فرار از جهنمی بنام وطن

فرار از جهنمی بنام وطن

در همه کشورها وبه خصوص در کشورهای جهان سومی وبدبخت همیشه تبلیغ کرده اند که وطن وخاک وطن مقدس است. باید برایش حتی از جان ومال وهستی خودت وخانواده ات بگذری. به اصطلاح میگویند وطن گر نباشد تن من مباد. در مدارس سرود وطن پرستی میخوانند وجامعه را وطن پرست ببار میاورند. برای وطن حداقل دوسال باید به سربازی وفهلگی طبقات حاکمه رفت وجان خودرا فدا کرد تا اقلیتی را صاحب همه چیز کرد.
در کشورهای اسلام زده ، عرق اسلامی ووطن پرستی با هم آمیخته میشود تا جهنمی بنام وطن برای اکثریت مردم ساخته شود.
اگر کسی واقعا بخواهد بداند وطن چیست وچقدر ارزش دارد، فقط این روزها اگر به صفحات تلویزیون نگاه کند ویا از نزدیک این آوارگان وطن را ببیند، معنی وطن پرستی را آنطور که واقعیت دارد کاملا متوجه میشود.
وطن برای اکثریت مردم ایران،عراق، سوریه، اریتره،افغانستان، سومالی وبالاخره برای بیش از ۹۰% مردم جهان یعنی جهنمی که ساکنینش با هر وسیله ای که شده میخواهند از آن رها شوند وهر چه زودتر خودرا به محل امنی برسانند که دیگر حریق جهنم وطن آنان را به کام خود نکشاند.
همین چند ماه قبل بود که میلیونها کودک بدون سرپرست از کشورهای آمریکای مرکزی بطرف مرز ایالات متحده روانه شدند تا شاید بتوانند زندگی بهتری را در آینده رویت کنند. پدران ومادرانی که کودکان خودرا بدون سرپرست وبا پول پس اندازی وقرض گرفته به قاچاقچیانی میسپردند که این کودکان را به جایی برسانند که سرنوشتشان به سرنوشت خودشان دچار نشود. هزاران کودک بی گناه در کوه وبیابان،از فرط خستگی، گرسنگی وتشنگی جانشان را ازدست دادند وهزاران نفرشان مورد تجاوز قرار گرفتند ودهها هزار نفر هم هرگز به مقصد نرسیدند وباز گردانده شدند وآنان که رسیدند تازه اگر دیپورت وغیر قانونی ومخفی نشوند تا ابد مهر بردگی در کشور مهمان را بر پیشانی داغ کرده دارند. تا ابد جزو به حاشیه کشیدگان جوامع جدید باقی خواهند ماند.
این روزها دیدن فرارمیلیونها نفر از کشورهای اسلام زده وخود وخانواده خودرا از جهنمی بنام وطن نجات دادن بسیار درد آور است.
میلیونها نفری که حاضرند جان خود وخانواده خودرا فدا کنند تا از جهنمی بنام وطن فرار کنند. تازه اینان خوش شانس ترین آنان بودند.اینان در موقعیتی بودند که بتوانند مخارج راه وفرار از جهنم را متقبل شوند. آن میلیاردها نفری که هنوز نمیتوانند از جهنم وطن بگیریزند ، به حال این فراریان غبطه میخورند.
وطن و وطن پرستی از روز اول کلمه ای پوچ بود، برای فریب مردم بود، برای ثروت وقدرت اقلیتی بود تا اکثریت در جهنمی بنام وطن جان ببازد.
میلیاردها نفر در این کشورها حاضرند همه وطن خویش را با یک کارت سبزبیگانه برای همیشه معاوضه کنند. همگی فروشنده جهنمی بنام وطن. ولی کو خریدار؟