بهرام رحمانی
حکومت اسلامی ایران، در حالی که به خواست های بر حق اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی مردم، شانه بالا می اندازد و اهمیتی به زیست و زندگی و اشتغال و رفاه و هم چنین آزادی های مردم نمی دهد تنها بقای خود را در اسقرار نیروهای سرکوبگر در خیابان ها و راه انداختن فضای رعب و وحشت و ترور می بیند.
ارگان های سرکوبگر این حکومت از امنیتی – اطلاعاتی تا قضایی، به طور مداوم فعالین جنبش کارگری، جنبش زنان، جنبش دانشجویی، مسئولین کانون نویسندگان ایران، هنرمندان و روزنامه نگاران مستقل و مترقی را به بی دادگاه های خود احضار می کنند. آنان را مورد تهدید و توهین قرار می دهند و یا زندانی و شکنجه می کنند.
بدین ترتیب، ماشین آدم کشی این حکومت که از سی سال پیش آغاز شده امروز نیز هم چنان با وحشی گری تمام ادامه دارد. بنابراین، وحشی گری های حکومت اسلامی تنها با سرنگونی آن پایان پذیر است و راه های دیگر نظیر دیالوگ و توکل به معجزه های جناح به اصطلاح «اطلاح طلب» حکومت و غیره توهمی بیش نیست. اگر این توهم از سر ناآگاهی نباشد، بی شک آن منافع سیاسی و اجتماعی در پشت آن نهفته است که با منافع حکومت اسلامی گره خورده است.
مسنولین قضایی حکومت اسلامی ایران، روز چهارشنبه ششم آذر ۱۳۸۷ – بیست و ششم نوامبر ۲۰۰۸، در یک اعدام دسته جمعی، ده نفر، از جمله یک زن در زندان اوین تهران را به دار آویختند.
فاطمه حقیقت پژوه نیز در میان اعدام شدگان بود. حقیقت پژوه در سال ۱۳۸۰، به دلیل قتل همسر صیغه ای خویش، به اعدام محکوم شده بود. وی در شرایطی که همسر خود را در حال تجاوز به دختر ۱۴ ساله اش دید با وی درگیر شد که این درگیری به کشته شدن مرد متجاوز انجامید. وی، تاکنون چند بار تا پای چوبه دار رفته بود، اما به خاطر اعتراضات داخلی و بین المللی و هم چنین نامه ای که دخترش خطاب به رییس قوه قضائیه نوشته بود ظاهرا حکم متوقف شد. فاطمه، در سال ۱۳۸۱ محکوم به اعدام شده بود و این حکم در مهر ماه سال ۱۳۸۳ با اعتراضات گسترده فعالین سیاسی و اجتماعی داخل و خارج کشور و هم چنین نهادهای انسان دوست بین المللی و به ویژه با درخواست فوری عفو بین الملل، یک روز پیش از اجرا متوقف شد. سال ۱۳۸۵ نیز بار دیگر فاطمه در آستانه اعدام قرار گرفته بود که باز هم به دلیل اعتراضات به تعویق افتاده بود.
ساعت سه نصف شب ششم آذر، فرزندان فاطمه حقیقت پژوه و فرزندان و وابستگان ۹ نفر دیگر از اعدامی ها با تشویش و نگرانی در مقابل اوین تجمع کردند. اما نه تنها هیچ مسئولی به درد و رنج و شیون های آن ها گوش نداد؛ بلکه نیروهای ضدشورش خود رانیز با ۷ ماشین مجهز به اسلحه و باتوم به سراغ آن ها فرستادند و در محاصره قرار دادند.
نیروهای سرکوبگر حکومت اسلامی، خانواده های این ده قربانی و هم چنین تعداد زیادی از مردم نگران و خبرنگاران را در این شب هولناک و ساعت ٣ صبح چهارشنبه، در مقابل درب زندان اوین محاصره کردند تا اعتراضی نکنند.
در آن شب ظلمت، سرانجام نوبت فاطمه می رسد. چگونه می توان تصور کرد تا دقایعی دیگر، قرار است در آن سوی دیوار، مادری را به دار بکشند که در این سوی دیوار فرزندانش هنوز در اتنظار رهایی مادرشان هم چون دفعات قبل در آخرین دقایق ثانیه شماری می کنند. مادری که خود قربانی مردسالاری و سیاست ها و قوانین غیرانسانی حکومت اسلامی شد.
فرزندان وی، روز قبل به دیدار او رفته بودند، اما آدم کشان حکومت اسلامی با خون سردی و بدون توجه به روحیات این کودکان، مساله قطعی بودن اعدام مادرشان را به آن ها یادآوری کرده بودند.
جانیان حکومت اسلامی، در مقابل زندان اوین، به فرزندان فاطمه اطلاع می دهند که به زندگی فاطمه حقیقت پژوه خاتمه داده اند و منتظر وی نباشند. این جانیان به فرزندان فاطمه می گویند ساعت ١۰ صبح زنگ بزنید بیایید جنازه مادرتان را تحویل بگیرید.
سرانجام روز چهارشنبه ششم آذر ۱۳۸۷ – بیست و ششم نوامبر ۲۰۰۸، ساعت ١۰ صبح جسد فاطمه را تحویل فرزندان و نزدیکانش دادند. فاطمه وصیت کرده بود او را به شاهرود و روستای محل تولدش ببرند.
خبر اعدام فاطمه و ۹ نفر دیگر در زندان اوین، در ایران و در دنیا خشم و نفرت گسترده ای را بر علیه سران جنایت کار حکومت اسلامی، به دنبال داشت. وضعیت فاطمه، در این سال های زندانش و صحبت های فرزندانش بارها در رسانه ها منعکس شده بود و نهادهای بین المللی و سازمان ها و نهادهای ایرانی در خارج کشور، برای نجات او تلاش کرده بودند، بیش تر از ۹ اعدامی دیگر شناخته شده تر بود.
بدین ترتیب، جانیان حکومت اسلامی، بعد از این که هفت سال فاطمه را در میان آن همه درد و رنج و سختی در زندان نگه داشتند سرانجام او را به دار آویخنتد و رسوایی بزرگ دیگری را در کارنامه سرتاپا جهل و جنایت خود ثبت کردند. جانیانی که تمام وجودشان جهل و جنایت و دشمنی و خصومت با آزادی و آزاداندیشی و رفاه و عدالت اجتماعی است.
جانیان حکومت اسلامی، حتا اعدام فاطمه را به وکیل وی نیز خبر نداده بودند. عبدالصمد خرمشاهی، وکیل فاطمه پژوه در این رابطه به تغییر برای برابری گفته است: «هم بندی فاطمه پژوه از زندان اوین اطلاع داده است که وی به اجرای احکام زندان فراخوانده شده است.» خرمشاهی، افزود حکم اجرای اعدام موکل اش به وی ابلاغ نشده است ولی پیش از این نیز در چند پرونده ای که وکالت آن را بر عهده داشته است بدون اطلاع وی حکم موکلانش