بدنبال شروع دور دیگری از تظاهرات و تجمعات مردم شهرهای کردستان عراق علیه حاکمیت احزاب قومی اسلامی، حزب گوران بعنوان دومین حزب شریک در حکومت و پارلمان به تکاپو افتاده است. این حزب در مقطع اعتراضات توده ای مردم کردستان عراق در سال ۲۰۱۱ در پز اپوزیسیون سوار این اعتراضات شد و جایگاه خود بعنوان حزب دوم پارلمانی بعد از حزب دمکرات بارزانی را برای خود تحکیم کرد. طی چهار سال اخیر و بویژه در رابطه با بحران انتخاب رئیس حکومت اقلیم کردستان، حزب گوران و حزب دمکرات بارزانی بیشترین تنش و اختلاف را در مقایسه با بقیه احزاب نسبت به همدیگر از خود بروز داده اند. بعد از گذشت بیش از سه ماه از لاینحل ماندن بحران انتخاب رئیس حکومت اقلیم و سهم خواهی و تقسیم قدرت، عدم پرداخت حقوق سه ماه معلمان و دیگر کارمندان و تجمعات اعتراضی آنان و همچنین نارضایتی عمومی مردم از کل حکومت، حزب گوران موقعیت را غنیمت شمرده است که این بار نیز بر بستر اعتراضات عمومی مردم علیه کل حکومت، بر نارضایتی مردم سوار شده و اختلاف و رقابت خود با حزب دمکرات کردستان عراق را بنفع موقعیت خود سمت و سو دهد.
در همین رابطه و بعد از اوج گیری تظاهرات مردم شهر قلادزه که منجر به کشته شدن سه نفر و زخمی شدن بیش از ده نفر شد، و متعاقب آن مقر حزب دمکرات به آتش کشیده شد، روز جمعه ۹ اکتبر حزب گوران در سلیمانیه جلسه ای اضطراری برگزار کرد. بعد از اتمام این جلسه “جلال جوهر” یکی از اعضای رهبری حزب گوران در کنفرانس مطبوعاتی که به همین مناسبت برگذار کرد، مواضع حزب گوران در مورد اعتراضات اخیر را اعلام کرد. او در این کنفرانس گفت: “ما از خواستهای مردم حمایت میکنیم اما تظاهرات باید به شیوه ای آرام و مدنی باشد. نباید تظاهرات مردم به نهادهای حکومت و مراکز امنیتی ضرر برساند. ما علیه هرگونه خشونت علیه مردم و علیه نیروهای امنیتی هستیم.” این مواضع از سوی گوران در حالی بیان میشود که گفته میشود آتش گرفتن دفتر حزب دمکرات در قلادزه و تیراندازی متقابل توسط هواداران گوران صورت گرفته است و شبیه همین حرکت در روز شنبه ۱۰ اکتبر در شهرهای کلار و سید صادق نیز از سوی هواداران حزب گوران در شرف وقوع بود که همچنان ادامه دارد.
از سوی دیگر قباد طالبانی معاون نخست وزیر و از اعضای رهبری اتحادیه میهنی روز شنبه ۱۰ اکتبر در اقدامی تصمیم گرفت که برای دیدار و ملاقات با مقامات حزب دمکرات بارزانی به مقر شاخه چهار این حزب در سلیمانیه برود و به آنان اطمینان دهد که در صورت بروز هر واقعه ای شبیه آنچه که در قلادزه، کلار و سید صادق روی داده است، مورد تایید اتحادیه میهنی نیست و از سوی دیگر هواداران اتحادیه میهنی را متوجه سازد که واقعه قلادزه در سلیمانیه علیه حزب دمکرات را نمی پسندد. دیدار قباد طالبانی از مقر شاخه چهار پارتی در سلیمانیه بنوعی مرزبندی با اقدامات و سیاست گوران نیز هست اما علیرغم این تلاشها بعداظهر شنبه دهم اکتبر در سلیمانیه تعدادی به دفتر تلویزیون “روداو” وابسته به حزب دمکرات حمله کردند و با سنگ شیشه های ساختمان را شکستند. برای اطلاع خوانندگان بگویم که شروع اعتراضات در کردستان عراق در سال ۲۰۱۱ ابتدا با به آتش کشیده شدن مقر شاخه چهار پارتی در سلیمانیه همراه بود. حزب گوران و اتحادیه میهنی در شهر سلیمانیه نفوذ بلامنازع دارند و حزب دمکرات در اقلیت است.
