آرشيو سايت آزادى بيان آرشيو مطالب از سال ٢۰۰۶ تا سال ٢۰٢۰
محسن ابراهیمی فراخوان می دهد که کمونیستها با سیپراس و حزبش کشتی نگیرند!
مقدمه:
خیلی وقت پیش ، زمانی که نقد لنینیزم را از موضع کمونیزم کارگری و آزادیخواهی آغاز کردم، محسن ابراهیمی با مقاله ای به “چنگ ” من آمد و ادعا کرد که آنها که نقد لنینیزم می کنند دنبال “ژورنالیزم” غربی هستند و حرفهاشان را در “سمساری اسماعیل آقا” باید پیدا کرد! این روزها هم محسن ابراهیمی با همان “متدها” مخاطبانش را به “داشتن ایراد بنی اسرائیلی و مریخی، مفتخر می کند! فرهنگ همانست!
راستی مخالفان محسن ابراهیمی ، امروز چه گفتند که مشمول غضب محسن ابراهیمی شدند؟ و محسن ابراهیمی امروز به آنها چه “فراخوانی می دهد”؟
خوشبختانه بخشی از کمونیستهای ایران مثل توده ایها و هم خط هاشان شیفته سیپراس نشده اند و پشت خط “ضد نئولیبرال” و “ضد ریاضت کشی؟” او صف نکشیده اند. این کمونیستها کم هم نیستند و نمونه ای از مقالاتشان بالاخره در سایت آزادی بیان هم منتشر شده(۲و۳و ۴) . اینست که محسن ابراهیمی که به سنت “با موسوی کشتی نگیرید” حمید تقوائی متصل است، خروشان و پرغوغا جلو آمده تا به ما بگوید که “با سیریزا کشتی نگیرید”!
در این مقاله کوتاه ، نگاهی می اندازم به دو سوی تضادی که بین نظر کمونیستهای رادیکال با امثال محسن ابراهیمی و حزبش وجود دارد تا یکبار دیگر نشان دهم که این فرقه ای که از منصور حکمت بجا مانده یعنی حزب کمونیست کارگری کارش به کجا رسیده!
(۱)اختلاف کمونیستهای رادیکال با محسن ابراهیمی سر چیست؟
کمونیستهای رادیکال می گویند که سیپراس و حزبش جریانی رفرمیست هستند و ماهیتشان اجازه نمی دهد که از سطح تلاش برای یک رفرم در مناسبات سرمایه داری بیشتر بروند. این کمونیستها مسیری را که سیپراس و حزبش دارند پیش می برند را یک حرکت برای تحمیل سیاست ریاضت کشی “ملایمتر” می بینند.هشدار می دهند و در عین حال راه حل ارائه می دهند.البته همه ما می دانیم که نه محسن ابراهیمی و نه کمونیستهای رادیکال ایران توان تاثیر گذاری در یونان ندارند.بلکه این دعواهای فکری و سیاسی نمودار گرایشات متضاد است در چپ ایران و تحلیلها حول یونان بواقع محل دیگر تقابل خطوط متفاوت و متضاد چپ ایرانست.
کمونیستهای رادیکال راه حل یونان را فراخوان برای سوسیالیزم می دانند.فراخوانی که اتفاقا در ستر بحران سرمایه داری در بستر نارضایتی مردم و در بستر گیجی حکومت سیپراس بسیار هم عملی است.یونان در حال حاضر دریچه ای را برای فراخوان برای سوسیالیزم ایجاد کرده که البته محسن ابراهیمی و حزبش نه انرا می بینند و نه بیش از یک مشاهده گر “حامی” از ما انتظار دارند!
محسن ابراهیمی ضمن اینکه می پذیرد که ماهیت سیپراس بجز رفرم سرمایه داری نیست در عین حال به ما توصیه می کند که فراخوان برای سوسیالیزم هم “مریخی است”! ایشان با این “موضع گیری به صف توده ایستها و حامیان رفرمیزم سیپراسی در یونان پیوسته گرچه در “تئوری ” مقداری خاک هم هوا می کند! در سیاست به ما می توپد که “فراخوان سوسیالیزم” فراخوانی “غیر عملی است!(۱)
(۲)چند “فراز” از محسن ابراهیمی:
محسن ابراهیمی می گوید (۱)
(۱)سیپراس گفته که اگر مردم رای منفی می دادند او کناره می گرفت (یعنی احترام می گذاشت و کناره می گرفت!)
(۲)کمونیستهای رادیکال و سوسیالیست خواه، “سیپراس را با مرکل در یک سبد می ریزند”
(۳) توهم نداشته باشید! سپپراس قرار نیست سرمایه داری را پایان دهد فقط می خواهد ریاضت اقتصادی را از بین ببرد!
(۴) اصلا مبارزه طبقاتی مکانیسم نیست که بتوان برایش به طور مکانیکی مکانی تعیین کننده پیدا کرد. مبارزه طبقاتی همیشه و در همه جا جریان دارد.(ظاهرا هر چیز مکانیزم داشت “مکانیکی” است! و “در جریان” نیست!-اینجا محسن ابراهیمی زد تو خال تئوری!)
(۵) اتفاقاتی که در یونان رخ میدهد اشکال و لحظات خودویژه یونانی مبارزه طبقاتی در عصر حاضر است که میان یک درصدیها و ۹۹ درصدیها در کل جهان در سالهای گذشته در جریان بوده است
(۶) لحظه حاضر کشمکش سختی میان سیریزا و ترویکا در جریان است.
