اعتصابات در کردستان عراق و

نگرانی های دفتر سیاسی حزب دمکرات

کردستان عراق مدت مدیدی است که شاهد اعتراضات وسیع کارگران٬ معلمان٬ پرستاران٬ زنان و جوانان و کل محرومان و اقشار کم در آمد آن جامعه به فقر و بی حقوقی خود است. جامعه ای که در کنار قصرها و کاخهای مجلل٬ رستورانهای شیک٬ کاباره ها با دختران جوان برای عیش و نوش پولدارها و در کنار افزایش میلیاردرها با سرمایه های نجومی٬ شاهد نیروی کارکن و زحمتکشی است که روز بروز فقیر تر و بی امکانات تر میشوند. و امروز چندین ماه است حقوق ماهانه و دستمزد کار روزانه بخش بزرگی از نیروی کارش پرداخت نشده است. مردمی که جانشان به لب آمده و نزدیک دو ماه است در شهرهای مختلف دست به اعتراضات وسیع خیابانی و اعتصابات و تجمع و… زده اند.

زمانی که دامنه این اعتراضات بالا گرفته و نفرت کارگران٬ معلمین٬ زنان و اقشار کم در آمد از دولت اقلیم کردستان و احزاب ناسیونالیست کرد به اوج رسیده٬ دفتر سیاسی حزب دمکرات کردستان ایران شاخه مصطفی هجری نیز از “سرنگرانی” به سخن آمده است. این حزب در مورد اعتراضات بر حق مردم به تاریخ نهم اکتبر ٢٠١۵ بیانیه ای صادر کرده است که توجه به آن آموزنده است. در این بیانه که به زبان کردی منتشر شده و اینجا ترجمه تکه هایی از آن را ملاحظه میکنید آمده است:

“تظاهرات مردم شهر قلادزى در کردستان عراق براى اعتراض به وضع اقتصادى وناامیدشدن از ادامه جلسات پشت سرهم احزاب سیاسى براى چاره اندیشى مناسب جهت پست رهبرى کردستان ، متاسفانه ازشکل آرام وصلح طلبانه خارج شده وبه خشونت تبدیل شده ودر نهایت به کشته وزخمى شدن مردم ویک پلیس ومتضرر شدن وسوزاندن دم ودستکًاهاى حزبى ودولتى شده “

اطلاعیه دفتر سیاسی ادامه میدهد:

 “مردم بایستى مواظب باشند که دشمنان وبخصوص حکومتهاى منطقه میخواهند از این نارضایتیها سؤ استفاده کرده وبیشتر از اینها به حکومت نوپای کرد ضربه بزنند”

“…این اوضاع باعث میشه شرایط مناسبى براى ضربه به حکومت اقلیم فراهم شود.“

“..دراین رابطه ازمردم واحزاب سیاسى میخواهیم با بحث و دیالوکً مشکلات را حل کنند چون غیر از این در آتشسوزى خانه همکًان آتش میکًیرد”

در مورد نگرانی های این حزب٬ ابتدا چند نکته را به اطلاع دفتر سیاسی حزب دمکرات برسانم.

خیلی ممنون از حزب دمکرات که نگران “خشونت” است و امروز و زمانی که دفتر دستک حزب خواهرش در قلازه مورد تعرض قرار گرفته٬ آنهم زمانی که افراد مسلح بارزانی به مردم معترض تیراندازی کرده اند٬ از “خشونت” اعلام نگرانی میکند.

دفتر سیاسی حزب دمکرات در گوش گاو نخوابیده است و ٢۴ سال است شاهد خشونت همه جانبه و تعرض حکومت “نوپای کرد” به کارگر و زن و مردم محروم آن جامعه است. ٢۴ سال است کشار زنان در سایه حاکمیت بورژوازی کرد روزانه انجام میگیرد٬ و ٢۴ سال است خون کارگر و زحمتکش آن جامعه را در شیشه میکنند. ٢۴ سال است در کنار مقرات دفتر سیاسی این حزب٬ احزاب خواهر و حکومت آنها٬ مخالفین خود را یکی یکی ترور میکند و هزار و یک مسئله دیگر. در کل این ٢۴ سال دفتر سیاسی حزب دمکرات به عقلش نرسید که اطلاعیه ای بدهد و به این همه فشار و زورگوی و فقر و دزدی و بی حقوقی از جانب حاکمین متحد خود٬ حتی گله ای بگذارد. در کل این پروسه حتی در تحویل شنگال توسط دولت بارزانی به داعش٬ این دفتر سیاسی از گل نازکتر به دولت نوپای کرد و رئیس آن مسعو بارزانی نگفته است.

