درمقابل نمایش انتخابات رژیم در کردستان ، وظیفه ما فراتر از تحریم است.

جمهورى اسلامى با تمام جناحهایش به این امر واقفند که در اوضاع سیاسى کنونى جامعه ، براى کشیدن مردم به پاى صندوقهاى بى خاصیت رأى ، اوضاع چندان بر وفق مرادشان نیست . بهمین دلیل همه جا بدنبال امداد رس و پشتیبانند . مردم حق دارند خامنه اى و سخنان او را مسخره کنند ، که از یکطرف از مخالفین خودش مى خواهد در انتخابات شرکت کنند ، واز طرف دیگر نه براى مخالف بلکه براى صف کاندیداهاى اصلاح طلب و وفادار به بنیادهاى جمهورى اسلامى هم ده تا فیلتر براى رد صلاحیت گذاشته است . از این تناقضات که در واقع انعکاس هراس رژیم از بى خاصیت شدن این خیمه بازى ها در انظار جامعه است اگر بگذریم ، از طرف دیگر کل اصلاح طلبان و همه آنهایی که فکر مى کنند با ضعیف شدن رژیم اسلامى ، سهم آنها هم لاغر مى شود ، همگى آستینها را براى بسیج مردم بالا زده اند .

اما در کردستان بنا به دلایل قابل توضیح این تلاشهااز طرف وابستگان رژیم شدید تر است . زیرا اینجا رژیم بى آبروتر و بى پایه تر است ، فاصله بین مردم ورژیم بیابانی دور و دراز انباشته از تنفر از ٣٧ سال انواع جنایات جمهورى اسلامى است ، اگر چه رابطه مردم و جمهورى اسلامى همیشه براین مبنا بوده است ، ولى بالا خره نمایش انتخابات دهم رژیم در شرایط سیاسى معینى پیش برده مى شود . در شرایطى که جمهورى اسلامى در سطح سراسرى در فلج ورکود اقتصادى بسر مى برد و وعده برداشتن تحریمها را به امید نجات خود از دست مردم ناراضى و غرق در فقر تبدیل کرده است ، در کردستان میتوان فضاى نمایش انتخاباتى را علیه رژیم و جیره خوارانش برگرداند .
انتخابات جمهورى اسلامى در کردستان از همان اوایل سرکار آمدن جمهورى اسلامى یکى از عرصه هاى مبارزه مردم علیه حاکمیت رژیم بوده است ، که در آن رژیم با ضرب سرکوب و اعدام و مسلط کردن رعب ووحشت و باکمک طیف وسیعى از مزدوران محلى اش و همچنین به گرو گرفتن نان ، آموزش ، بهداشت و صرف زندگى مردم کردستان توانست عده قلیلى را به شرکت در آن بکشاند .
در سالهاى اول سرکار آمدن جمهورى اسلامى ، سالهایی که مبارزه مسلحانه و توده اى مردم در دفاع از اهداف و دستاوردهاى انقلاب ۵٧ در کردستان در جریان بود ، اساسا جمهورى اسلامى جرئت پهن کردن بساط انتخابات در کردستان را نداشت ، و بهمین دلیل دور اول و دوم این نمایش در کردستان اصلا برگزار نشد . در دور سوم انتخابات رژیم ، که در گرماگرم سرکوب مردم کردستان برگزار گردید ، دامنه شرکت در آن به جیره خواران محلى دولت اسلامى محدود شد ، بطوریکه بنا به اعترافات بعدى خود جمهورى اسلامى ، در تمامى شهر هاى کردستان ، دور سوم این نمایش عملا از طرف مردم منزوى شد . بطور مثال میزان شرکت مردم در شهر سقز ٩ در صد و در شهرهاى دیگر هم بسیار ناچیز بود . در واقع مردم کردستان خیلى سال قبل جواب خیمه شب بازى رژیم را داده اند . امروز پس از ٣٧ سال ، جمهورى اسلامى همان رژیم سرکوب و شکنجه و قلع و قمع خواستهاى آزادیخواهانه و بر حق سالهاى اولیه انقلاب است . رژیم ترور و وحشت و سیاه پوش کردن خانواده و مادران جامعه کردستان است . اینها به اضافه فقر و ندارى و به خیابان ریختن میلیونها جوان بیکار تحصیلکرده ، که طعمه همیشه آماده مصائب اجتماعى از قبیل اعتیاد و فحشاء وقتل و دست آخر خودکشى اند ، مى تواند وباید ادعانامه مردم کردستان در برابر کاندیداهاى رژیم سرمایه دارى اسلامى باشد . چند دوره و چند بار دیگر باید با وعده بهبود این اوضاع وخیم براى رژیمشان عمر بخرند و بعد از هر انتخابات نصیب مردم فقر و فلاکت و مصائب اجتماعى باشد ؟ سهم کارگر ، معلم و دانشجو تهدید و تعقیب و زندان باشد ؟ دیگر بس است ! وعده هاى این دفعه هم تکرار وعده هاى قبلى است . تا جمهورى اسلامى هست وضع بر همین منوال است . ٣٧ سال انتخابات نه تنها گرهى از مشکلات اقتصادى و سیاسى جامعه باز نکرد ، مثل روز روشن مى توان دید که وضع همان است که بود وحتى بدتر .
