اعتصابات گسترده کارگران پست در آلمان علیه بیکارسازی و اخراج / مصاحبه نسان نودینیان با محمد امین کمانگر

اعتصابات گسترده کارگران پست در آلمان علیه بیکارسازی و اخراج

مصاحبه نسان نودینیان با محمد امین کمانگر

 

نسان نودینیان: لطفا برای خوانندگان کارگر کمونیست خودتان را معرفی کنید!

من محمدامین کمانگر هستم. مدت شانزده سال است در پست مرکزی آلمان، در فرودگاه شهر فرانکفورت بکار مشغول هستم  و هر روز شش ساعت در قسمت نامه های سفارشی کار می کنم. در ضمن  نماینده کارگران این قسمت هم هستم.

 

نسان نودینیان: در مورد اعتصاب یک ماه گذشته در پست برای ما بگویید؟

 اداره پست قراردادش با اتحادیه کارگری وردی تا آخر ٢٠١۵ به اتمام می رسد ( آربایتشوتس) در نتیجه  دو ماه پیش در جلسات متعددی  برای شیفتهای مختلف کارکنان پست مسئولین این اداره تصمیم گرفته اند که شصت در صد از کارگران و کارمندان پست را به مکانهای دیگر یا به عناوین مختلف اخراج و باز خرید کنند. همچنین،  اداره پست  تصمیم گرفته تا چند سال آینده کسی را استخدام رسمی نمی کند. معاون رئیس اداره پست فرودگاه  که این جلسات را هدایت می کرد گفت، «من می دانم که این مسئله  آینده شماست و بیان آن، بزرگترین شوکی است به تک تک شما و خانواده هایتان. اما متأسفانه با وجود سختی  این شرایط  برای شماها، تصمیم اداره پست در این رابطه قطعی است».

 تصویر ملموس از سالن و شگفتی یا شوک ده ها کارگر با چهره های نگران برایم سخت است. چهره ها قفل شده، همه گیج، مات، مبهوت و در سکوتی بی انتها.  پس از پایان سخنانش  اعلام داشت آیا کسی  در این رابطه سوالی دارد؟ من “اعلام کردم با این شوکِ باور نکردنی آیا کسی می تواند  سوالی داشته باشد”؟  جلسه ای کوتاه با ضربه ای بسیار سنگین  و درد ناک ضربه ای به درازای عمر کارکنان. نتایج این مسائل منجر به اعتصاب گردید.

نسان نودینیان: آیا اعتصاب سراسری بود؟

در مورد سراسری یا محلی بودن آن، مرکز، همیشه شاهرگ بقیه مناطق است وقتی که پست مرکزی اعتصاب بکند پستهای محلی چیزی برای پخش ندارند.

نسان نودینیان: اداره پست چند کارگر و کارکن دارد؟ 

ما جمعا دوهزارو دویست و یازده نفر هستیم.

 

نسان نودینیان: نقش اتحادیه شما در سازماندهی این اعتصاب چگونه بود؟

در این اعتصاب اتحادیه ما(اتحادیه کارگری ” وردی ” ) Ver.di عملا نقش بسیار بر جسته  و بارزی را ایفا کرد. اورگانیزه کردن و رهبری کردن  دو هفته ای چنین اعتصاب بزرگی ساده نیست. کانون گرم پر هیجانی بود که ٢۴ ساعته در شور و حال بود و معنای اعتصاب را تفهیم می کرد.

تدارکات:  برای یک اعتصاب،  حال این اعتصاب هر کجای دنیا  که باشد تدارکات مهم است. تدارکات ما سازماندهی زیبایی داشت.  همیشه آب، چایی، قهوه، میوه، و سرِ وعده ها غذا، تا انواع شیرینیها و کیکها و شکولاتها موجود بود. روزهای که  هوا گرم بود اتحادیه ترتیبی داده بود تا ماشین بستنی فروشی آنجا حاضر باشد و کارگران می توانستند بستنی  را  به حساب اتحادیه  دو بار در روز بگیرند. مضاف براین، رهبران اتحادیه هر یک بمدت ٨ تا ١٠ ساعت با کارگران می ماندند، آنها در این دو هفته کوتاه ترین استراحت را می کردند. سخنگوی اتحادیه هر چند ساعت یکبار بلند گو را بدست می گرفت و خبرهای جدید را برای اعتصابیون توضیح میداد. کارگران از لحظه به لحظه مذاکرات اتحادیه با اداره پست  با خبر بودند. تعدادی از کارگران که عضو  اتحادیه نبودند وقتی، روزهای اول و دوم این جدیت را دیدند  عضو اتحادیه شدند.

نسان نودینیان: دخالت دولت چگونه بود؟

دولت رسما  در این اعتصاب دخالتی نداشت. اما احزاب ائتلافی(حزب دمکرات مسیحی CDU) و حزب(سوسیال دمکراتSPD)  که دولت را تشکیل داده اند چرا؟ س.د. او، طرفدار (کارفرما) اداره پست بود. اما اس. پ. د.( سوسیال دمکراتها) از اعتصاب دفاع کردند. حزب سبزها(گرونه) هم از اعتصاب دفاع کرد. و (دی لینکه)  یا حزب چپ بسیار خوب و بسیار رادیکال ظاهر شد. یکی از مسئولین این حزب در مرکز اعتصاب با سخنرانی پر هیجانی اعتصابیون  را مورد تشویق قرار داد.