بعلاوه دولت حاکم در اقلیم کردستان٬ یا به قول حزب دمکرات “دولت نوپای کرد” ٬ هر کدام از احزاب تشکیل دهنده آن درست مثل خود شما٬ متحد یکی از کشورهای مرتجعی است که گویا آقایان نشسته در دفتر سیاسی نگران٬ سو استفاده آنها هستند. لذا تردید دارم نه دفتر سیاسی و رهبری حزب دمکرات و نه هیچ آدم با شعوری در آن جامعه این نگرای را از حزب دمکرات بپذیرد.

مشکل حزب دمکرات اینها نیست! حزب دمکرات نگران آتش افتاده به خانه همه نیست٬ زیرا کل در مقابل چشمان رهبران این حزب آتش به خانه کل طبقه کارگر آن جامعه و دهها هزار کارگر سوریه ای و ایرانی و عرب زبان و دهها هزار معلم و پرستان و… از جانب دولت بورژواهای کرد٬ در آن جامعه افتاده است. و این آتش تا هم اکنون جان و هستی میلیونها انسان را در فقر٬ محرومیت و فشار زندگی و استثمار بالا سوزانده است. مشکل حزب دمکرات و نگرانی دفتر سیاسی آن نه مردم کردستان و خانه خرابی آن و افتادن آتش به خانه و کاشانه آنها٬ که به میدان آمدن مردم محروم و ضعیف شدن دولت بورژوازی کرد در مقابل آنها است.

دفتر سیاسی حزب دمکرات کردستان ایران با دادن این اطلاعیه این بار هم مثل همیشه نشان داد که در جایکًاه طبقاتى واقعى خود از هم طبقاتیهایش با چنکً ودندان دفاع میکند. آقایان دفتر سیاسی حزب دمکرات نه کور اند و نه کر و میبینند که٬ مثلاً مردم زحمتکش وکارکن جامعه کردستان از کًارکًر تا معلم وپرستار وکلیه مزدبکًیرآن بیش از سه ماه است حقوق نکًرفته اند وقدرت خرید آنها به صفر رسیده است. این دیکًر احتیاج به کار شناس ومتخصص ندارد و هر روز از تلویزیون ومیدیاى خود حکمرانان مردم آشکارا ( کارکًر ، معلم، و…. حتا نیروى مسلح پیشمرکً) اعتراض ونارضایتى خود را با توضیح وبانشان دادن ثروت ناچیزشان که کمتر از ۵ هزار دینار یعنی چیزی حدود ۴ دلار میباشد با خواهش وتمنا ، کًاهاً با کًریه وخیلى وقتها باعصبانیت وناسزا کًویى به کاربدستان وبارزانى بیان میکنند و علیه این وضع به پا خواسته وعاقبت تومار بلند بالاى رانوشته وبه پارلمان وحکومت اعلام کرده اند دیکًرصبرو تحمل  به انتها رسیده است. آنها حتی مدت دوهفته به دولت “نوپای” دفتر سیاسی حزب دمکرات مهلت دادند که حق زیستن را بای آنها برسمیت بشناسند و حد اقل دستمزد و حقوق ماهانه آنها را بپردازند.

