتار اسلام سیاسی را به نمایش درآوردند، موضوع و گفتمان مبارزه برای رهایی از ستم برزنان را فراتر از شکل و قواره تاکنونی برده است. کنار زدن و تعرض به اسلام سیاسی در ایران رکن مهم پس زدن سیمای کثیف و ضد زن اسلام سیاسی(جمهوری اسلامی و داعش)، است!
به منظور کوتاه کردن دست اسلام سیاسی، مذهب این دستگاه مخوف، ضد ترقی و ضد سعادت انسان باید از سیستم قضایی، آمورش و پرورش، دولت بدور نگهداشته شود.
اعتراض کارگران زن در نیویورک اگر در سال ١٨٧۵برای طولانی بودن ساعات کار با موفقیت برگزار شد، امروز در ایران تحت حاکمیت نظام فاشیستی اسلامی و سرمایه داران این اعتراضات هر روزه برای بقا و حفظ حرمت و ادامه زندگی و تامین معیشت در جریان است. دستاوردهای انقلاب زنان علیه سرمایه در نیویورک امروز در ایران توسط زنان کارگر، زنان پیشرو و مبارز در ابعاد بمراتب سنگین تر و پر مشقت تر از گذشته در جریان است. حمایت خانواده های کارگری و زنان از اعتصابات کارگران در کارخانه ها و مراکز تولیدی، تبدیل شدن زنان مبارز کارگر به سخنگوی اعتراضات رادیکال جنبش کارگری، مقاومت و ایستادن نسل جوان زنان در مقابل اعمال فشار و آپارتاید جنسی در ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی مبارزه و ابراز وجود رادیکالی است که زنان در ابعاد سراسری به پیش میبرند.
«هشت مارس روز جهانی زن روز دفاع از حقوق و حرمت زنان است. در دنیا زنان قربانیان فقر و نابرابری و زن ستیزی اسلامی هستند و در ایران جنبش آزادیخواهانه و مدرن زنان گلوی یک حکومت زن ستیز اسلامی را گرفته است. حکومتی که قبل از سرنگون شدن به یک موجود عملا مرده تبدیل شده و از زنان شکست کامل خورده است. این فقط پس راندن جمهوری اسلامی نیست این پاسخ زنان مدرن و جنبش نوین زنان به قرون وسطی است. هر زنی که در ایران حجاب برمیگیرد و حجاب را رعایت نمیکند یک ضربه به جنبشی میزند که در دنیا میلیونها زن را به گروگان گرفته است. حجاب اسلامی در قرن بیست و یک، زنجیر به بردگی کشاندن زنان است و کماکان باید در ایران در هشت مارس امسال به عنوان یک موضوع مهم چالش دیده شود. پرتاب کردن حجابها و زیر پا گذاشتن حجاب، یعنی سوت پایان جنبش اسلامی، چنین باد که امسال در هر جایی که بتوانیم حجابها را پرتاب کرده و اعلام کنیم نه به جنبش اسلامی در همه جا. (بخشی از پیام مینا احدی فعال جنبش برابری زنان در ایران)
٩اسفند ١٣٩۴
٢٨فوریه ٢٠١۶