حزب گوران بعنوان رقیب حزب دمکرات تلاش میکند بر موج اعتراض و نارضایتی مردم سوار شود. این حزب در سال ۲۰۱۱ نیز از موضع اپوزیسیون اعتراضات مردم علیه کل حکومت را با وعده اصلاحات از مسیر اصلی خود خارج ساخت و بر بستر اعتراضات توده ای در سال ۲۰۱۱ بعنوان دومین حزب در پارلمان جا خوش کرد. اینبار نیز حزب گوران تلاش میکند همچون دور قبل و با ادعای حمایت از خواستهای مردم در موازنه قدرت با حزب دمکرات، موقعیت برتری برای خود دست و پا کند. ادعای حمایت از خواستهای مردم از سوی گوران سیاستی برای تحکیم موقعیت خود در مقابل حزب دمکرات بارزانی است و از سوی دیگر وحشت گوران از تعرض مردم به نهادها و مراکز حکومتی و امنیتی، تلاشی برای مهار خشم و نارضایتی مردم است که خود نیز در آن شریک است اما اینجا و آنجا نیز با تحریک و با به بیراهه کشانیدن حرکت اعتراضی مردم سعی در ایجاد تشنج و آلوده کردن اعتراضات مردم را دارد.
حزب گوران و دیگر احزاب حاکم بر اقلیم کردستان عراق طی ۲۴ سال گذشته بجز فقر، فلاکت و ناامنی چیز دیگری برای مردم به ارمغان نیاورده اند. فساد و دزدی توسط سران و کاربدستان اصلی حکومت و احزاب قومی مذهبی در پارلمان از یک سو و از سوی دیگر تباهی زندگی مردم، کاسه صبر مردم را لبریز کرده است. آنچه که مهم است این است که مردم شهرهای کردستان عراق باید هوشیار باشند و اجازه ندهند که حزب گوران در راستای رقابت خود با حزب دمکرات اعتراضات و نارضایتی عمومی را وسیله معامله در رقابت با دیگر احزاب حکومتی قرار دهد. احزاب حاکم در اقلیم کردستان بانی و مسبب فقر و فلاکت، نا امنی و غارت هستی و دسترنج مردم کردستان عراق هستند.
اعتراض و تظاهرات برحق مردم شهرهای کردستان عراق میتواند بشکل متشکل، سازمانیافته و توده ای، خواستهای خود را در تجمعات اعتراضی مطرح کند. مردم باید هوشیار باشند که اعتراض و نارضایتی آنان دستخوش معامله بین احزاب رقیب قرار نگیرد. متحد و متشکل ظاهر شدن در مقابل کل سیستم حکومت و تلاش برای دستیابی به خواستهای عمومی آن مسیری است که میتواند به هدف نهایی خود برسد. نباید تحت تاثیر تحریکات هر یک از این احزاب که برای تقسیم قدرت و سهم خواهی خود، زندگی مردم را به فلاکت و تباهی کشانیده اند قرار گرفت.
حضور مردم در خیابانها، طرح خواست و مطالباتی که بیش از دو دهه است از مردم محروم و زحمتکش سلب شده است و نهایتا اعتصابات یکدست و قدرتمند میتواند حاکمان اقلیم را به زانو در آورد. اگر حاکمان قومی اسلامی در اقلیم کردستان به خواستهای مردم پاسخ ندهند آنگاه مردم میتوانند به شیوه های دیگری که خود درست تشخیص میدهند وارد عمل شوند. نباید به هیچکدام از احزاب رقیب در حکومت و پارلمان کمترین توهمی داشت. انتخاب شورای معلمان، کارمندان، کارگران، دانشجویان و دیگر اقشار جامعه و انتخاب نمایندگانی از میان آنان میتواند خواست و مطالبات مردم را در مقابل کل حکومت اقلیم نمایندگی کند و مانع از به انحراف کشانیدن حقانیت مردم از سوی هر یک از احزاب رقیب باشد.
۱۰ اکتبر ۲۰۱۵
عبدل گلپریان