(۷) حتی اگر انقلاب با فراخوان انقلاب ممکن میشد، با کمال تاسف زمان و مکان چنین انقلابی را آرمانخواهان کمونیست که هنوز دستشان جایی بند نیست نمیتوانند تعیین کنند.
(۸) برای چپ کمونیست مهم این است که کاری بکنند که از درون کل این کشمکش و فعل و انفعال سیاسی هم گرایشات رادیکالتر در خود سیریزا و مهمتر از آن نیروهای رادیکال- سوسیالیست در میان کارگران و در کل جامعه متشکلتر و قدرتمندتر ظاهر شوند. *
(۳)نرجمه به فارسی حرفهای محسن ابراهیمی و چند پاسخ:
دوره ای بود که توده ایها استدلال می کردند که الان موقع فراخوان به سوسیالیزم نیست چرا؟ چون کمونیستها دستشان بقدرت نمی رسد چون “توده های مردم” یکطرف هستند و بین اون جناح و اون یکی جناح حاکمیت یکیشون مترقی تر است لذا؟ ما برویم توی “توده مردم” بعدش به اون جناح کمک کنیم رادیکالیزخ شود بعدها سوسیالیزم الان “بورژوا دموکراتیک”!
در ادبیات آنچه از حزب کمونیست کارگری باقی مانده هم همین متد استدلال دارد فرموله تر و عیانتر مطرح می شود خوب دقت کنید!
الف: محسن ابراهیمی از لفظ “۹۹ در صدیها” استفاده می کند که همان “توده” حزب توده هستند.یک طیف و ملغمه ناراضی که البته تعریف طبقاتی هم ندارند ! “همه با هم هستند!
ب: محسن ابراهیمی یک جناح پیدا کرده که اسمش سیپراس و شرکاست که اینها با جناح مرکل و تاچر در تضاد هستند و درست است که ضد سرمایه داری نیستند اما “ضد ریاضت اقتصادی هستند”!
چ: محسن ابراهیمی به ما اکیدا فراخوان می دهد که با سیپراس و شرکا کشنی نگیریم! (همانطور که حمید تقوائی فراخوان می داد با موسوی کشتی نگیریم) و “فراخوان سوسیالیزم ندهیم که مریخی می شویم و سوالات بنی اسرائیلی می کنیم!
د: محسن ابراهیمی به ما وعده می دهد که بعد از خوردن فراخوان سوسیالیزم زمانی می رسد که ما دستمان به قدرت بند می شود و بعد؟ با خیال راحت سوسیالیزم را فراخوان می دهیم!
لذا؟
لذا اینکه اونها که می گویند این سیپراس و حزبش شسر کاری هستند و از پس همان ادعای مخالفت با ریاضت اقتصادی هم برنمی آیند، همه سطحی فکر می کنند، حالیشان نیست، مریخی هستند و بنی اسرائیلی سوال می کنند!
محسن ابراهیمی اعلام می کند که “زنده باد خط ضد مرکلی جناب سیپراس و شرکا” که اقلا “ضد ریاضت کشی “هستند!
اینها از دید من ترجمه به فارسی مقاله کشدار و تلاش محسن ابراهیمی است بعنوان “تئوریسین” حزب کمونیست کارگری!
خلاصه کنم:
تضاد کمونیستهای رادیکال با توده ایزم دارد خودش را در اشکال جدیدی نشان می دهد.واژه ها را دارند از محتوی خارج می کنند تا همان سیاستها را بنام کمونیزم کارگری به جامعه بفروشند. پشت “۹۹ در صدیها” اینبار قرار است جبهه متحد خلق با رفرمیستها تشکیل دهند و فراخوان سوسیالیزم را زیر سوال ببرند! به کمونیستها ایراد بگیرند که می خواهند “نه مردم” را به مبارزه با کلیت سرمایه داری گره بزنند! دوباره و بعد از چند نسل توده ایزم بازم به ما توصیه می کنند که با موسوی و کروبی و سیپراس کشتی نگیریم! فراخوان سوسیالیزم ندهیم چون؟ دستمان بند نیست!
آنها که کوچکترین توهمی به دفورمه شدن این حزب کمونیست کارگری دارند بیشتر دقت کنند! فرصت خوبی محسن ابراهیمی بدستمان داده!
منابع بیشتر:
(۱)محسن ابراهیمی:رفراندوم در یونان خشم راست و چپ آشفته
http://www.azadi-b.com/arshiw/?p=54822
(۲)تقی روزبه: تصویب نسخه جدید ریاضت اقتصادی و این بار با طعم خودی
http://www.azadi-b.com/arshiw/?p=54834
(۳)عباس گویا:مردم فریبی های راست و چپ در یونان:
(۴)مقالات اخیر این نویسنده در موضوع یونان:
معنی رای “نه” مردم یونان و تلاش سیپراس برای ماندن در اتحادیه سرمایه داران یونان!
رفراندوم یونان” تحویل مردم یونان به اتحادیه سرمایه داران اروپا یا فراخوان اعلام سوسیالیزم؟
تکلیف کمونیستها با عروج سوسیال دموکراسی در یونان چیست؟
(۵)نمونه ای از دفاع ضعیف از لنینیزم- پاسخ به رفیق محسن ابراهیمی- نقد لنینیزم شماره ۷
http://www.azadi-b.com/arshiw/?p=16672