مرگ کورش بخشنده را به پرچم اتحاد، در کردستان تبدیل کنیم !
شبح سوسیالیسم کارگری در سنندج
کورش بخشنده ، فعال کارگری و عضو کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری با مرگ نابهنگام ، یاران خود را تنها گذاشت . کورش بخشنده عضوی از خانواده بزرگ کارگران و زحمتکشان در سنندج بود. او بعنوان یک فعال کارگری وظیفه خود می دانست که در حد توان در خدمت منافع عمومی طبقه کارگر گام بردارد. باردیگر حضور پر شور همرزمان وتوانمندی فعالین کارگری در شهر سنندج نشان داد که پیشروان کارگری در شهر سنندج از موقعیت اجتماعی و قدرت سازماندهی و اتوریته بالایی برخوردار هستند .
۱- در حین مراسم خاکسپاری کورش بخشنده ، آخوند حاضر در خاک سپاری همراه با دیگران ناچار می گردد زمانی که یک دقیقه سکوت اعلام می شود به پا خیزد و هنگامی که سرود انترناسیونال در منطقه طنین انداز می شود همراه با دیگران در این احترام شریک شود .
۲- بی شک جیره خواران ریز و درشت دستگاه های امنیتی ، طبق روال معمول در محل حضور داشته اند اما نا توان تراز آن بوده اند که خودی نشان دهند. باید گفت که دشمنان طبقاتی ما ، بیشتر از خود ما ، به نیروی ما واقف هستند و به این دلیل است که آخوندش خود را همراه می کند و نیروی سرکوبگرش تنها نظاره گر می ماند .
۳- سنندج شهر ۸ مارس ، شهر اول ماه مه ، شهر جمال چراغ ویسی ، شهر اتحادیه صنعتگران و یادگار بیشمار مبارزانی است که هر کدام در زمان و مکان خود در روند مبارزه طبقاتی تاثیر گذار بوده اند . باید یک بار دیگر به خود آئیم و با بحث وتبادل نظر و بیان نظرات ، پایه های اتحاد و همبستگی گذشته را زنده کرد .
۴- با این باور که مبارزه طبقاتی کارگران در شهر های کردستان نمی تواند بدون اتحاد و همبستگی با هم طبقه ای هایمان در سراسر ایران پیش برود، اما باید دانست که پتانسیل فعالیت درشهرهایی به مانند شهر سنندج بیشتر از آن است که بتوان تصور کرد .
۵- باید دانسته شود هر درجه از پیشروی و ایجاد فضای باز سیاسی به نفع کل طبقه کار گر است . اگر در کردستان این امکان وجود دارد، پس باید تلاش کرد این فضا را با همدلی و با افق سوسیالیستی ایجاد کرد . باید اختلاف ها را برسمیت شناخت ( هر چند به باور من خیلی از اختلاف ها پایه واقعی و مادی ندارند و می تواند ساخته و پرداخته افراد و سازمانهایی باشد ، که اتحاد و تشکل جنبش کارگری ، سازمان و رهبرانشان را در سایه وبه حاشیه می راند ) و برای رسیدن به منافع طبقاتی در کنار هم بر علیه سرمایه داری متشکل شویم . این امر امکان پذیراست ، چرا که طبقه کارگر بیشتر از گذشته به منافع خود آگاه شده است و کارگران خوب می داند که بورژوازی ناتوان تر از آن است که بتواند جوابگوی نیاز های مادی و معنوی آنان باشد . پس در مبارزه طبقاتی در کنار هم قرار گیریم و با ایجاد فضایی که شایسته فرهنگ کارگری است متحدانه بر علیه سرمایه داری به مبارزه بر خیزیم .
بهزاد سهرابی
۰۶/۱۱/۲۰۱۵