دست های همدست و خونین در جریان رویدادهای ترکیه و روژئاوا و قندیل!

از چند روز پیش و بعداز اینکه ناتو و آمریکا رسماً و علناً حمایت های بیدریغ خود را از اَشکال گوناگون سرکوب و جنایت دولت فاشیست ترکیه اعلام کردند و موج دستگیرهای خیابانی و یورش های وحشیانه پلیس و دستگاه امنیتی این کشور را به محل کار و زندگی مردم جایز شمردند و لشکرکشی به روژئاوا و بمباران های بی وقفه قندیل را بنام ”حق دفاع از خود” برای ترکیه برسمیت شناخته و موجه دانستند، دولت فاشیست – تروریست اُغلو اردوغان با گستاخی بیشتر و در ابعادی گسترده تر در داخل شهرهای ترکیه بویژه مناطق کُردنشین بجان مردم معترض و آزادیخواه افتاده است و سنگین تر از روزهای قبل قندیل و دامنه های آن را بمباران می کند؛ بگونه ای که تنها در جریان بمباران روز گذشته (شنبه یکم آگوست ) علاوه بر ۳ گریلای پ کا کا، ۹ تن از مردم عادی منطقه کشته و ۱۱ نفر نیز زخمی گردیده اند.

ناتو و آمریکا با اینکه می دانند که تنها نیروی مؤثر در رویارویی با داعش در منطقه، گریلاهای پ کا کا و شروانان روژئاوا هستند، در نهایت بی شرمی جنایات دولت فاشیست ترکیه علیه پ کا کا را ”حق دفاع از خود” و واکنش پ کا کا به جنایات ترکیه را با کُد آوردن هایی از بیانیه حقوق اعضاء ناتو، ”تهاجم نظامی خارجی” به عضوی از اعضای خود قلمداد می کنند.

ناتو نه تنها اِعمال هرشکلی از جنایت و سرکوبگری را برای دولت ترکیه جایز می شمارد و برایش مُجَوِز صادر می کند، که عملاً با طراحان و فرماندهان ارشد نیروی های نظامی ترکیه ”اطاق جنگ و ستاد رهبری عملیات نظامی” علیه پ کا کا تشکیل می دهد و ترکیه را برای بمباران های بازهم بیشتر و سنگین تر ترغیب می نماید.

سران حزب حاکم و در قدرت ترکیه، بدنبال شکست ها و رسوایی های اخیرشان، باین نتیجه رسیده اند که هر آنچه توطئه کثیف در آستین دارند علیه مخالفان سیاسی خود بویژه مبارزان کُرد باجرا درآورند تا بلکه کماکان در قدرت بمانند. اینها باین نتیجه رسیده اند که دیگر نمی توانند با کارت ”پروسه آشتی” بازی کنند. از اینرو هرجا و همه جا پایان این ”پروسه” را اعلام می کنند و برای از میدان بدر کردن رقیب انتخاباتی و پارلمانی خود ـ حزب دموکراتیک خلق ها ـ و سلب مصونیت کردن از پارلمانتارهای منتسب به این حزب و تحت پیگرد قرار دادن آنها نقشه ها ریخته اند.

دولت اُغلو اردوغان برای باجرا درآوردن توطئه هایش دست دستگاه امنیتی و پلیسی ترکیه را باز گذاشته است تا بی پروا به دفاتر و مراکز احزاب و جریانات سیاسی چپ و رادیکال جبهه اپوزیسیون، یورش برند و همه چیز را زیر و رو و تخریب کنند و کارکنان این مراکز را کَت بسته و کشان کشان با خود ببرند و در زندان کنند!

عوامل سرکوب، بمنظور تسلط بر اوضاع و احوال داخلی و زهر چشم گرفتن از مردم، روز بروز موج دستگیری ها را گسترده تر می کنند و بی رحمانه معترضان خیابانی را زیر ضرب و شتم می گیرند و ابایی هم از میدیایی شدن صحنه سرکوبگری ها ندارند و بمنظور ایجاد رعب و وحشت در جامعه، آگاهانه خشن تر و وحشی تر از هر زمانی ظاهر می شوند!

