هیچ راه‌حل غیررادیکالی نمانده
پنج سال پیش – یعنی قبل از “جنبش اشغال” در نیویوریک- حتی تصور اینکه در آمریکا مردم با آغوشی باز از کاندیدی حمایت خواهند کرد که برنامه و آرمانش را “سوسیالیستی” تعریف کرده و نماینده اصلی حزب دمکرات را در سیاست پارلمانی از موضعی چپ در مخصمه می‌گذارد، برای من بسیار مشکل بود. فکر نمی‌کنم هیچوقت کسی چنین ایده‌ای، بخصوص در مورد آمریکا، به ذهنش خطور کرده باشد. “جنبش اشغال” اما همه چیز را عوض کرد. نه “جنبش اشغال” سیستم سرمایه داری را با شعاری اثباتی به چالش کشید، نه کسی که از برنی ساندرز حمایت می کند واقعا انتظار “سوسیالیسم” در دوره مورد نظر ساندرز در آمریکا را دارد و نه هیچ فعال سوسیالیستی که از ساندرز حمایت می کند انتظار عجیب و غریبی از “سوسیال دمکراسی” مدل برنی ساندرز دارد. جامعه بطور سلبی این موقعیت را به چالش کشیده و کسی دیگر انتظار هیچگونه بهبودی در موقعیت معیشتی و سیاسی خود در چهارچوب این سیستم ندارد. بخش عظیمی که در سرپا ماندن این سیستم هیچگونه نفعی ندارد، بطور واقعی دنبال راه‌حل‌های دیگری هستند و جزء راه‌حل رادیکال، راه حلی که جوابی به این وضعیت داشته باشد را جلوی خود نمی‌بینند. حداقل حکمت “سوسیالیسم” ساندرز برای جامعه آمریکا – و در بعدی فراتر برای اروپا هم – این بوده که به راه حل‌هایی بیرون از این سیستم فکر کنند.
اعتصاب و اعتراض باید دنیا را فرا بگیرد
سایت www.districtsentinel.com در مطلبی، بر اساس آمار اداره کار آمریکا نوشته است که تناوب و ابعاد اعتراضات و اعتصابات کارگری سازمان یافته در ایالات متحده، در سال ٢٠١۵ برای اولین بار از سال ٢٠١١ بطور چشمگیری افزایش یافته‌اند. ایران هم سال گذشته شاهد اعتراضات و اعتصابات بی وقفه و قدرتمند کارگری بود. هفته گذشته هم خبر به میدان آمدن دوباره جنبش کارگری معترض مصر را نوشتیم. گاردین ویدیو کوتاهی از اعتصاب دهها هزار کارگری که ابزار آلات مورد استفاده نایکی، آدیداس و غیره در ویتنام درست می کنند منتشر کرده بود که مطالبات اصلی شان بیمه های اجتماعی است.
دنیا هیچ زمانی به اندازه امروز مالامال از ثروت نبوده، در عین حال کارگر هم هیچ زمانی به اندازه امروز محتاج وسایل ابتدائی معاش نبوده. جنبش کارگری تنها جنبشی است که، نه تنها در ایران و آمریکا و مصر و ویتنام، بلکه در سراسر جهان می‌تواند با اعتراض و اعتصابات قدرتمند خود دنیا را از موقعیت وحشتناک کنونی نجات دهد.
پزشکان مصر متحد علیه دولت اراذل و اوباش
گاردین روز ١٣ فوریه نوشته بود که هزاران پزشک در مصر دست به اعتصابی زده اند که در نوع خود نادر است. اعتصاب فوق به دنبال ضرب و شتم دو تن از همکارانشان در بیمارستانی در قاهره توسط پلیس این شهر بوده است. انجمن پزشکان مصر در یک رأی گیری رأی به اعتصاب داده که اگر پلیسهای خاطی دستگیر نشوند و وزیر بهداشت مصر هم استعفا ندهد، دو هفته دیگر وارد اعتصاب خواهند شد. گزارش فوق نوشته است که روحیه اعتصاب در بین اعضای انجمن فوق بسیار بالاست. نوشته است در بین صدها پلاکارد اعتراض بر علیه پلیس و وضعیت موجود، پلاکاردی به چشم می خورد: “پلیسها اراذل و اوباش هستند.” اگر التیماتوم اعتصاب جامه عمل بپوشد بیمارستانهای زیادی تعطیل خواهند شد. انجمن پزشکان شهر قاهره گفته است که برای رسیدگی به بیمارهای اورژانس، درمانگاههایی در سطح شهر دائر خواهد کرد.
چنینی اعتراضاتی زیر چکمه‌های اراذل و اوباش السیسی ممنوع و یا با توطئه خاموش می شوند. اما به نظر می‌رسد دوره برو- برو اراذل و اوباش دارد به پایان می‌رسد. انقلاب مصر نمی‌تواند وسط راه خاموش شود. سر انقلابی را که بخواهد وسط راه “استراحتی” بخود بدهد زیر آب می‌کنند. اعتراضاتی که این دوره شروع شده می‌توانند استارت دوباره روند تغییر در مصر باشد.
تغییر یا اصلاح!
مجله forbes.com روز ٩ فوریه در سایتش مطلبی دارد تحت عنوان “اگر سرمایه داری تا سال ٢٠۵٠ اصلاح نشود، بشریت را از گرسنگی خواهد کشت”. مطلب با استناد به نقل قول‌هایی از منابع مختلف، اشاره به نگرانی‌های مراکز مهم تصمیم گیری بین المللی و ارائه یکسری فاکت نگران کننده، از جمله سرعت فوق‌العاده در تخریب منابع و کره زمین، سرعت دهها برابر انقراض موجودات، دو قطبی تولید ثروت عظیم و فقر غیرقابل باور، و رشد جمعیت به ١٠ میلیارد تا سال ٢٠۵٠، نتیجه می‌گیرد که: “فعالیتهای انسان” باعث این زوال است. البته منظورش از “فعالیت انسان”، حرص بعضی از شرکتها و کمپانی‌هاست و اعلام میکند که باید رام شوند.
رسانه‌های نوع فوربز، همانهایی که پیشقراول و مدافع این دروغ بزرگ بودند که “دستان نامرئی بازار” همه مشکلات دنیا را حل خواهند کرد، اکنون فریاد “به داد سیستم برسید”شان گوش فلک را کر کرده است. نه قبول نیست! دیگر از این وحشیگری جانمان به لبمان رسیده و به کمتر از تغییر واقعی و سرنگونی این سیستم رضایت نخواهیم داد. اصلاح سرمایه داری یعنی اجازه دادن چند سال دیگر به ادامه این وضعیت و به ادامه جنایتکارانی مثل ترامپ و پوتین و کلینتون و جیره خواران مجلات و رسانه های همچون فوربز!