درگیری های نظامی زمینی و حملات هوایی ارتش ترکیه علیه نیروهای پ. ک. ک. در چند هفته گذشته در ترکیه با شدت بالایی ادامه دارد. در تعدادی از شهرها حمله به تظاهرات و تجمع مردم تاکنون جان چندین نفر از مردم را گرفته است. دولت موقت کنونی در تدارک انتخابات زود هنگام در نهم نوامبر قرار گرفته. حزب دمکراتیک خلقها ( ه. د. پ.) در ١٠ سپتامبر اطلاعیه ای منتشر کرد. در این اطلاعیه، حزب دموکراتیک خلق ها موکدا خواستار اقدام بین المللی در مقابل “سیاست خشونت” دولت ترکیه علیه کردها شده است. در اطلاعیه از جمله آمده است: “ما از کلیه نهادها و نیروهای دموکراتیک بین المللی خواستار اقدام سریع در برابر اعمال خشونت آمیز و ضد دموکراتیک دولت ترکیه علیه مردم و شهروندانش می باشیم”. شما در مورد شرایط کنونی ترکیه چه میگویید؟!
محمد آسنگران: بعد از اینکه دولت ترکیه و حزب آ.ک.پ تصمیم به جنگ علیه (داعش و پ.ک.ک) گرفت، جامعه ترکیه دچار بحران همه گیرتری شد که آینده قابل پیش بینی برای آن سخت است. در این پروسه دولت ترکیه به رهبری اردوغان به عنوان رئیس جمهور آن کشور، جنگ علیه داعش را کنار گذاشت واساسا به جنگ با پ.ک.ک دامن زد. اما جنگ با پ.ک.ک هم عملا از کوه به شهر نقل مکان کرد. جنگ شهری امروز به معنای واقعی کلمه جنگ دولت با مردم کردستان است.
محاصره شهر جزیره در استان شرناخ و قطع آب و برق و تلفن شهر عملا ارتش و پلیس را به نیروی اشغالگر تبدیل کرده. بمباران و توپ باران و شلیک بیرحمانه از زمین و هوا علیه مردم وغرش تانکها در خیابانها و ویران کردن خانه مردم، کل شهروندان را به دشمن دولت تبدیل کرد و دهها نفر کشته و زخمی بر جای گذاشت. آنچه داعش در کوبانی انجام داد دولت ترکیه خواست در جزیره تکرار کند.
اما مقاومت مردم و حمایت بقیه شهرها و اعتراضات بین المللی باعث شد که اردوغان یک قدم عقب بنشیند. جنگ هنوز ادامه دارد و فراتر از جزیره اکنون در بسیاری از شهرهای دیگر ترکیه کم و بیش مردم معترض و نیروهای مسلح رژیم در حال جنگ و گریز به سر میبرند. نیروهای مسلح نزدیک به پ.ک.ک در شهرهای ترکیه همان جوانان معترضی هستند که برای مخالفت با دولت اسلامی اردوغان فعلا در کنار پ.ک.ک قرار گرفته اند .
در موقعیت کنونی مردم ترکیه در سه جبهه تقسیم شده اند. مدافعین اردوغان و پ.ک.ک و مردمی که مخالف هر دو جبهه اردوغان و پ.ک.ک. هستند. اکثریت مردم میخواهند ضمن ریشه کن کردن جنگ، در صلح و آرامش و آزادی زندگی کنند. باشدت گرفتن جنگ یک بار دیگر ناسیونالیستهای کرد و ترک در مقابل هم قرار گرفته اند. اکثریت مردم ترکیه اما هیچکدام از نیروهای دو جبهه درگیر جنگ را نماینده خود نمیدانند. با این حال همه اذعان دارند که اردوغان و حزبش آغازگر و مسئول پیامدهای این جنگ هستند.
در حال حاضرترکیه در یک بحران جدی فرو رفته است و با ادامه سیاست و حاکمیت حزب آ.ک.پ جامعه ترکیه میتواند با آینده ای تاریک مواجه بشود. اما مردم ترکیه میتوانند و باید در انتخابات بعدی به آ.ک پارتی و اردوغان نشان بدهند که اجازه نمیدهند جامعه ترکیه به سرنوشت جامعه سوریه و عراق دچار بشود. مردم ترکیه در صد سال اخیر اساسا از سکولاریسم و آزادیخواهی و برابری طلبی دفاع کرده و لازم است با قدرت تمام در مقابل پیشروی نیروهای اسلامی و ناسیونالیستی بایستند.