تجمع و اعتراضات معلمان طی سه ماه اخیر در ظرفیت بالایی برای بدست آوردن خواست و مطالباتشان سراسر کشور را درنوردید. معلمان در شهرهای کردستان از جمله: سنندج، مریوان، کامیاران، سردشت، جوانرود، سقز و پاوه همراه با معلمان دیگر شهرهای ایران، در روزهای ۳۰ دیماه، ۱ بهمن، ۱۰ اسفند و ۱۷ اردیبهشت ماه، تجمعات اعتراضی گسترده ای را سازمان دادند. معلمان در تجمعات اعتراضی خودعلاوه بر خواست افزایش دستمزد، خواهان آزادی هر چه سریعتر معلمان زندانی و لغو کلیه احکام قضایی علیه فعالین صنفی، آزادی تشکل، ایجاد تسهیلات لازم برای تامین مسکن، استخدام معلمان حق التدریسی، ارائه بیمه درمانی و تکمیلی، اجرای قانون بازنشستگی پیش از موعد و پرداخت سریع و کامل پاداش بازنشستگی، رفع کلیه قوانین تبعیض آمیز علیه زنان معلم مانند عائله مندی و بهبود شرایط کاری خود و فضای شاد و انسانی در مدارس شدند. معلمان در تجمعات خود به میزان بودجه در نظر گرفته شده برای آموزش و پرورش در سال ۹۴ قاطعانه اعتراض کردند..
تجمعات اعتراضی معلمان کماکان در اشکال مختلف، با اطلاع رسانی برای تداوم این تجمعات و در هماهنگی با معلمان سراسر کشور همچنان یکی از موضوعات مهم و جدی آنان برای دست یابی به خواستهایشان است. ابعاد حرکت گسترده و سراسری تجمعات اعتراضی معلمان مقامات و سران حکومت اسلامی را بوحشت انداخت تا جاییکه مقامات حکومتی بجای پاسخ به مطالبات آنان، اقدام به دستگیری فعالین معلمان کردند. واکنش زبونانه حکومت اسلامی و بازداشت و دستگیری تنی چند از آنان نه از سر ضعف معلمان بلکه گویای هراس و وحشتی است که جمهوری اسلامی از توان و قدرت آنان دارد.
معلمان و تمامی مزدبگیران حق دارند و باید تا رسیدن به خواستهایشان به تجمعات اعتراضی خود ادامه دهند. راه دیگری جز اعتراض و تجمع ندارند. معلمان حق دارند هزاران نفره و میلیونی دست به تجمع بزنند. به میدان آمدن یکدست و متحدانه معلمان یک نیاز و یک ضرورت است چرا که جامعه ای میلیونی نمیتواند در مقابل فقر و فلاکت ساکت بنشیند.
طی تجمعات اعتراضی ماههای اخیر و بویژه در اواخر اردیبهشت ماه فشار و تعدیات رژیم جمهوری اسلامی که منجر به بازداشت تنی چند از معلمان شد، سبب شد که بعضا اینجا و آنجا نجواهای مماشات جویانه ای سربلند کند که خوشبختانه چندان قوی و جدی نبود. این نجواها سیاست سرکوبگرانه و امنیتی رژیم را خواسته یا ناخواسته بعنوان ایجاد اهرم متوقف کننده حرکت برحق معلمان بیان میکند. هر چند این را باید به پای توحش و بگیر و ببندهای سیاست سرکوبگرانه رژیم گذاشت و نباید اجازه داد که این نوع موتنع کوچکترین تاثیری در برابر حرکت اعتراضی معلمان ایجاد کند. بی گمان معلمان دلسوز و پیگیر با توجه به تجارب ارزنده ای که طی این مدت کسب کرده اند، قادر خواهند بود که با دقت، تیز بینی و کاردانی بالایی در مقابل آن بایستند و نگذارند که سیاست سرکوب و دستگیریها کوچکترین تاثیری بر روند اعتراضات و تجمعات آنان تا رسیدن به خواستهایشان بگذارد.
یکی دیگر از ابزارهای فشار بر معلمان، باج گیری رندانه بانک ملی و کسری مبلغ ۵ هزار تومانی از حسابهای بانکی آنان است. اقدام بانک ملی در کسر نمودن این مبلغ و بدون بخشنامه و بدون اطلاع دادن به مشتریان بانکی، دزدی آشکار دیگر از جیب مردمی است که بجای درمان دردهای آنان، میکوشند هر روز زخم دیگری بر پیکر وضعیت فلاکتبار اقتصادیشان ایجاد کنند. همین یک قلم دزدی که سر به میلیاردها میکشد، قرار است صرف هزینه جنگی در یمن و سوریه شود.
اما قدمهای بعدی در تجمعات اعتراضی معلمان و برای تداوم این حرکت تا رسیدن به خواست و مطالباتشان بسیار مهم و حیاتی می باشد. برای تقویت ادامه حرکتهای اعتراضی بعدی ، معلمان نیاز به حمایتهای گسترده تر از آنچه که تا کنون ازشان بعمل آمده است دارند. یکی از راهکارهای جلب این حمایتها این است که خانواده معلمان و محصلین به همراه والدینشان و دانشجویان، از تجمعات اعتراضی و از مطالبات آنان که خواست و مطالبات کل مردم است حمایت کنند. حمایت دیگر تشکلهای اجتماعی از معلمان بویژه تشکلهای کارگری در این زمینه بسیار موثر و تعین کننده است چرا که خواست و مطالبات معلمان، خواست و مطالبات کل جامعه است. تا همینجا تجمع اعتراضی معلمان چه در شهرهای کردستان و چه در سراسر کشور توانسته است قدرتمند و متحد ظاهر شود. اتحاد و همبستگی سراسری معلمان دستاورد گرانبهای حرکت آنان است که باید آنرا حفظ کرد. قدرتمند و متحد ظاهر شدن، کلید اصلی موفقیت برای پیشرویهای بعدی است. خنثی کردن هر گونه نوای کوتاه آمدن، مماشات جویانه و سازشکارانه و یا وعده های دروغین مقامات حکومتی، یکی دیگر از موانع بر سر راه تحقق خواستها است که همه معلمین بویژه فعالین معلمان باید هوشیارانه آنرا خنثی کرده و نگذارند تجمعات اعتراضی دچار خواهش و تمنا شود. و بالاخره نکته سوم اتکا به سازمانیافته عمل کردن است که تا کنون این پتانسیل را معلمان از خود بنمایش گذاشته اند و یکی از دستاوردها و تجارب دور اخیر حرکتهای اعتراضی می باشد. تجربه چند ماه اخیر این را به اثبات رسانیده است که تنها با تجمعات اعتراضی متحد، گسترده و سراسری میتوان صدای برحق خواست و مطالبات معلمان و کل مردم ناراضی از وضع موجود را در گوش مقامات مفتخور حکومتی فرو کند. به مناسبتهای مختلف میتوان دور هم جمع شد، به مشورت و تبادل نظر پرداخت و از موضع حق بجانب و طلب کار، ضمن تاکید دوباره بر خواست و مطالبات تاکنونی، ضمن خواست آزادی بی قید و شرط معلمان بازداشت شده و طرح خواست باز پرداخت پولی که از حسابهای بانکی مشترکین بانک ملی کسر شده است و با ادامه تجمعات اعتراضی سازمانیافته تر و قدرتمند تر، کاربدستان و میلیاردرهای دزد و چپاولگر را وادار به قبول مطالبات خود کرد.
۱۲ اردیبهشت ۹۴
۲ ژوئن ۲۰۱۵