اما کو کًوش شنوا؟! کجا است اطلاعیه نویسان حزب دمکرات که بورژواهای هم طبقه خود و حاکم در کردستان عراق را خطاب قرار بدهند و خطر فلاکتی که به مردم تحمیل کرده اند را گوشزد کنند؟ مگر اینها خشونت نیست؟! مگر گرسنگی و دزدی علنی سرمایه داران “محترم کرد”( که دفتر سیاسی نگران خدشه دار شدن آقایی آنها است) و عدم پرداخت سه ماه حقوق این زحمتکشان خشونت نیست؟

بلاخره ستمدیده کًان آن جامعه علیه عاملین جهنمی که به آنها تحمیل کرده اند٬ علیه  حکومت اقلیم به خیابان آمده وخواستار حقوقهاى پایمال شده اشان هستند. در مقابل در قلاده زى وکلار با کًلوله هاى مزدوران حکومت سرمایه داران روبرو شده وجان تعدادى رامیکًیرند وتعدادى را زخمى میکنند. مردم به ستوه آمده در قلادزه در مقابل حمله مسلحانه دولت اقلیم و نیروی مسلح آن شیشه های مقرشان را شکسته وآنرا به اتش میکشند.

خوب حدکا بین شیشه ارباب وهم سنکًر سرمایه دارش و جان و زندگی  و روح مردم به تنگ آمده وحقوق نکًرفته کجا باید بایستد؟

معلوم است و به درست در صف خود که همان صف سرمایه ودفاع از ستم واستثمار ایستاده ودر اطلاعیهء خود آشکارا مردم را تهدید میکند ومیکًوید مردم باید هوشیار باشند دشمن در کمین است و نباید حکومت “نوپای کرد” را( بعد از ٢۴ سال حکومت ) به خطر انداخت وباز تهدید میکند ومیکًوید: “از مردم واحزاب میخواهیم مسائل ومشکلات خود را با دیالوکً وتبادل نظر حل کنید چون غیر از این در آتش سوزى خانه همکًان آتش میکًرد”. میگوید دشمن در کمین است!! آره دشمن در کمین است٬ اما این دشمن همین حاکمینی هستند که نان شب ما را گرو گرفته اند. دشمن ما همین سرمایه داران و حاکمینی و متحدین طبقاتی حزب دمکراتند  که کل دارایی های این مملکت٬ پول و سرمایه و امکانات آنرا و نیروی کار ارزان طبقه کارگر و مزد بگیر را در خدمت سود جویی خود با زور تصاحب کرده اند و امروز حتی از پرداخت مزد ناچیز ما به بهانه های پوچ سر باز میزنند.

دفتر سیاسی حزب دمکرات کور نیست٬ میبیند که دولت “نوپای کرد” روزانه توحش رواج میدهد٬ برای ممانعت از ورود فراریان جهنم سوریه به کردستان عراق با درست کردن کانالهای بزرگ و عمیق سد میبندد٬ مانع ورود فراریان از دست داعش میشود٬  شهر بزرگ شنگال را در تبانی با داعش دولت فاشیست اردوغان تویل میدهد٬ و هر روز علیه همین مردم زحمتکش و حتی کرد زبان در کردستان هزار دسیسه و توطئه میچیند و دفتر سیاسی حزب دمکرات هم نه تنها نگران نمیشود که ککشان هم نمیگزد.

کارگران هم در کردستان عراق و خصوصا در کردستان ایران باید از “نگرانی های” دفتر سیاسی حزب دمکرات بیاموزند. آنها نمایندگان بی توهم طبقه بورژوا هستند. دولت اقلیم و حاکمیت بورژوای کرد که برای کل این صف الگویی شده است و نقطه امید٬ نوع حاکمیت حزب دمکرات کردستان ایران و هر حزب و جریان ناسیونالیستی است.  از اینها و از اتحاد آنها علیه کل طبقه کارگر چه در کردستان عراق و ایران و در کل منطقه باید آموخت. دنیای طبقاتی و اینکه وجدان و شرافت و همه چیز تابع این طبقاتی بودن است را باید در صفوف خود به خودآگاهی تبدیل کرد. باید ضد کارگر و ضد انسانی بودن کل اهداف و استراتژی آنها به صف خود آموخت. دیوار توهم صف کارگران به انواع شاخه های بورژوازی را باید پایین کشید و بدن این انقلاب کارگر و عدالت و برابری برای همیشه جز آرزوی شیرین به چیزی واقعی در روی زمین بدل نخواهد شد.