حزب عدالت و توسعه اگر چه می خواهد با قلدرمنشی هایش وانمود کند که قدرت رویارویی با مخالفان خود را دارد، اما بدجوری به مخمصه افتاده است و به روشنی قابل پیش بینی است که بکارگیری اینگونه توطئه ها هم نجاتش نخواهد داد. سران این حزب حتی اگر موفق شوند با بکارگیری توطئه های جدید و تداوم تهاجمات وحشیانه شان، ضربات سنگینی را هم به معترضان و مبارزان و احزابی که آماج گرفته اند، وارد آورند؛ بازهم پیروز میدان نبرد نخواهند بود.

***

با نیم نگاهی به کل وقایع جاری در حوزه فعالیت شروانان و گریلا، می بینیم که چگونه شروانان در روژئاوا داعش را ذلیل کرده و هر روز شهری و شهرکی و منطقه ای را از زیر چنگش بیرون می آورند و چگونه قندیل هم با همه زخم هایی که خورده است، همچنان استوار و محکم ایستاده است و چگونه حمایت و جانبداری مردم بخش های دیگر کردستان هم از اعتراضات و مبارزات اخیر مردم آزادیخواه ترکیه و احزاب مورد حمایت شان، رو به افزایش است و چگونه حمایت های جهانی هم، رو به گسترش اند و روند جانبداری ها و حمایت کردن ها می رود که تجربه حمایت از کوبانی زنده شود.

این روزها، روز محک خوردن مدافعان صلح و آشتی و آزادی از سویی و طرفداران جنگ و سرکوب آزادیخواهان و ترور و قتل عام و جنایت از سوی دیگر است. این روزها، روز ثبت یک نقطه عطف تاریخی در مبارزات مردمی ستمدیده در برابر دولت های ستمگر و نوکران آنهاست. این روزها، روز حمایت و همبستگی مردم حق طلب، آزادیخواه و مبارزی است که از هر امکان شان برای رسوا کردن ترکیه و ناتو و امریکا استفاده می کنند.

نباید فراموش کرد که همزمان با ابراز تنفر از دولت فاشیست ترکیه، دو رویی ها و دغلبازی های آمریکا و ناتو، خیانت پیشگی ها و جنایتکاری های بارزانی و حزبش را هم باید افشاء و رسوا و محکوم کرد. آمریکا و ناتو و بارزانی علناً و بی شرمانه در کنار اردوغان ایستاده اند و نه تنها سرکوبگری هایش را توجیه می کنند، که وی را تشویق به ادامه جنایت می نمایند و عملاً هم با وی همدستند و به وی یاری می رسانند. امروز با دیدن هر لکه خونی بر زمین در شمال و غرب و جنوب کردستان و شهرهای ترکیه، می توان رد دست های خونین آمریکا و ناتو و داعش و ترکیه و بارزانی را هم دید.

بارزانی که تاریخاً نوکر و مزدور کشورها و دولت های ایران و عراق و ترکیه بوده است، با موضعگیری های خیانتکارانه و همدستی های جنایتکارانه اش با ترکیه، بیش از پیش رسوا شده است. اکنون از نظر افکارعمومی مردم کُرد و آزادیخواهان جهان، بارزانی و حزبش نیز، شریک جنایات و رسوایی های دولت فاشیست و تروریست ترکیه بحساب می آیند و نفرت مردم کُرد از این حزب و رهبرش بسیار بیشتر از حزب و دولت اردوغان است!

بارزانی رئیس اقلیم کردستان عراق بجای اینکه تجاوزهای جنایتکارانه دولت ترکیه را شدیداً محکوم نماید و خواهان توقف فوری بمباران ها در قندیل شود و کیس تجاوز نظامی ترکیه به حریم ”هه ریم” اش را به مراجع بین المللی بکشاند و خواستار غرامت جنگی برای شهروندان لت و پار شده و خانه خرابی های مردم زحمتکش اقلیمش شود، در نهایت بی شرمی با دولت فاشیست ترکیه همصدا شده و از پ ک ک می خواهد که قندیل را ترک کند!

