کامنتهای کارگری
فراخوان تشکل‌های معلمان؛ گامی بلندتر!
در کنار اعتراضات مهم معلمان در چند سال گذشته، خبر حاشیه‌ای شدن گرایش بی خاصیت راستی که برای مدتی از اعتراض رادیکال معلمان بیش از سرکوبگریهای رژیم وحشت داشت، توجه فعالین جنبش‌های اعتراضی را به خود جلب کرده است. چهار پنج هفته پیش معلمان اعلام کردند که برای پیگیری مطالباتشان و در ادامه کمپین برای آزادی معلمان زندانی، روز ١٣ مهر که روز جهانی معلم است، در سراسر ایران در مقابل ادارات آموزش و پرورش دست به اعتراض خواهند زد. بعد از اعلام این خبر، از طرف عده ای و با امضای یکی از تشکل‌های معلمان، این مسئله تکذیب شد و کلی مسائل بیربط به فراخوان دهندگان ربط داده بودند. این بیربطی با آخرین فراخوان “کانون صنفی معلمان همدان” که به گفته سایت “حقوق معلم و کارگر” ریاست شورای مرکزی تشکل‌های صنفی فرهنگیان سراسر کشور را بر عهده دارد، در اطلاعیه‌ای که روز ٩ مهر منتشر کرد دود شد و به هوا رفت. این تشکل فراخوان تجمع به مناسبت روزی جهانی معلم در روز پنجشنبه ١۶ مهرماه داده است. دلیل اینکه چرا فراخوان تجمع اعتراضی روز ١٣ مهرماه تعیین نشده، قرار است در اطلاعیه بعدی اعلام شود. اهمیت مسئله البته در این است که معلمان، همچنانکه در اطلاعیه و نوشته های اخیرشان تأکید کرده اند، با سرکوب و وحشی گریهای رژیم اسلامی عقب نخواهند رفت، چرا که مطالباتی را که به اعتراضات آنها دامن زد، هنوزجواب نگرفته اند.
رژیم اسلامی مسئول سلامتی علی نجاتی است
علی نجاتی از فعالین سرشناس جنبش کارگری و یکی از رهبران اعتراضاتی است که به تشکیل سندیکای مهم کارگران هفت تپه منجر شد. نیروهای امنیتی و سرکوب رژیم اسلامی تا کنون بارها به اشکال مختلف از جمله با دستگیری، اذیت و آزار خانواده‌اش و محرومیت از حقوق ابتدائی انسانی او را تحت فشار قرار داده اند.
عوامل رژیم علی نجاتی را آخرین بار روز ٢۶ شهریور ٢٠١۵، بدنبال قتل شاهرخ زمانی بار دیگر دستگیر کردند و به گفته اطلاعیه‌ای از “اتحادیه آزاد کارگران ایران” بعد از ١۵ روز از بازداشت، هنوز به او اجازه دیدار با خانواده‌اش را نداده‌اند. علی نجاتی زیر نظر پزشکان قلب بود و تلاش همسرش، شهناز سگوند، برای رساندن داروهایش به او بی نتیجه مانده است. هنوز، رسما، کسی نمی داند که چرا او را دستگیر کرده اند!؟ جامعه معترض اما می داند که چرا علی نجاتی را زیر فشار می گذارند. او نماینده اعتراض کارگران نیشکر هفت تپه است؛ از فعالین خوشنام جنبش کارگری است و فشارهای جمهوری اسلامی نتوانسته او را بشکند!
جمهوری اسلامی مسئول سلامتی علی نجاتی و دیگر کارگران دربند است. این رژیم کارگرکش از شبح کسانی مثل علی نجاتی، بهنام ابراهیم زاده و رسول بداقی هم می ترسد. با دستان خالی، حتی نامشان هم لرزه بر پیکره لرزان وپوسیده این رژیم می اندازد. مشکلات این رژیم اما با دستگیری فعالین کارگری و به خطر انداختن سلامتی آنها حل نخواهد شد.
یک “فلش ماب” در اعتراض به ریاضت کشی
سرعت عمل در سازماندهی اعتراضات حیاتی است. “فلش ماب” (Flash Mob) که پدیده ای نسبتا جدید است دقیقا همین سرعت عمل است که محصول عصر اینترنت است. “فلش ماب” تجمع عموما اعتراضی است که با استفاده از مدیای جدید اجتماعی برای مطلع کردن دیگران از تجمع در یک محل مشخص است که آخرین نمونه آن “فلش ماب” جلوی محل کنفرانس حزب محافظه کار انگلیس، در اعتراض به سیاستهای ریاضت کشی اقتصادی (Austerity) در منچستر بود. “فلش ماب” در انقلابات “بهار عربی” نقش تعیین کننده داشت. در اعتراضات سال ٨٨ ایران تعیین کننده بود. در اعتراضات گزی پاک ترکیه هم نقشی عمده بازی کرد، طوری که دولت اردوغان برای مدتی یکسری از مدیای اجتماعی را در ترکیه ممنوع کرد. جنبش کارگری هم باید بطور احسن و همه جانبه از این پدیده استفاده کند.
آنچه که جوانان در این دنیا به ارث برده اند
بنابه تحقیقی که اخیرا “مرکز کارگری دانشگاه کالیفرنیا در لس آنجلس” منتشر کرده است، ۵٧ درصد از جوانان بین سن ١٨ تا ٢٩ سال در لس آنجلس گرفتار کارهایی با دستمزد حدود ٩ دلار در ساعت هستند. این تحقیق همچنین از تبعیضات جاری در آن جامعه نیز پرده برمی‌دارد.نتایج این تحقیق نشان میدهد که بیش از ۶۶ درصد از این ۵٧ درصد، از جوانان آمریکای لاتینی (هسپنیک) هستند. بعلاوه جمعیت بیکار در بین گروه سنی ١٨ تا ٢٩ سال در شهر لس آنجلس ١٨ درصد است. وقتی که به سیاهان می رسد، میزان بیکاری به ٢٨ درصد می رسد. میزان تحصیلات هم کمکی به پیدا کردن کار نمی کند. از هر ١٠ نفر از این جوانان گیر کرده در کارهایی با دستمزد پائین، ٩ نفر مدرک دیپلم دبیرستان دارند.
لس آنجلس استثناء نیست، فقط یک نمونه است! به هر تحقیق مستقلی از هر گوشه‌ای از این دنیا توجه کنید خواهید دید، وضعیت جوانان و دنیایی را که امروز به ارث برده اند، اگر بدتر از موقعیت جوانان لس آنجلس نباشند، چندان هم بهتر نیست.