کارگر نفت ما، رهبر سرسخت ما!
علی ربیعی، وزیر کار جمهوری اسلامی هفته گذشته در یاسوج گفت که اگر کارگران به دولت ایشان فرصت بدهند فلان و بهمان خواهند کرد. ۶٠٠٠ تن از کارگران نفت در ماهشهر و علسویه ، که نگران امنیت شغلی و بیمه‌ها و مزایای شغلی خود هستند، با اعتصابی متحدانه در اعتراض به طرح‌های دولت، نشان دادند که چقدر در مشغله‌های ربیعی و دولت اسلامی ایشان شریکند!
می‌دانیم که اعتراض متحدانه کارگران نفت دارای چه پتانسیلی است! اما هر اعتراضی و بخصوص اعتراض کارگران مراکز کلیدی مثل صنعت نفت در ایران، برای ناکام گذاشتن طرح‌های ضد کارگری دولت، باید متشکل و متحد بماند. این امر فقط با تشکیل مجامع عمومی منظم ممکن است. فعالین و رهبران این حرکت باید اعتصاب و اعتراض را، امر نه تنها خود کارگران، بلکه مشغله و امر کل جامعه بکنند. باید مراکز دیگر کارگری که پتانسیل اعتصاب دارند را در این اعتراض دخیل کرد. اعتراض متحدانه کارگران در مراکز مختلف، تحمیل مطالبات به دولت را ساده‌تر خواهد کرد. کارگران نفت یک بار نشان داده‌اند که می‌توانند پیشآهنگ تغییرات اساسی در جامعه باشند!
فضای اعتراضی و تناسب قوای مساعد
به دنبال فضای اعتراضی حاکم بر جامعه کانادا، ۴٠٠ هزار تن از کارگران بخش خدمات استان کبک که از آوریل ٢٠١۵ بدون قرارداد مانده‌اند، روز ٩ دسامبر دست به یک اعتصاب ٢۴ ساعته زدند. مطالبه اصلی کارگران افزایش دستمزد است. زندگی در کانادا برای کارگران بسیار سخت و روز بروز غیرقابل تحمل تر می‌شود. هزینه زندگی هر روز افزایش می یابد، اما دستمزد کارگران در چند سال گذشته افزایشی نیافته و یا در مقایسه با تورم افزایش آن بسیار پایین بوده است. کارفرما، که دولت است، از زبان یکی از مقامات گفته است: “خواست کارگران غیرواقعی و غیر قابل قبول است”. در یکی از نظرسنجیها در باره مطالبات کارگران، بیش از ۵٠ درصد مردم به کارگران حق داده اند و در مقابل فقط ٢٨ درصد توجیهات دولت را پذیرفته اند. یکی از رهبران اتحادیه های درگیردر این اعتصاب گفته است که تناسب قوا به نفع ماست. سئوال این است که؛ این اتحادیه‌ها که رهبری یکی از بزرگترین اعتصابات اخیر کارگری در کانادا، و اعتراض ۴٠٠ هزار نفری کارگران را در دست دارند، با این فضای اعتراضی و این تناسب قوا چه خواهند کرد؟
تأکید: تشکل از حوادث محیط کار می کاهد!
سایت amny.com روز ١١ دسامبر خبر داد که هزاران تن از کارگران ساختمان سازیها در منهتن نیویورک در یک حرکت اعتراضی هشت تابوت سیاه را به نشانه ناامنی محیط کار به جلوی ساختمان شهرداری آن شهر حمل کرده و خواهان قوانین ایمنی بیشتری شدند. کارگران گفته‌اند که سال گذشته ١٨ تن از کارگران این بخش جان خود را حین کار از دست داده اند که نسبت به سال قبل ۶ تن افزایش داشته و نسبت به دو سال قبل ١١ تن بیشتر جان خود را از دست دادند. نکته شایان توجه این بود که کارگران گفته‌اند کارگران عضو اتحادیه‌های کارگری تلفاتی به مراتب کمتر داده‌اند؛ چرا که آنجا قوانین ایمنی سخت تری بر کار و شرایط کار حاکم بوده. این مسئله، همچنانکه قبلا هم به آن اشاره کرده بودیم، تاکیدی است برای کارگران ساختمان سازیها در ایران که برای جلوگیری و کاهش سوانح محیط کار باید متشکل شوند.
شکست شرکتهای قلدر
به گزارش سایت america.aljazeera.com، یک نهاد حل اختلاف در نیویورک، بر علیه مخالفت “انجمن ملی رستورانها” که مصوبه افزایش حداقل دستمزد ١۵ دلار در نیویورک را به چالش کشیده بود رأی داد. کارگران دریافت کننده حداقل دستمزد، بخصوص در رستورانهای زنجیره ای مثل مک دونالد که سالانه میلیاردها دلار سود از قبل کارگران ارزان به جیب می زنند، پیشگام مبارزه برای افزایش حداقل دستمزد در آمریکا بوده اند. تثبیت این پیروزی و شکست شرکتهای قلدر برده داری مدرن، که جان تازه ای به جنبش کارگری آمریکا بخشیده است را باید صمیمانه به همه کارگران و فعالین کارگری ای که بعضا از مراکز دیگر در سازماندهی اعتراض کارگران این بخش دست داشته اند، تبریک گفت.
با یورش گله پلیس، رهبر KCTU دستگیر شد
آسوشیتدپرس خبر داد که بیش از ٢٠٠٠ پلیس با محاصره و حمله به معبدی که رئیس کنفدارسیون اتحادیه‌های کارگری کره جنوبی در آن پناه جسته بود، او را دستگیر کردند. این گله دو هزار نفری را سراغ کسی فرستاده‌اند که در یک پروسه قانونی خودشان و با رأی اعضای اتحادیه‌ها، رئیس اتحادیه‌های قانونی و ثبت شده بوده است. کسی که بنابه قوانین کشور کره جنوبی فراخوان اعتراض داده و همراه هزاران نفر دیگر و بر علیه سیاستهایی که بخش عظیمی از جامعه با آن مخالف است، اعتراض کرده بود. کارگران اما قول داده‌اند که با هیچ درجه‌ای از سرکوب و ارعاب دست از مبارزه برنخواهند داشت، چرا که قوانین جدید مربوط به کار و آزادیهای سیاسی، زندگی آنها را شدیدا تحت تأثیر قرار داده و در نتیجه اعتراضو مبارزه را غیرقابل اجتناب کرده‌است. کارگران در گام اول قرار است روز ١٩ دسامبر ٢٠١۵ به اعتراض و تظاهراتی گسترده دست بزنند.