بدنبال قتل عام ده ها عضو از ”فدراسیون انجمن های جوانان سوسیالیست ترکیه” و شماری از اعضای HDP و… با همدستی ”میت”* و داعش در شهر پرسوس و طغیان خشم مردم آزادیخواه و برخاستن موج اعتراض آنها در سراسر ترکیه و بسیاری از کشورها، دولت ترکیه هارتر از همیشه با شمشیرهای از رو بسته به میدان آمده است تا با سرکوب وحشیانه و دستگیری های وسیع مردم معترض، انتقام شکست ها و رسوایی های پی در پی اش را از آنها بگیرد.

بنا به آخرین خبرها، در جریان یورش های وحشیانه پلیس و نیروهای امنیتی میت در چند روز گذشته، شمار زیادی از فعالان سیاسی، اعضاء و دوستداران احزاب اپوزیسیون و مردم معترض و مبارز شهرهای مختلف، دستگیر و روانه زندان شده اند. بیشترین دستگیر شدگان، از اعضاء و وابستگان به ”حزب اتحاد دموکراتیک خلق ها” یا همان HDP است. در جریان این بگیر و ببندها عده ای هم مجروح گردیده اند و یک نفر هم کشته شده است.

حزب فاشیست – اسلامی داوداُغلو نخست وزیر ترکیه و اردوغان ”سُلطان” این کشور، بدنبال رسوایی های پی درپی خود در عرصه سیاست و شکست های سنگین نظامی داعشِ دست پرورده اش در میدان جنگ با رزمندگان روژئاوا، درنظر دارد با اجرای توطئه هایی اهداف چندگانه ای را تعقیب کند که لشکرکشی به روژئاوا یکی و از مهمترین آنهاست.

دولت داوداُغلو و اردوغان با ناامن کردن و بیشتر ناامن جلوه دادن شهرهای ترکیه، عملاً سرکوب بیشتر و عُریانتر معترضان و مبارزان داخلی را درپیش گرفته و تاکنون صدها نفر را دستگیر نموده است. همزمان با این یورش و سرکوب ها، پایگاه های گریلاهای PKK را هم با بمب افکن های F16 و توپ های دوربُردش بمباران و توپ باران کرده است.

ترکیه می خواهد با ایجاد فضایی جنگی و به بهانه ”ناامنی در کشور” و با وقت کشی و گذر زمان، از تشکیل دولت جدید سر باز زند و زمینه های تمدید انتخابات را فراهم کند تا با توسل به هر شیوه و شگردی موقعیت HDP را تضعیف و موقعیت خود را در انتخاباتی احتمالی تقویت کند.

اردوغان و داوداُغلو و حزب حاکم شان، این سودا را هم درسر دارند تا با لشکرکشی به سوی روژئاوا و اشغال نظامی بخشی از منطقه و ایجاد ناامنی در آن، در امر دخالت مستقیم و مستقل مردم روژئاوا در تعیین سرنوشت خود و خودگردانی کانتون ها، بیشتر و مستقیم تر سنگ اندازی کنند و عملاً مانع پیشروی کانتون ها و استقلال عمل آنها شوند و با حضور در منطقه و ایجاد فضایی نظامی، همچون بختکی بالای سرPYD و… سنگینی کنند.

دولت اُغلو و اردوغان، با اقدامات سرکوبگرانه ای که در داخل ترکیه درپیش گرفته و تدارکی که برای لشکرکشی به روژئاوا دیده است و بمباران اخیر پایگاه های گریلاهای PKK، عملاً کارت ازسرگیری جنگ گرم باPKK را رو کرده و پایان ”پروسه آشتی” را اعلام کرده است!

دولت ترکیه که از راه اندازان و حامیان اصلی داعش است، حمایت ها و همبستگی های مردم کشورش را از جنبش توده ای و بحق روژئاوا که داعش را به ذلت کشانده اند، برنمی تابد و همواره کوشیده است بهر شکل ممکن و عمده تاً با اعمال زور و سرکوب پیوند مردم آزادیخواه ترکیه و جنبش روژئاوا را بگسلد و ابراز هر شکل از همبستگی مردم این کشور را با مردم جنگ زده روژئاوا مانع شود.

یورش وحشیانه و سراسری اخیر دولت ترکیه به مردم آزادیخواه این کشور، واکنشی تلافی جویانه و پیشگیرانه از بالا گرفتن امواج اعتراضات مردم است که می رود به ضدخود تبدیل شود و خشم مردم را بیشتر و ابعاد اعتراضات شان را گسترده تر کند.

