دهم اکتبر روز جهانی مبارزه با اعدام در سراسر جهان است . فعالان و مبارزین جنبش های اعتراضی و اجتماعی همدوش با سازمان و نهادهای بین‌المللی و مدافعین حقوق انسان و مخالف حکم اعدام، تلاش میکنند بە شکل فعال و گستردە تر از دیگر روزهای سال ، افکار عمومی را در سطح کشورهای جهان از اهمیت این روز و یا در واقع در اهمیت مبارزە با لغو حکم اعدام اگاه نمایند.
سازمان عفو بین‌الملل و سازمان “همبستگی جهانی علیه مجازات اعدام” در سال ۲۰۰۲میلادی و بر اثر مبارزە و اقدام مداوم جنبش آزادیخواهی و ضد اعدام ، روز ١٠ اکتبر را روز جهانی مبارزه با مجازات اعدام اعلام نمودند. در این روزاکسیون، نشست و اقدامات گوناگون در سراسر جهان در ضدیت با احکام اعدام و مبارزە برای لغو آن برگزار می شود.
بنا به گزارش “سازمان عفو بین‌الملل” در اکثر کشورهای جهان مجازات اعدام یا از قوانین این کشورها حذف شدە و یا در عمل از اجرای آن خودداری می گردد. اما کماکان در ۵۸ کشور جهان مجازات اعدام آنجام می گیرد. طبق این گزارش تنها کشور اروپایی که هنوز مجازات اعدام در آن وجود دارد “بلاروس” است.
دیگر کشورهایی که در آنها احکام اعدام صادر و اجرا می گردد کشورهای غیراروپایی هستند. بنا به همین گزارش و طبق آمارهای رسمی و اعلام شدە “تنها در سال گذشته ۲هزار و ۳۹۰ نفر، تقریبا دو برابر سال گذشته توسط دولت ها اعدام شدند”. بیشترین شمار اعدامها در کشورهای “چین، ایران، کره شمالی، عربستان سعودی، پاکستان و آمریکا آنجام گرفتە است. بنا به آمارهای منتشرشدە این ۶ کشور به تنهایی مسئول اجرای ۹۳ درصد احکام اعدام در جهان می باشند. در اکثر یا تمام کشورهای کە قانون اساسی آن برگرفتە از شرع اسلام است از جملە عراق کە آمار اعدامها در آن کشور نیز بالا است، احکام اعدام اجرا می گردد. در مذهب اسلام ، اعدام انسانها و دیگر قوانین اسلامی از جملە “قصاص” برگرفتە از آیات و شرع این دین است. قانون اساسی جمهوری اسلامی کە برگرفتە از قرآن و شرع اسلام است ، درندانەترین رفتار را در قوانین قضایی خود دربر دارد.
جمهوری اسلامی به نسبت جمعیت در میان شش کشور یاد شدە در رآس جدول و جزو اولین کشور در اجرای احکام اعدام است. بنا به گزارش گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران، در دولت روحانی از دهم تیر ١٣٩٢ تا نهم تیر ١٣٩٣، یعنی فقط در مدت یک سال ٨۵٢ نفر اعدام شده اند. این آمار افزایش بی سابقە ٣٠درصد اعدام ها در دوره حسن روحانی را در ١۵ سال گذشته نشان می دهد. جمهوری اسلامی حاکم بر ایران ، جدا از اجرای حکم اعدام ، مجازاتهای سنگین دیگر مطابق قانون اساسی این کشور از جمله قطع عضو بدن، از حدقە درآوردن چشم ، شلاق زدن در ملاء عام و اعمال وحشیانه دیگر نیز به اجرا گذاشتە و در کارنامه ننگین خود. در ایران امروز، اعدام نوجوانان کمتر از ١٨ سال نیز اعمال و بارها صدای اعتراض نهادها و سازمانهای مدافع حقوق انسان و بین المللی را علیە رژیم اسلامی درآوردە است. همچنین در این کشور، اعدامهای زیادی در ملاء عام صورت می گیرد کە تبلیغ آشکار و علنی خشونت دولتی و باعث افزایش بزەکاری و گسترش جرم و جنایت و قتل در سطح جامعە شدە و می شود.
توجیە حاکمان، چە در ایران و چە در کشورهای دیگری کە احکام ضدانسانی اعدام در آنها اجرا می شود، جلوگیری از تکرار و ممانعت از گسترش جرم و جنایت در جامعە است. این اقدام و توضیح توسط حاکمان در اساس به منظور انحراف افکار عمومی در جامعە از علت وجود جرم و جنایت است، کە فقر مالی ، مشکلات اقتصادی و پرورش اجتماعی در سیستم طبقاتی نظام ضدانسانی سرمایەداری از عوامل اصلی آن است کە جرم و جنایت محصول آنها میباشد. همچنین دولت تبلیغ می کنند کە با آنجام احکام اعدام جامعە را آموزش می دهند تا وحشت کند و جنایت مشابه را تکرار ننماید. اما در تقابل با این توجیە غیرانسانی و غیرواقعی ، تحقیقات نهادها ، سازمان های مدافع حقوق بشر ، پژوهش های علمی و تجربە کشورهای کە در آنان احکام اعدام بطور کامل لغو شدە، برعکس تبلیغات یادشدە را اثبات و نشان می دهد.
اجرای حکم اعدام و بویژە اعدام با انگیزە سیاسی، عمل اگاهانه و قانونی دولت ها علیە شهروندان بمنظور سلب امنیت و آسایش از آنان ، خودداری از هرگونه مبارزە و اقدام سیاسی ضد نظام و ایجاد ترس و وحشت همیشگی از نهادهای دولتی است. اعدام سلب طبیعی حق حیات از انسان است کە دولت های سرکوبگر به منظور اهداف سیاسی و ادامه حیات سرکوبگرانه خود اعمال میکنند. در جامعەای کە اعدام اجرا می شود در واقع قاتل حاکم است . در چنین جامعەای هرگز ممکن نیست رفتار انسانی و بشردوستانه با شهروندان و از جمله با متخلفین به منظور پرورش مجدد آنان صورت گیرد، بلکە سلب امنیت از شهروندان رایج می شود.
در روز ١٠ اکتبر، روز جهانی مبارزە با اعدام ، در این مبارزە مشترک و جهانی فعالانه شرکت و از حق طبیعی حیات انسانها دفاع نمائیم . با اجرای احکام اعدام مخالفت کنیم و در ضدیت با رژیم ها و سیستم سرکوبگر و ضدانسانی کنونی و بویژه علیه نظام حاکم مذهبی بر ایران، صدای اعتراض و اتحاد خود را رساتر به گوش جهانیان برسانیم و خواهان توقف اعدامها در این کشور شویم .
١٠ اکتبر ٢٠١۵