مجید حسینى

نزدیک به دو سال قبل در رابطه با دو تکه شدن حزب دمکرات کردستان ایران این مطلب را نوشتم. در این نوشته، سیر حرکت و تغیراتی که دو حزب منشعب دمکرات از سر میگذرانند مستدل کرده ام. توجه علاقه مندان را به خواندن این مطلب بنا به وضعیت دو حزب دمکرات فعلی بدنبال کنگره های چهاردهم آنها، اطلاعیه اخیر حزب دمکرات مصطفی هجری در باره: "اتحادیه علمای دینی (اسلامی) کردستان ایران" 28 آبان ماه ۱۳۸۵  و  بمناسبت سالروز فاجعه اورامان در بیست و پنجم آبان ماه ۶۳ جلب می نمایم. کنگره های این دو حزب بعد از جدایی در حقیقت کنگره چرت زدن، سازمان دادن رخوت سیاسی طولانی مدت و سرعت گرفتن حرکت این احزاب در جهت تقویت بیشتر عقب ماندگی در درون خود و دست بدامن نیروهای مرتجع را نشان میدهد.

 در این مدت، دو حزب دمکرات  موجود کنگره های چهارده خود را گرفته اند، رهبری هر دو حزب بر ضرورت تغیر خود، فرهنگ سازی، دمکراتیک بودن، تحمل نظر، تحمل احزاب مخالف و به کنار نهادن"فرهنگ تک حزبی" و غیره تاکید کرده اند. فکر نمی کنم مردم در کردستان و خود این  احزاب ادعا و وعده های دمکراتیک خود را حتی در برخورد به مخالفین داخلی خویش جدی بگیرند. مردم در کردستان زورگویی این حزب، قلدری آن در رابطه با احزاب، جنگ سراسری با کومه له قدیم، حمله مسلحانه به تمام جریانات سیاسی در کردستان، قتل عام نیروهای پیکار در بوکان، حمله به مردم، تشکلهای توده ای و اسکورت ارتش جمهوری اسلامی و سپاه پاسداران در سنندج و پیام این حزب به خمینی را فراموش نکرده اند.

 ادعاهای دمکراتیک این احزاب فرهنگ سیاسی دوره ضعف و بی افقی دو حزب دمکرات فعلی و جریانات ناسیونالیستی است. همانطوریکه، جنگ با احزاب، زورگویی و قلدری در مقابل مردم و خدمتگذاری به جمهوری اسلامی منطق دوران دیگر آنها است. پرنسیب پایدار این احزاب، شریک شدن در قدرت دولتی، سهیم شدن بیشتر آنها و سرمایه داران کرد در چپاول دسترنج کارگر و مردم زحمتکش در کردستان بسان هم مسلک هایشان در کردستان عراق است. با این بیانات، میخواهند خود را حفظ کنند، این دوره ضعف و بی افقی را از سر بگذرانند و در عین حال در مقابل حزب رقیب دست بالا داشته باشند.

اطلاعیه "اتحادیه علمای دینی(اسلامی) کردستان ایران"، از جمله محصولات کنگره چهارده حزب دمکرات مصطفی هجری، شهریور ۱۳۸۷ و شعار اصلی آن کنگره بنام"شکوفایی و مردمی تر نمودن مبارزه" است. یکدوره طولانی از تاریخ پر "افتخار" حزب دمکرات، تکیه بر فئودالها و کدخداها در تقابل با دهقانان زحمتکش و روشنفکران متمدن در کردستان بود. از قرار معلوم در ایندوره حزب دمکرات از جمهوری اسلامی تجربه گرفته و برای" مردمی تر نمودن مبارزه"، بخوان بیرون آمدن این حزب از انزوای سیاسی، گدایی عطف توجه از جمهوری اسلامی، گام نهادن در راه پرو بال دادن به اسلام سیاسی در کردستان، دست بدامن ملاها شده است. حزب دمکرات "اتحادیه علمای دینی(اسلامی)"، (نه اتحادیه همه مذاهب) را تشکیل می دهد تا از این طریق زمینه های جنگ مذهبی در کردستان، در درجه اول شیعه و سنی و بعدا بقیه مذاهب را بر روی هم بچینند. وقتیکه حزب دمکرات بخواهد، دمکراتیک شود، تغیر کند، از راه نفاق ملی و مذهبی بین مردم و تحریک احساسات عقب مانده آنها و براه انداختن جویبار خون اینکار را خواهد کرد. مگر در جنگ نقده جنگ بین مردم را بنام شیعه و سنی براه نینداخت؟  از قرار معلوم، حزب دمکراتها طرح فدرالیسم را برای جنگ بر سر هر تپه و جویبار و شهر و محله ای کافی نمی دانند و  کنگره اشان نو آوری کرده و جنگ مذهبی را کشف فرموده است. حزب دمکرات نشان داد که از تجربه جمهوری اسلامی، با این تصمیم و اطلاعیه از احزاب ناسیونالیست کردستان عراق در همین رابطه عقب تر است. متوجه نیست که آخوند و ملاها از ترس خیزش و انتقامجویی مردم در فکر آینده خود و نجات ثروتی که  از دسترنج مردم چپاول کرده اند هستند. آویزان شدن حزب دمکرات به مذهب و ملاها بی ربطی این حزب را به جامعه شهری و متمدن در کردستان وحتی به قشر ناسیونالیست های تحصیل کرده و بار آمده ایندوره را نشان میدهد و این اقدام به انزوا و رسوایی بیشتر این حزب منجر خواهد شد.

۲۰۰۸۱۱۲۵

مجید حسینی

براى خواندن مطلب " انشعاب در حزب دمکرات، تناقضات کهنه و جدید " اینجا را کلیک کنید