مردم فریبی های راست و چپ در رفراندم یونان

مفسران مردم فریب دست راستی میگویند رفراندوم فردا بر سر بود و نبود در اتحادیه اروپاست. مردم فریبان جناح چپ هم مدعی هستند که همه پرسی فردا در یونان بر سر نه گفتن به ریاضت اقتصادی است. هیچیک از این ادعاها را فراخوان دهنده همه پرسی فردا در یونان، یعنی حزب سیریزا و مشخصا سیپراس نداشته و ندارد. رفراندوم فردا بر سر موافقت یا مخالفت با پیشنهادات اخیر ترویکا به دولت یونان است. این پیشنهادات از جمله کاهش هزینه ارتش را هم در بر دارد. اقدامی که “چپ رادیکال” کذای فرمانده قوۀ قهریه ظاهرا به ذهنش خطور نکرده بود! سیپراس به مبهمترین شکل و با توسل به الفاظ شدید ناسیونالیستی میگوید رای نه “یونانیان غیور” به “زورگوئی” اتحایه اروپا را برای تقویت موقعیت خود در مذاکراتش با ترویکا لازم دارد. ظاهر مذاکرات اخیر، پس از پایان یافتن مهلتی که قبلا سیریزا برای “تنفس” لازم میدانست، بر سر ۱) نحوه بازدهی بدهیهای جاری و ۲) وام دهی مجدد ترویکا به سیریزا برای تامین هزینه های جاری دولت در یونان است. آخرین پیشنهاد سیریزا به ترویکا شامل مبلغی قریب بر ۸ میلیارد یورو ریاضت اقتصادی از جمله ۲ و نیم میلیارد کاهش در پرداخت هزینه های بازنشستگی تا انتهای سال ۲۰۱۶ میشد. سیپراس از همان لحظه اعلام رفراندوم از مردم خواسته است که به رفراندوم نه بگویند اما گفته است به رای مثبت هم احترام میگذارد! در کمپینهای منتهی به رفراندوم فردا، دو تفسیر غیر واقعی از رفرنداوم داده میشود. علت وجود این تفاسیر خود ناشی از ابهام عمدی سوالی است که در این همه پرسی مطرح میشود: این واقعیت که همه پرسی فردا بر سر بود و نبود سیاستهای ریاضت اقتصادی نیست، بلکه بر سر حجم سیاستهای ریاضت اقتصادی است.

مردم فریبان در جناح راست، رفراندوم فردا را راٸی به جداٸی از اتحادیه اروپا مطرح میکنند. اما چرا مردم از جداٸی از اتحادیه اروپا راضی نخواهند بود؟ در ظاهر امر مزدبگیران باید از جداٸی از اتحادیه اروپا، که بهانه پرداخت بدهی به آنها توجیه سیاست ریاضت اقتصادی شده است، خوشحال شوند. اما وقتی خود را جای مزدبگیران یونان که قرار داهیم، متوجه خواهیم شد که از آنجائی که سیریزا هیچ افق متفاوتی از سرمایه داری را پیش رو نگذاشته است، ایزوله شدن یونان میتواند شرایط زیست را برای مردم بدتر و سوپاپ اطمینان اتحادیه اروپا را هم قطع میکند. امر اگر یونان به اتحادیه اروپا متصل باشند، مردم یونان، درست مثل مردم دیترویت و لیورپول میتوانند، در بدترین حالت، به کشور دیگری در اروپا کوچ کنند، و لقمه نانی را بدون نگرانی از قوانین مهاجرتی دربیاورند. درست مثل اینکه ساکن لیورپول به لندن مهاجرت کرده باشد یا ساکن دیترویت به نیویورک مهاجرت کند.

جناح مردم فریب چپ هم میگوید رای فردا بر سر نه گفتن به ریاضت اقتصادی است. دروغ مردم فریبانه ای که دودش فقط به چشم مردم فی الحال زجر کشیدۀ یونان میرود. اینها نمی بییند که “ریئسشان”، جناب سیپراس، اعلام کرده است به رای مثبت فردا احترام میگذارد. حال فرض بگیریم واقعا رفراندوم فردا بر سر نه گوئی به سیاستهای ریاضت اقتصادی است. خب بقول رئیستان، آقای سیپراس، اگر نتیجه گیری همه پرسی ای که خود شما فراخوانش را دادید مثبت بود باید به آن احترام میگذارید. یک بام و دو هوا نداریم. اگر قصدتان صرفا قبول و احترام به “نه” باشد مگر آزاری داشتید که آنرا به همه پرسی بسپارید؟ با احترام به رای مثبت، مبارزات پنج سال اخیر علیه ریاضت کشی اقتصادی باید هیچ و پوچ شناخته شود چرا که “حقیقت” در همه پرسی حرفش را زده است. خب شما چپهای مردم فریب چرا “سوسیالیسم”تان را به رای نمیگذارید؟ آری یا خیر؟ چرا لنین سیاست اقتصادی نپ و کمونیسم جنگی را به همه پرسی نسپارد و اگر همه پرسی مفروض برخلاف این سیاستها رای میداد، بلشویکها هم بااید استعفا میدادند دیگر. مکانیسم مبارزه طبقاتی نه در پای صندوقهای رای دمکراسی که در خیابانها تعیین میشود. دخالت مستقیم مردم در زندگی روزمره شان نه از طریق رفراندم که از طریق شوراها و مجامع عمومی، با دخیل کردن تک تک مردم ممکن است. مشروعیت رفراندوم عمومی در حالیکه اکثریت مردم بواقع نمیدانند به چه چیزی رای مثبت و منفی میدهند، رایشان تابعی از تفسیر جناحهای راست و چپ بورژوازی است٬ هیچ فرقی با مشروعیت دادن به تاچر و ریگان و بوش و بلر و میتران در اجرای سیاستهای ریاضت اقتصادیشان، بخاطر رای مردم به آنها در انتخابات پارلمانی ندارد. “نه به ریاضت اقتصادی” همه پرسی برنمیدارد چرا که ما نه گویان به این سیاستها قاضی دنیا نیستیم. تفسیری از دنیا داریم که حتی اگر تمام دنیا هم به آن تفسیر رای منفی دهد ما برای احقاق و بکرسی نشاندنش تلاش میکنیم. ما حقیقت را به همه پرسی نمیگذاریم.

راه حل بلافاصله، میان مدت و دراز مدت یونان از نقطه نظر منافع مزدبگیران، فراخوان به لغو سیستم سرمایه داریست. این تنها تاکتیک و استراتژی نه گویان به ریاضت اقتصادی در یونان است.***