طی روزهای پنچ شنبە و جمعە ٢۵ و ٢۶ ژوئن چهار نقطە جهان در قارەهای اسیا، افریقا و اروپا شاهد جنایت و وحشیگری اسلامیون علیە مردم بی دفاع و زجر کشیدە بود کە صدها تن کشتە و مجروح شدند. در روز پنج شنبە ٢۵ ژوئن، تروریست های داعش با حمایت غیرقابل انکار دولت اسلامگرای ترکیە و سوار بر خودروهای نظامی ، از مرز این کشور عبور کردە و وارد شهر مقاوم و تسلیم ناپذیر ” کوبانی” این رمز مقاومت مردم و مبارزین این شهر و مکان شکست مفتضحانه تروریست ها شدند . تروریست ها با انفجار دو خودرو و تیراندازی به سوی مردم بی دفاع، یکی از هولناکترین جنایت و قتل عام های خوفناک دیگر را در کارنامه مملو از خون و سرکوب خود رقم زدند. بنا به گزارشات، تا کنون بیش از ٢٠٠ جسد شناسایی و دەهها تن نیز مجروح شدەاند.
در روز جمعە و تقریبآ با گذشت کمتر از ٢۴ ساعت از جنایات “کوبانی” ،یک تروریست وابستە به داعش به نام “سیف‌الدین رزقی” ، با استفادە از مسلسل خودکار و پرتاب نارنجک دستی به محل توریست ها در هتل” امپریال مرحبا” در سواحل توریستی شهر “سوسه” تونس یورش برد . در جریان این جنایت، دستکم ۳٨ نفر جان خود را از دست دادند کە اکثر آنها توریست های اروپایی از کشورهای بریتانیا ، المان، فرانسە ، نروژ و بلژیک بودند. توریسم یکی از منابع اصلی درآمد دولت تونس است و سالانه بیش از ٣٠درصد درآمد این کشور از راه توریسم و آمدن خارجیان به این کشور تامین می شود. داعش مسئولیت این جنایات را نیز بر عهدە گرفت.
همزمان با این جنایت و در روز جمعە ، بر اثر عملیات انتحاری یک فرد وابستە به داعش به اسم “ابوسلیمان موحد” در مسجد شیعیان در کشور کویت کە هنگام نماز جمعە روی داد، دستکم ٢٧ تن کشتە و بیش از ٢٢٠ نفر نیز مجروح شدند. دولت اسلامی عراق و شام (داعش) مسئولیت این جنایت را نیز بر عهدە گرفت.
صبح روز جمعه ٢۶ ژوئن، انفجاری در یک کارخانه گاز در نزدیکی “گرونوبل” در جنوب شرقی فرانسه نیز روی داد . همزمان سر بریده‌ای که با پارچەای کە با زبان عربی بر روی آن نوشته و پوشانده شدە و به دروازه کارخانه میخ شده بود نیز در جلو درب این کارخانه پیدا شد.
جنایات تروریستی و خشونت بار در دو روز پیاپی در کوبانی ، فرانسە ، تونس و کویت و در مدت ٢۴ ساعت، موجی از نفرت و بیزاری از تروریسم و بنیادگرایی مذهبی و حامیان آنان را ، همراه با همدری با قربانیان بی دفاع و خانوادەهای آنان را در افکار عمومی مترقی و انساندوست را برانگیخت .
دولت مردان فاسد اروپایی و کشورهای عربی، طبق معمول به رجزخوانی و تفاوت اعمال تروریستها از مذهب ” انساندوست” اسلام پرداختند. آنان مصالح و منافع مادی را در اولویت و جان انسانهای بی دفاع را در راه این مصالح و ضد و بندهای کثیف برای صدمین بار قربانی کردند.
