رضا دانش
 پژاک که برمبنای مقتضیات سیاسی شکل گرفته است ومحصول مشترک پ ک ک وجمهوری اسلامی است به انقضای تاریخ مصرف خود نزدیک میشود.

 درروزهای گذشته "بڕیار گابار"ازرهبران پژاک درمصاحبه ای با روزنامه آیینه که درکردستان عراق منتشر میشود اظهارداشت پژاک قصد دارد با تشکیل جبهه ای مشترک با پ ک ک علیه ترکیه، جنگ ودرگیری علیه جمهوری اسلامی را متوقف کند، به دنبال انتشاراین خبرنماینده پژاک دراروپا "شه مال بشیری" اعلام کرد که بیشترجوانان کردستان ایران که به پژاک میپیوندند روانه ترکیه میشوند تا درصفوف پ ک ک علیه ترکیه بجنگند.
 "ولتر پورش " کارشناس مسائل امنیتی خاورمیانه درگزارشی که ازسوی موسسه تحقیقات امنیتی اروپا (ISS)منتشر شده ودرروزنامه آیینه کردستان عراق هم آمده است درمورد روابط دوستانه ایران و پ ک ک مینویسد منفعت ایران درنابودی حزب کارگران کردستان (پ ک ک) نیست بلکه ایران این حزب را مانند اهرم فشاری برترکیه به کار میگیرد،اگرمسئولین تهران براستی ضدیت با پ ک ک را میخواستند میتوانستند فعالیت های این حزب را با محدودیتهای جدی روبرو کنند.
"فرید اسه سد" عضو رهبری اتحادیه میهنی کردستان عراق درمصاحبه ای با روزنامه "کردستان رپرت" توقف جنگ ازسوی پژاک علیه ایران را تایید کرد و اظهارداشت جمهوری اسلامی و پ ک ک درجهت انحلال یا توقف فعالیتهای پژاک به توافق رسیده اند به گونه ای که پژاک مانند یک سازمان مستقل فعالیت نکند وهمچنین هیچگونه تحرکی درکردستان ایران نداشته باشد.
درادامه عضورهبری اتحادیه میهنی اظهار میدارد این اقدام سبب توقف توپ باران روستاهای کردستان ایران ازسوی توپخانه ایران خواهد شد که مدت سه سال است به بهانه حضورپژاک از سوی جمهوری اسلامی انجام میشود، وی همچنین نگرانی خود را از نزدیکی پ ک ک وایران اعلام کرد.