دولت داوداُغلو عملیات وسیع و سراسری داخل شهرها و بمباران های قندیل** را، ”عملیات علیه PKK و داعش” نامیده است و گویا در جریان این عملیات باصطلاح ”علیه داعش”، چند نفری هم با هویت های مجهولی بنام ”اعضای داعش” دستگیر شده اند.

همه و بویژه شهروندان ترکیه بهتر از هرکسی می دانند که هدف اصلی این تهاجم وحشیانه و سراسری نه داعش، که طرفداران PKK و HDP و افراد وابسته به گروه های چپ و انقلابی و انسان های مبارز و معترض جامعه بوده و هست و دولت نه تنها علیه جریان تروریستی داعش نیست که حامی مالی و تسلیحاتی آن است و هنوز هم بسیاری از تخت های بیمارستانی بیمارستان های ترکیه رزرو زخمی های این گروه تروریستی است!

ظاهراً پشت دولت ترکیه در تعرضات اخیر و بویژه خواب اشغال بخشی از خاک سوریه را دیدن، به گوشه چشم نشان دادن های اخیر آمریکا گرم است. اخیراً این دولت بدنبال بند و بست هایی برسر استفاده کردن نیروی هوایی آمریکا از پایگاه هوایی ”اینجرلیک”، با آمریکا به توافقاتی رسیده اند و بنظر می رسد دولت ترکیه با پشت گرمی به این توافقات است که قصد عملی ساختن یکی از آرزوهای استراتژیکش و ایجاد باصطلاح یک ”حائل امنیتی” در نوار مرزی سوریه را دارد. به تعبیر دیگر و البته درست تر دولت ترکیه بعداز این بند و بست با امریکا، می خواهد بنام ایجاد ”حائل امنیتی” بخشی از روژئاوا را اشغال و راه های پیوند جغرافیایی و مواصلاتی کانتون ها را از بین ببرد و بر منطقه تسلط یابد و فعل و انفعالات داخلی این منطقه و تحرکات رزمندگان مدافع و حافظ کانتون ها را زیر نظر بگیرد و هوای داعش را هم داشته باشد.

اُغلو این روزها که دوران بازی کردن با کارت ”پروسه آشتی” را بسرآمده می داند، با ژستی از ”موضع قدرت” و اصراری بیشتر از گذشته از PKK می خواهد که خلع سلاح شود. وی در آخرین ادعاهایش در چند روز گذشته، تهدید به ازسرگیری عملیات نظامی کرده بود که روز جمعه ۲۴ ژوئیه آنرا کلید زد و اولین یورش سنگین هوایی به مواضع PKK را با توافق و در همدستی با مسعود بارزانی رئیس اقلیم کردستان عراق، آغاز کرد و جنایت آفرید و عملاً پایان ”پروسه آشتی” را اعلام کرد. براساس منابع خبری PKK، در نتیجه این عملیات یکی از فرماندهان نظامی آنها کشته شده و سه نفر هم زخمی گردیده اند.

نکته بسیار قابل توجه در رابطه با عملیات بمباران و توپ باران پایگاه های گریلاهای PKK این است که داوداغلو بعداز این عملیات، در کنفرانسی مطبوعاتی به صراحت گفته است که: پیش از شروع عملیات قندیل، با مسعود بارزانی تماس تلفنی داشته و وی موافقت و تمایل خود را به اجرای این عملیات ابراز داشته است!

گویا بارزانی موافقتش را با این جمله: ”عملیات علیه PKK و داعش حق خودتان است”، اعلام کرده است. باین ترتیب درمی یابیم که بارزانی نیز در این جنایت سهیم بوده است و جناب شان برگ دیگری از رسوایی را به رسوایی های تاکنونی خود و حزب تاریخاً خیانتکار و جنایتکارش افزوده است!