 

نسان نودینیان: دشواری و موانع اعتصاب کدامها بودند؟

بیحقوقی، استثمار، نابرابری، فقرو گرسنگی، میلیتاریسم، توحش، بی حرمتی جزء ارکان ثابت نظام سرمایه داری است. این یعنی چهره کریه این نظام.  دنیای موجود  چنین است.  ارتش بیکارانی وجود دارد که حاضرند با کمترین رقم پول کار کنند تا زنده بمانند. متأسفانه  اجتماع بشری در این نظام، این زندگانی را زندگی نام نهاده اند.  مسئولان پست در مقابل اعتصاب  از آنها استفاده کردند. این مسئله آزار دهنده بود.  آنها هم کارگر هستند. برای دفاع از زندگی و زنده ماندن در این سیستم  دقیقا مثل ما باید کار کنند تا زنده بمانند. اینها جوانانی بودند که از کشورهای رومانی، لیتوانی، بلغارستان و لهستان به آلمان آمده بودند  تا کارهای پست را انجام دهند. تا اعتصاب را بشکنند. متأسفانه  روز سه شنبه  ٣٠ ژوئن  در ساعت سه  بعد از ظهر تعداد  ۵ نفر از آنها که اهل بلغارستان بودند با چاقو و بطریهای آب به اعتصاب کنندگان حمله کردند. بخصوص به  سخنگوی اعتصاب، اما سخنگوی اعتصاب بجای انتقام و درگیری متقابل سخنان جالب و انسانی را ایراد کرد و گفت؛ “اساسا این جوانان  هیچ مقصر نیستند،  ما آنها را تحویل پلیس نخواهیم داد. آقای آپل رئیس کل پست آلمان با به وجود آوردن این شرایط مقصر  اصلی است نه این کارگران.  این کارگران از ما هستند و ما از آنها”.  علیه اعتصاب و برای ادامه فونکسیون ادامه کاری امور پست مسئولین اداره پست از کارگران مهاجر و بی تجربه استفاده میکردند، و اینکه در میان کارگرهای با تجربه هم ما تعدادی اعتصاب شکم و همکار مسئولین را داشتیم، کارفرماها به اعتصاب شکنها و کارگران مهاجر پول بیشتری میدادند.  نا گفته نماند اعتصاب شکنان خودی،  فقط ۵  در صد از کارگران پست بودند که به سر کار می رفتند. آنهم  هنگام سر کار رفتن،  چون راه دیگری  موجود نبود، می بایست از وسط اعتصاب کنندگان  رد می شدند تا به سر کار بروند و  باز گشت هم همینطور.  اعتصاب شکنان  در کمال شرمندگی و با قرمزی چهر سر پایین می انداختند و در میان همکاران خود عبور می کردند.

نسان نودینیان: دلیل اعتصاب و خواستهای کارگران اعتصاب را برای ما بگویید؟

آقای آپل رئیس  اداره کل پست آلمان در سال ٢٠١۴ سه میلیارد یورو سود برده است او می خواهد که این ٣ میلیارد را به ۵ میلیارد برساند. اما چگونه؟

در حال حاضر کارگرانی که در پست کار می کنند  و قدیمی هستند در برابر هر ساعت کار بین ١۵ تا ٢۵ یورو  پول می گیرند. این یعنی  پول بیشتر. آقای آپل  می خواهد از ارتش بیکاران استفاده کند و ساعتی ٨یورو وپنجاه سنت به کارگران جدید بدهد. اگر موفق میشد کارگران جدید   نمی توانستند عضو اتحادیه شوند. کسی هم نمی توانست ازآنها دفاع کند. هر وقت خواستند بیرونشان می کردند. هر وقت هم می خواستند به سر کارشان می آوردند. از این ما به تفاوت می خواهند ۵ میلیارد یورو سود ببرند.

نسان نودینیان: موفقیت اعتصاب برای شما و هزاران کارگر اعتصابی کدامها بودند؟

یکم: صاحبان کار، دو ماه قبل در چند جلسه اعلام کردند که به علت کمی کار شصت در صد از کارگران پست فرودگاه به مکانهای دیگر، یا به عناوین مختلف از کار اخراج خواهند شد. این حرکت بزرگترین شوک به همه کارگران بود! اما اتحاد کارگران و قدرت این اعتصاب باعث شد که قرار داد تمدید شود. تا آخر دو هزارو نوزده. شغل و حقوقهای ما در این اعتصاب ثابت ماند و دست کارفرما را از اخراج و کاستن دستمزدها را کوتاه کردیم! دوّم: از ماه آینده(ژوئیه ٢٠١۴) به کارگرانیکه قرار داد دائمی دارند مبلغ ۴٠٠ یورو اضافه بر حقوق ماهانه آما فقط “یکبار” به حساب آنها واریز خواهد شد. سوم: در فواصل سال ٢٠١۶ و . ٢٠١۵ . ٢ در صد به حقوق کارگران اضافه می گردد و
از اکتبر (سال ٢٠١٧ ) ٧،١ در صد به حقوق کارگران اضافه می گردد. چهارم: کارگرانیکه به مدت دوسال در پست کارکرده باشند نه تنها نباید آنها را بیرون کند، بلکه با قرار داد دائم، در پست استخدام می شوند. این مسئله درخت شادمانی را در دل صدها کارگریکه بشدت از آینده خود می ترسیدند کاشت. پنجم: ادارۀ پست گاه و بیگاه با شرکتهای دیگر قراردادهایی را می بست و قسمتی از کار خود را به علت کار ارزان به آنها می داد. در نتیجه این کار، عده ای از کارگران پست بیکار می شدند. اما این اعتصاب این قرارداد را تا  آخر سال ٢٠١٩ لغو اعلام کرد

این اعتصاب قدرت را، یگانگی را به میان کارگران بر گرداند و اتحادیه ما را به مکان دیگری سوق داد. زنده باد اعتصاب! زنده باد اتحاد .

نسان نودینیان: بشما و  هزاران کارگر اعتصابی صمیمانه تبریک میگوییم و برایتان آرزوی موفقیت داریم.