تنها تحریم کافى نیست . باید این حقایق حق طلبانه را بعنوان دادخواست در مقابل رژیم و کاندیداهایش قرا داد . اگر تناسب قوا اندکى اجازه بدهد روا ترین کار شکستن و آتش زدن این صندوقهاى ریا و دروغ ٣٧ ساله است . درجامعه اى که در آن نه تشکل آزاد است ، نه اعتراض مجاز هست ، نه امکان اعتصاب هست ، نه حتى مى توان بدون قید وشرط کاندید همین انتخابات کذایی شد ، بکار بردن اسم ” انتخابات ” برا ین مضحکه توهین به شعور مردم است .
باید فراتر از تحریم با این دادخواستها در تبلیغات ضد انتخاباتى رژیم ، براى روشن کردن اذهان جامعه و منزوى کردن این نمایش دروغین کوشید . به این معنا ما مردم ستمدیده در کردستان ، فعالین و آزادیخواهان و انسانهاى شرافتمند خروارها دلیل و کیفر خواست علیه کاندیداها و سخنرانیها عوامفریبانه آنها داریم .
اصلاح طلبان وغیر اصلاح طلبان کرد و تمام کسانیکه به اسم کرد و ادعاى احقاق حقوق مردم کرد ، در این بساط ضد مردمى مشغول خاک پاشیدن به چشم مردم هستند ، خود تن پاره رژیم اسلامى و شریک جرم رژیم جنایتکار اسلامى در کردستان هستند . در تجمعاتى که به این مناسبت ترتیب مى دهند باید افشا و منزوى شوند .
اخیراً صف ناسیونالیستهایی از قبیل سازمان عبدولا مهتدى و حزب دمکرات کردستان به اینها اضافه شده اند . فکر مى کنند در جمهورى اسلامى انتخابات ” دمکراتیک ” ممکن است ، فکر مى کنند با پوست اندازى رژیم و برداشتن ” نظارت استصوابى ” ، انتخابات در جمهورى اسلامى دمکراتیک مى شود و راه سات وسودا با مقامات وزارت اطلاعات دوباره هموار مى شود . اینها از دسته اول شیاد ترند . دسته اول را همه مى شناسند ، اما اینها به اسم اپوزیسیون مسلح و مدعى حقوق مردم کردستان ، نه تنها یاس و ناامیدى خود را به جامعه منتقل مى کنند ، بلکه باعث مى شوند که جمهورى اسلامى در آینده با دست بازترى به سرکوب مخالفان خود بپردازد .
خلاصه در مدت باقیمانده تا روز خیمه شب بازى انتخابات ، باید علیه آن فعال بود ، تحریم نباید بمعناى در خانه نشستن باشد ، از آن فراتر باید این نمایش را بى آبرو و خنثى کرد ، همانطور که واقعا هست . مبارزه ضد انتخاباتى ما در محفل و جمعها مدتهاست که شروع شده است . باید آن را هدفمند و مؤثر تر پیش برد . شکستن و آتش زدن صندوقهای رای در هرکجا که ممکن باشد ، مى تواند پیام گویا و روشنى از طرف مردم کردستان به سرکوبگران باشد .
انتخاب واقعى مردم ، سرنگونى جمهورى اسلامى است .
همایون گدازگر
١٧ ژانویه ٢٠١۶