جماعت آویزان به حکومت بسیار هیجان زده به نتایج انتخابات مجالس اسلامی چشم دوخته اند. خبرهایی مبنی بر پیروزی نسبی لیست رفسنجانی و روحانی قند در دل خیلیهایشان آب کرده است. “این رفت. آن آمد!!”. واقعا شرم بر جریاناتی که امیدشان را به دو آخوند رذل و با سابقه حکومت بسته اند. این ها را ما مردم بخوبی میشناسیم. تا آنجا که به کارگران و مردم مربوط میشود رفسنجانی و روحانی بطور واقعی نه فقط گلی بسر کسی نزده اند بلکه کارنامه ای پر از جنایت و سرکوب با سالها خدمت در رکاب خمینی را با خود یدک میکشند. کسی که با این دو آخوند جنایتکار حکومتی امید می بندد یا باید بسیار مستاصل و منکوب شده باشد یا مرتجع. اما ما ساده لوح نیستیم که فکر کنیم اتفاقی نیفتاده است.
این کاملا از ماهها قبل قابل پیش بینی بود و گفته بودیم که جناح خامنه ای نمیتواند در این دوره به راحتی دوره خاتمی، روحانی و رفسنجانی را کنار بزند. روشن بود که با انتخابات اخیر اینها نقش جدی ای در حاکمیت ایفا خواهند کرد. نکته اصلی نه سیاستهای بهتر روحانی و رفسنجانی، بلکه جنگ و نزاع و کشاکش درون حکومت است که اوج خواهد گرفت. این همان جایی است که فرجه برای ما مردم بیشتر ایجاد میشود که بر حکومت فشار بگذاریم، خودرا متحد سازیم، و سنگرهایی را در برابر حاکمین کثیف و دزد و چپاولگر فتح نماییم. با این خط و جهت گیری باید به اوضاع نگاه کرد. نه با امید به اصلاحات روحانی و رفسنجانی. اینها خواب داغ کردن ریاضت اقتصادی را برای مردم دیده اند نه بهبود و اصلاح. با جدال و مبارزه میشود امید داشت نه با توکل به مرتجعین حاکم.
میدانیم که عده ای مستاصل هم هستند که وقتی میگویی نزاع حکومتی بالا میگیرد فورا میگویند همیشه اینچنین بوده است و کاری نمیشود کرد. واقعا آیا این نزاعها را ما مردم بر حکومت تحمیل نکرده ایم؟ آیا مقاومت زنان باعث نشده است که امثال روحانی و حتی احمدی نژاد هم بگویند حجاب اجباری فایده ای ندارد؟ آیا مبارزه گسترده کارگران و معلمان باعث نشده است که حکومت “مانور ضد اغتشاش کارگری” راه بندازد و امثال رفسنجانی و شرکا بگویند این نظام بدون پاسخ دادن به خواستهای “قشر کارگر” آینده ای ندارد؟ آیا این جوانان نیستند که حتی سپاه پاسداران را هم از سرکوب و گشت ارشاد نا امید کرده اند؟ آیا صدبار و هزار بار حمله نکردند و دیشهای ماهواره ای را جمع نکردند و سر آخر نگفتند اکثر مردم در ابعاد دهها میلیونی به تلویزیوهای ماهواره ای نگاه میکنند؟
این ها فاکت است. دوره ای که شروع شده دوره روحانی نیست. دوره رفسنجانی نیست. دوره بالا گرفتن جنگ ما مردم با حکومت است. روشن و شفاف و با خواستهایمان باید همه جا سر بلند کنیم و میخ خودرا بکوبیم. همه از خامنه ای تا روحانی و رفسنجانی و سرمایه داران غربی و شرقی خواب ریاضت اقتصادی و چپاول بیشتر برای ما دیده اند. و ما باید با جنبش گسترده رفاه و بیمه بیکاری و بیمه درمانی و زندگی انسانی برای همه جلویشان سنگر بندی کنیم. و هر دوسوی نزاعهای حکومتی را افشا نماییم.