فضای اختناق وخفقانی که ازسوی رژیم جمهوری اسلامی برایران وبویژه کردستان درطول سه دهه اخیرحاکم شده است ازیک سو وازسوی دیگرسابقه وجود ستم ملی درکردستان سبب شده است این مسئله همواره ازسوی احزاب وگروههای قومپرست افراطی درجهت کسب نیرو(به دلیل عدم شناخت مردم ازماهیت واقعی آنان به سهولت انجام گرفته است)برای دستیابی به موقعیت بهتر درمعادلات منطقه ای مورد سوء استفاده قرارگیرد.
موجودیت احزاب ناسیونالیست کرد ازبدوپیدایش همواره به اختلافات وکشمکشهای سیاسی دول منطقه گره خورده است و کاروفعالیت این گروهها متاثر ازروابط ومناسبات دولتهای ایران ،ترکیه وعراق بوده است.این گونه اخبار در مورد پژاک بنا به تجربه تاکنونی در باره احزاب ناسیونالیست نشان از پایان دور این سازمان در جنبش کردایتی است.
 این گروهها که سرنوشت شان را با سیاستهای دولتها و امریکا  در منطقه گره زده بودند با شکست امریکا درعراق در بحران و انشعاب و انفعال کامل بسر بردند.
این زمینه باعث شد پ ک ک که با جمهوری اسلامی روابط حسنه ای داشت وازاین طریق به امکانات گسترده ای دست یافته بود با کمک جمهوری اسلامی (به اقرارمسئولین سابق خود پ ک ک نظیر عثمان اوجلان و…) شاخه کردستان ایران پ ک ک را به اسم پژاک سازمان دهد تا ازخلا حضوردمکرات و سایراحزاب ناسیونالیست کرد درجهت جایگزینی آنان با پژاک استفاده کند. اما بدلیل تیرگی روابط بین ایران و پ ک ک ، پژاک علیه حامی خود یعنی جمهوری اسلامی بکارگرفته شد،عبدالله اوجلان بارها وجود ستم ملی درکردستان ایران را انکارکرده بود و چندی پیش نیزبطور علنی به سران جمهوری اسلامی پیشنهاد داد تا پ ک ک وشیعیان ایران علیه ترکیه اقدام به تشکیل جبهه مشترک کنند وآمادگی خود را برای دراختیارگذاشتن گریلاهای پ ک ک به رزیم اسلامی اعلام کرد.
پ ک ک با تمام شاخه هایش چه آن هنگام که درایران وشهرهای مختلف حضورعلنی داشت و چه درحال حاضربا موجودیت  جمهوری اسلامی مشکلی ندارد ورهبران آن معتقد ند که ستم ملی درکردستان ایران وجود ندارد وازتریبونهای گوناگون رهبران پژاک بارها اعلام کرده اند که خواستار سرنگونی جمهوری اسلامی نیستند، کافی است جمهوری اسلامی به آنان گوشه ی چشمی نشان دهد تا دررکاب آنها قراربگیرند.
پژاک در طول فعالیت خود درکردستان ایران با بهره گیری ازشیوه های ضد انسانی نظیر بمب گذاری درمیدان آزادی سنندج وعملیات انتحاری در سلماس وتهران وترورافراد به بهانه های مختلف عملا" درایجاد ناامنی وحاکم ساختن فضای رعب ووحشت وپلیسی کردن بیشترجامعه آگاهانه به زیان مبارزات مردم وبه نفع جمهوری اسلامی عمل کرده است .
درمقوله اعتصاب غذای نامحدود  زندانیان سیاسی کرد زبان و موارد مشابه تمام تلاش وجدیت خود را درجهت ایجاد تفرقه وپراکندگی در صفوف مبارزین وفعالین سیاسی اپوزیسیون جمهوری اسلامی  بکارگرفت.
پژاک بعنوان شاخه پ ک ک درکردستان ایران همواره مروج ارتجاعی ترین وعقب مانده ترین شیوه های مبارزاتی واندیشه های قومپرستانه بوده ودرعمل جامعه را به سوی نفرت وکینه قومی سوق داده است. وجود این گونه احزاب وگروههای نژاد پرست زمینه را برای ظهوراحزاب مشابه و سرکوب به هر بهانه ای که اینها به حک.مت های مستبد و جنایتکار میدهندآماده میکند،فعالیت این گونه احزاب در استان آذربایجانغربی وشهرهای نقده، ارومیه،سلماس و… بعلت اختلاط قومی دراین مناطق میتواند زمینه سازدرگیری وکشتاردربین مردم گردد ویوگسلاوی و روندایی دیگر درمقیاس بزرگتری بیافریند کما اینکه حضورچند ساله پژاک دراین مناطق با توجه به عملکرد آن اختلافات قومی را عمیق ترکرده است.
بدون شک انحلال  و یاتوقف فعالیت پژاک که دراثرتوافقات پ ک ک و جمه
وری اسلامی صورت گرفته است حتی اگرتماما صحت نداشته باشد  سرنوشت محتوم ونهایی اینگونه احزاب وگروههایی است که نه تنها با منافع مردم وکارگران وزحمتکشان همخوانی ندارند بلکه درعمل تاثیرات مخربی درمسیرمبارزات آزدایخواهانه ایفا میکنند.
گروههایی نظیرپژاک ، باند های زحمتکشان و… فرسنگها ازفرهنگ متعارف دراحزاب بورژوایی جهان فاصله دارند و نمونه کاملی ازفرهنگ ارتجاعی عقب مانده وسنتی را درسیاستهای خود به نمایش گذاشته اند به گونه ای که همواره سوژه و بخشی ازاخبار داغ درسایتهای خبری ومحافل سیاسی بوده اند، ازچاقو کشی درکنگره وپلنوم های زحمتکشان گرفته تا اعدام جوانان به جرم تمایلات جنسی وعاشق شدن درپژاک و پ ک ک که مردم در مناطق مرزی کردستان ایران ازآن اطلاع دارند (برای مثال چندین گریلای جوان پژاک و پ ک ک درمنطقه مرزی تاله جاران دراشنویه به جرم اظهارعشق و علاقه به همدیگراعدام شده اند).
احزاب ناسیونالیست کرد درعرصه عمل ناتوانی خود را دررفع ستم ملی که موجودیت خود را با آن تعریف میکنند بارها و بارها به اثبات رسانده اند.
جامعه بدون گروهایی مانند پژاک ، زحمتکشانیها ،جبهه خلق آذربایجان ، انصارالاسلام ،سلفیها ،القاعده و … به مراتب  هموارتر در مبارزه برای  آزادی و برابری و رهایی انسانهاست.
برای ساختن دنیایی بهتر، دنیایی بدون استثماروبردگی کارمزدی، دنیایی بدون تقسیم بندی انسانها بر اساس ملیت ومذهب وبدورازنژاد پرستی وستم ملی باید به حزب حکمتیست پیوست. با تکیه برنفرت وکینه، با ترویج اندیشه های راسیستی وفاشیسم قومی نمیتوان درراه رفع ستم ملی گام برداشت، تنها کمونیسم میتواند جامعه را به سوی خوشبختی ورفاه وسعادت رهنمون سازد.

۴ آذر ۸۷
۲۰۰۸-۱۱-۲۵