اما دو مورد از تقابل با تروریست ها در “کوبانی” و “تونس” ، اگر چە در ماهیت بسیار متفاوتند، اما حائز اهمیت و پیگیری در مبارزە با بنیادگرایی مذهبی می باشند. کوبانی این رمز مقاومت و ایستادگی ، قتلگاه داعشیان و نقطە اشتراک و اتحاد همه آزادیخواهان و انساندوستان سراسر جهان، در تقابل با داعش تا کنون مسیر دیگری طی نمود است. مسیر مقاومت ، تعرض متقابل و شکست جانیان اسلامی. جنگجویان مبارز و مقاوم کوبانی کە طی هفتەهای اخیر پیروزیهای بزرگ علیە داعش در چند جبهه کسب و قدرقدرتی آنان را بیشتر با شکست مواجە کردە بودند، به محض حضور تروریست ها در روز پنج شنبه در کوبانی ، درس شایستە دیگری به آنان دادند و بسیاری از مزدوران را در میدانهای نبرد از بین بردە و تعدادی نیز کە در بیمارستان این شهر سپرانسانی از مردم بی دفاع درست کردە بودند را به سزای اعمال جنایتکارانه خود رساندند و چند تن را نیز دستگیر کردند. آنان بار دیگر کوبانی مقاوم را از دست جانیان داعش آزاد کردند. این بار و این تجربه هم نشان داد راه خلاصی از دست جانیان اسلامی در کوبانی یا هر گوشە جهان، تقابل متحدانه و سازمانیافتە با اتکا به نیروی تودەای و همچنین نیروی مسلح فداکاری است کە میتواند پوزە آنان را به خاک بمالد. کوبانی این بار نیز پیروز شد.
تونس برای بار دیگر و طی چند ماه گذشتە، قربانی توطئه تروریست ها شد. نخست وزیر این کشور وعدە داد، تونس این بار نیز مسیر دیگری، جدا از مسیر دیگر کشورهای اسلام زدە در تقابل با تروریست ها در پیش بگیرند کە میتواند رمز موفقیت آن در حال و آیندە و مانع از افتادن این کشور در دام جنایات و ترویسم اسلامی باشد. تونس کە اولین جرقە خیزش کشورهای عربی و شمال افریقا، با خودسوزی یک جوان دستفروش از آنجا زدە شد، با مسیر متفاوتی کە از همه کشورهای دیگر در پیش گرفت و بویژه در اجازه ندادن به اسلامیون در دست بالا پیداکردن در دولت و ادارە جامعە ، از گردونە خشونت و کشتار کشورهای همچون مصر، لیبی ، سوریە، عراق ، یمن و جاهای دیگر به دور ماند. در تونس، با توازن نیروی کە میان چپ ها و اسلامی ها بوجود آمدە بود و برتری جریانات چپ و حمایت مردم از آنان ، اسلامی ها نتوانستند پروژەهای خود را به پیش برند. علی رغم اینکه بیش از ٣٠٠٠ تروریست اهل تونس در صفوف داعش و جبهەالصرە و دیگر گروهای اسلامی، بویژه در سوریە و عراق حضور دارند ، اما فضای عمومی جامعە و دخالت تودەهای مردم در مسائل سیاسی و اجتماعی و بی تفاوت نبودن مردم به امور جاری روزانه جامعە و سیاست ، مانع از تبدیل تونس به سوریە، عراق، لیبی و یمن شدە است.
اقدام دولت تونس در ممنوعیت بیش از ٨٠ مسجد کە در آنها “خشونت تبلیغ می شود” و زیر کنترل دولت نیست اقدامی است مناسب ، اما محدود و ناکافی است . باید به این حقیقت بسیار سادە مطابق نص صریح قرآن و گفتەهای محمد پیامبر مسلمانان واقف و تاکید نمود کە خشونت نه تنها بخشی یا جزئی کوچک از اسلام ، بلکه اساسان مضمون ، ماهیت و روح کلی آنرا تشکیل می دهد. آنچه داعش ، جبهەالنصرە، القاعدە، الشباب، جیش المهدی، انصار الاسلام و دەهها گروە و دارودستە جنایتکار اسلامی دیگر و در راس همه آنها جمهوری اسلامی حاکم بر ایران و خاندان وهابی حاکم بر عربستان در گوشە و کنار جهان آنجام می دهند، اجرای آیات قرآن و گفتە محمد و خلفای ۴ گانه ایشان در آنجام فرایض دین اسلام علیە کفار و غیرمسلمین است.