***

این روزها و در شرایطی که آمریکا و ناتو و داعش و ترکیه و بارزانی دست در دست هم جنایت می آفرینند، نباید ازسر اختلاف نظر با مواضع سیاسی پ کا کا و حزب دموکراتیک خلق ها و… میدان را برای یکه تازی فاشیست – اسلامی های ترکیه خالی گذاشت تا توسط حزب عدالت و توسعه اردوغان پایه های دیکتاتوری و فاشیسم اسلامی در این کشور محکم گردند و جمهوری اسلامی دیگری ظهور کند!

در این روزها در عین حال که باید همچنان مواضع و پراتیک سیاسی پ کا کا و دیگر احزاب متأثر از آن، به نقد کشیده شوند، اما نباید گذاشت آماج یورش های بی رحمانه تروریسم دولتی ترکیه واقع شوند. باید آنها را از گزند یورش ها و تهاجمات نظامی و تعرضات و پاپوش دوزی های سیاسی مصون گردانید!

دفاع کردن از این جریانات، دفاع کردن از مواضع سیاسی آنها و مقبولیت همه کار و کردار آنها نیست، دفاع از آزادی عقیده و بیان و حق تشکل و دفاع از حقوق اپوزیسیون و آزادی مبارزه کردن و تنوع احزاب است. حمایت از موقعیت دشوار این روزهای پ کا کا و ه د پ، حمایت از توده های مردمی است که در میدان مبارزه اند و در برابر سرکوبگری های هدفمند دولت فاشیست ترکیه ایستادگی می کنند.

دفاع کردن از قندیل، تنها دفاع از گریلاهای مستقر در آن نیست؛ دفاع از مردم مدنی و بیدفاع ساکن آن منطقه است که شبانه روزشان را با بیم و امید مرگ و زندگی سر می کنند. دفاع از آن زن جوان و کودک خردسالی است که در کنار چند تن دیگر از ساکنان این منطقه در خون خود غلطیدند. دفاع از مظلومیت آن خانواده ای است که یکجا چهار عضوش را از دست داده است. دفاع از قندیل، دفاع از حق آرامش مردمی است که در آن منطقه ساکن و کار و زندگی می کنند.

بنابراین همانگونه که در جریان حمایت از کوبانی بدام خُرده گیری از احزاب تأثیرگذار بر کانتون ها و شروانان نیفتادیم و تنهای شان نگذاشتیم، اینبار هم نباید بخاطر هر گونه نقدی که به پ کا کا و ه د پ داریم، تنهای شان بگذاریم و میدان را برای تاخت و تاز دولت فاشیست ترکیه باز بگذاریم.

این روزها روز بکارگیری مجدد تجاربی است که در جریان حمایت از کوبانی بکار گرفته شدند و فصلی نو در مبارزه با اشغالگران و سلطه گران و مرتجعان و تاریک اندیشان گشوده شد و هم سرنوشتی و همبستگی و همدلی انسانی، جایگاه واقعی و انسانی خود را بازیافت!

این روزها باید مردم آزادیخواه و مبارز به جهان و جهانیان ثابت کنند که همانطور که کوبانی را تنها نگذاشتند و همه جانبه از مبارزات شروانان و مقاومت کوبانی حمایت کردند، از اعتراض و مبارزه خیابانی مردم ترکیه، از استقامت و پایداری گریلاهای پ کا کا، از پیشروی های شروانان روژئاوا در میدان نبرد با داعش، از دستاوردهای کانتون ها و موفقیت های شان در عرصه اداره دموکراتیک و مدنی جامعه، از آراء داده شده مردم به حزب دموکراتیک خلق ها و از امنیت جانی و آزادی فعالیت و مصونیت پارلمانی تک تک پارلمانتارهای ه د پ، حمایت می کنند!

عطا خُلقی ۲ آگوست ۲۰۱۵