حال پرسش این است که آیا ترکیه با تداوم روالی که در پیش گرفته است از پس این همه گرفتاری که در آن وول می خورد، برمی آید و می تواند هم از پس خشم و طغیان مردم داخل کشورش برآید و هم درگیر با جنبش روژئاوا شود و هم جنگ با PKK را ازسر گیرد و هم توازن قوای سیاسی داخلی ترکیه را بنفع خود تغییر دهد و امیدوار باشد که در انتخاباتی احتمالی آرایی بیش از انتخابات چند ماه قبل بدست آورد و هم به آرزوهای استراتژیک منطقه ایش دست یابد؟

همه شواهد و قرائن حکایت از این دارند که ترک های سبوی شکسته اردوغان و حزبش اگر بیشتر نشوند، هم آمدنی نیستند و بند و بست های تازه اش هم با آمریکا نجاتش نخواهد داد. سرنوشت جنبش روژئاوا و موقعیت نظامی و سیاسی PKK و HDP و PYD و دیگر جریانات و گروه های سیاسی چپ و انقلابی و درگیر مبارزه هرگونه رقم بخورد، رایکالیزم شکل گرفته و انسجام یافته درون توده های مردم پس نمی نشیند و همین خود تهدید بزرگی برسر راه حزب عدالت و توسعه اردوغان است و جنبش اعتراضی مردم رو به پیش است. مردم خود را در فاز دیگری می بینند و عملاً توازن قوای موجود بنفع آنها عمل خواهد کرد و قطعاً نه گفتن های از این ببعدشان به فاشیسم اسلامی و دولت نماینده این تفکر بزرگتر از گذشته خواهد بود!

مردمی با این درجه از رادیکالیسم و همبستگی انسانی، نمی توانند در برابر حزب و دولتی که در کنار داعش ایستاده است و در همدستی با آن جوانان شان را بخون می کشد و بر سر راه ورود و خروج زن و کودک آواره روژئاوایی خندق می کند و دیوار می چیند و سیم خاردار می کشد و تروریست های داعش را با سلام و صلوات وارد منطقه می کند، بی تفاوت باشند. این مردم می دانند که چگونه از حرمت انسانی خود پاسداری کنند و چگونه همبستگی انسانی شان را حفظ نمایند و چگونه از حق رأی شان استفاده کنند و آراء شان را بنام چه کسی و بحساب چه حزبی واریز کنند!

بی شک روال درپیش گرفته تاکنونی دولت اردوغان و اُغلو نه تنها انتخابات احتمالی را بنفع آن رقم نخواهد زد، که نتایجی نامطلوبتر از گذشته را نصیبش خواهد کرد و روند مبارزه علیه این دولت و رهبرانش گسترش بیشتری خواهد داشت و وارد فاز دیگری خواهد شد.

طبعاً بدنبال یورش های گسترده دولت اردوغان به مردم ترکیه و بمباران های جمعه شب ۲۴ جولای در قندیل، تنها سران این دولت نیستند که آماج نفرت وسیع مردم ترکیه و منطقه و جهان قرار خواهند گرفت، بلکه کوس رسوایی کسانی چون بارزانی و نوکران بارگاه اردوغان هم صدای بیشتری خواهد کرد!

واقعیت این است که کارگزاران این دولت بهر ترتیب و با توسل به هر شیوه و شگردی در مقابل این مردم معترض و مبارز بایستند و هر اندازه سبُعیت از خود نشان دهند و به هر توطئه ای متوسل شوند، نهایتاً از پس شان برنمی آیند. نه ازپس اراده مردمی که در داخل ترکیه به آنها نه گفتند و اقتدار بلامُنازعشان را درهم شکستند، برمی آیند و نه حریف مردم روژئاوا که نتایج استقامت و مبارزه و پیروزی خود را تجربه کرده و طعم شیرین حاکمیت توده ای خود در شکل خودگردانی کانتون ها را چشیده اند، خواهند شد!

این مردم، همچنانکه در عرصه سیاست شکست های سنگینی به حزب حاکم این کشور تحمیل نمودند و رسوایش کردند و در عرصه نظامی داعش دست پرورده اش را به ذلت کشاندند و برای خود حُرمتی جهانی و افتخار بزرگی آفریدند، از پس توطئه های جدید دولت فاشیست -اسلامی ”سُلطان اردوغان” هم برخواهند آمد و رسوایی های بازهم بیشتری نصیبش خواهند کرد!

جنبش آزادیخواهانه و صلح طلبانه مردم ترکیه و دستاوردهای حاکمیت توده ای کانتون های روژئاوا و حمایت و همبستگی های آزادیخواهانه مردم جهان، پشتوانه و ضامن پیشروی ها و پیروزی ها و سربلندی مردم معترض و مبارز و حق خواه است!

عطا خُلقی ۲۶ جولای ۲۰۱۵

———————————————————————————————————————-
•
* ”میت”، نامی است برای سازمان اطلاعاتی، امنیتی، پلیسی، ترکیه.

•
**‌ ”قندیل”، رشته کوهی واقع در کردستان عراق که پایگاه های نظامی گریلاهای PKK در آن مستقرند.