در تونس و دیگر کشورهای اسلام زدە، تنها در مساجد و مراکز و نهادهای مذهبی خارج از کنترل دولت نیست که خشونت تبلیغ می شود، بلکە قانون اساسی بسیاری از این کشورها کە برگرفتە از قرآن و شریعت اسلام است، مبشر، مبلغ و مروج خشونت اسلامی است. ازداواج کودک ٩ساله به امر پدر و به دلیل فقر و ناگاهی ، نصف مرد شمردن زنان، تجاوز و کتک کاری و محروم کردن آنان از حقوق خانوادگی، اقتصادی، اجتماعی، سرپرستی کودک ، حق ارث ،حق طلاق و .. آیا خشونت مذهبی و قانونی نیست؟ کشتن و قتل غیر مسلمان، مصادرە دارایی و اموال آن، تا جاریە گرفتن همسر و فرزندان مونث و فروششان در بازار بردگان ، آیا خشونت مذهبی و برگرفتە از روش و سنت صدر اسلام نیست کە “داعش” امروز در مناطق تحت کنترل و نفوذ خود اعمال و اجرا میکند؟
مذهب کە اساسن از بی ارادە کردن انسان بر سرنوشت خود نشآت می گیرد و ناشی از خودبیگانگی انسان با هستی مادی خویش است ، در طول تاریخ ، محصول نظام نابرابر طبقاتی بودە و ایدئولوژی توجیه گر این نظام ها از جمله مبلغ قهر سازمانیافتە و دولتی ، علیە خود انسان است. خشونت، بخشی از ذات مذهب و سیستم طبقاتی است کە از آن دفاع میکند. لذا این تنها در مساجد خارج از کنترل دولت نیست کە مذهب خشونت ترویج میکند، بلکه در کشورهای کە مذهب مبنای قانون اساسی مملکت و تنظیم رابطە فرد ، جامعە و دولت نیز هست، مذهب ،مبلغ خشونت، تبعیض و سرکوب انسانها است. در کشورهای “دمکراتیک” اروپایی نیز کە بنا به منافع و مصالح سرمایە، روزانه اجازە ایجاد و تآسیس مساجد و مراکز ترویج و تبلیغ اسلامی صادر می شود، در واقع استفادە بهینه از مذهب جهت تشدید اختلافات مردم این کشورها با مهاجرین و بویژه زمینه سازی جهت تقویت جریانات و گروەهای فاشیست و نژادپرست ، بهرەبرداری از مذهب علیە خاستها و مطالبات دمکراتیک و انسانی تودەهای کارگر ، زحمتکش و جناح چپ و سوسیالیست جامعە است کە سالها برای کسب آن خاستها فداکاری و زحمت کشیدە و امروز سیستم نئولیبرال و بازار آزاد قدم به قدم در حال بازپس گیری آنها است.
لذا مبارزە با خشونت مذهبی نباید تنها به مراکز و مساجد خارج از “کنترل دولت” محدود بماند ، بلکه باید به خواست عمومی و همگانی اکثریت جامعە بویژه با همت و مبارزە و پیشتازی کمونیست ها و کارگران اگاه و نهادهای سکولار و غیرمذهبی تبدیل شود.خواست جدایی دین از دولت ، منع فعالیت مراکز و نهادی مبلغ و مروج خشونت و تبعیض در جامعە، جدایی آموزش و پرورش از مذهب، قطع تمام کمک و حمایت های مادی دولتی از مراکز مذهبی، خصوصی کردن کامل مذهب، مجازات جانیان و مبلغین خشونت های مذهبی و …. تنها اقدامات اولیە در جلوگیری از اعمال خشونت های مذهبی و مانع تکرار تراژدیهای همچون کشتار مردم بی دفاع کوبانی، کشتار گردشگران در تونس و جنایات علیه نمازگزاران در کویت و کوشش برای پایان دادن به جنگ های مذهبی شیعە و سنی در خاورمیانه و نقاط دیگر جهان است . یکی از ارکان کنترل انسان برسرنوشت خویش ، رهایی از خرافات مذهبی، کوتاه کردن دست مذهب از دولت ، آموزش عمومی جامعە و زندگی خصوصی انسانها است.
٢٧ ژوئن ٢٠١۵
.