پیرامون درگیری بین دو حزب پ پ ک و دمکرات کردستان ایران

پیرامون درگیری بین دو حزب پ پ ک و دمکرات کردستان ایران
صبح امروز یکشنبه ۲۳ می در پی حمله نیروهای پ پ ک به اعضای حزب دمکرات کردستان ایران در مرز ایران و عراق( اشنویه) دو عضو حزب دمکرات کشته و چند عضو دیگر زخمی شد ه اند .
اخیرا و بخصوص بعد از وقایع شهر مهاباد ، رهبری حزب دمکرات تعدادی از اعضای سیاسی- نظامی خود را به نزدیکی منطقه اشنویه در مرز ایران و عراق فرستاده ، بعد از چند روز گشت زنی و بررسی منطقه ، نیروهای پ پ ک که از حضور اعضای دمکرات مطلع بوده اند به این تیم هشدار می دهند که حق ورود به خاک ایران را ندارند و سریعا باید منطقه را ترک کنند.
بعد از شاخ و شانه کشیدن پ پ ک به این تیم و هشدار برای ترک منطقه، رهبری حزب دمکرات به رهبری پ پ ک نامه و پیام می فرستند که نشستی داشته باشند و با گفتگو مسئله و مشکل را حل و فصل کنند، بنا به گفته های رهبری حزب دمکرات ، رهبری پ پ ک هشدار گونه جواب می دهد و درخواست نشست را رد میکند .بنا به شواهد و گفته های رهبری حزب دمکرات درگیری امروز در پی حمله پ پ ک به اعضای حزب دمکرات صورت گرفته است .
پاسخ و دفاع پ پ ک در مقابل این تعرض ، باج گیری و ایجاد مزاحمت برای کاسبکارن از طرف اعضای حزب دمکرات در این منطقه است . این درگیری به هر دلیلی که صورت گرفته باشد صورت مسئله را که قلدری و یکه تازی پ پ ک در منطقه ، خط و نشان کشیدن برای تعیین محدوده فعالیت سیاسی –نظامی احزاب و تعیین تکلیف و ایجاد مزاحمت برای فعالیت احزاب است را عوض نمیکند و قویا آن را باید محکوم کرد. این توهم خود بزرگ بینی و سیاست قلدر منشانه را حزب دمکرات کردستان ایران هم در اوائل ده شصت داشت و در پی همان توهم و خود بزرگ بینی بود که بارها به کومله و کمونیستهای ایران و کردستان تعرضاتی را سازمان داد که البته تعرضاتش بی جواب نماند و پاسخ قاطعانه نظامی و سیاسی را از کومله و کمونیستهای کردستان و ایران گرفت.عکس این قضیه برای خود حزب دمکرات توسط حزب پ پ ک دارد اتفاق می افتد.
احزاب ناسیونالیست کرد از پ پ ک و پژاک گرفته تا دمکرات ، زحمتکشان ، حزب پارتی (مسعود بارزانی) و اتحادیه میهنی( جلال طالبانی) همه و همه منفعت طلب و مزد بگیر یکی از حکومتهای بورژوازی منطقه بوده و هستند. با توجه به سابقه درخشان این احزاب در زمینه همکاری با جمهوری اسلامی ، حکومت عراق و بعث در دوران صدام حسین ، همکاری نزدیک با ترکیه و حکومت سوریه ، هیچ بعید نیست که پ پ ک به دستور حکومت ایران اجازه ورود به نیروهای حزب دمکرات را به خاک ایران نمی دهد و به انها هشدار ترک منطقه را می دهد. این بی مسئولیتی پ پ ک و سازمانهایی امثال پ پ ک دست جمهوری اسلامی را در لشکرکشی و میلیتاریزه کردن فضای کردستان و همچنین خفه کردن هر گونه صدای آزادی خواهانه و برابری طلبانه را بیشتر باز میکند.
مزدور بودن و همکاری این احزاب ناسیونالیت کرد با حکومتهای بورژوازی و فوق ارتجاعی منطقه بارها ثابت شده و دهها دلیل و مدرک برای این ادعا موجود هست. اینها فقط چند نمونه از سیاست مماشات طلبانه و مزدورمنشی احزاب ناسیونالیست کرد در منطقه است.
– لیبک حزب دمکرات کردستان ایران به خمینی در اوائل انقلاب ۵۷ ایران.
– نشست های پی درپی رهبران این حزب با نمایندگان جمهوری اسلامی در خارج کشور که منجر به ترور و کشته شدن رهبران این حزب قاسملو و شرف کندی در همین نشست ها شد .
– تعرض حزب دمکرات ایران در ضدیت با کمونیسم، به کمونیستهای کردستان و ایران در صفوف کومله و حزب کمونیست ایران و جنگ تحمیلی به کومله که منجر به کشته شدن دهها کمونیست و متقابلا دهها نفر از اعضای حزبشان شد .
– حمله حزب دمکرات کردستان ایران در اوائل انقلاب به مقرهای سازمان پیکار و چریک های فدایی در کردستان و کشتن دهها کمونیست در صفوف سازمان پیکار و چریک های فدایی .
– کمک گرفتن حزب دمکرات کردستان عراق (پارتی ، مسعود بارزانی ) از حکومت صدام حسین و بعث برای جنگ با حزب اتحادیه میهنی (جلال طالبانی) که منجر به کشته شدن صدها و هزاران نفر از نیروهای خودی و آوارگی مردم کردستان در منطقه شد.
– متقابلا کمک گرفتن حزب اتحادیه میهنی از جمهوری اسلامی و صدام حسین برای جنگ با حزب دمکرات کردستان عراق و کشته شدن صدها و هزاران نفر از هر دو طرف و باز آوارگی مردم در کردستان عراق .
– همکاری این دو حزب با اطلاعات جمهوری اسلامی در به قتل رساندن رفقایی از حزب کمونیست کارگری عراق و کردستان در سلیمانیه و اربیل.
– همکاری پ پ ک با حکومت سوریه در تقابل با حکومت ترکیه در سالهای گذشته ، قبل از ظهور داعش و مسئله کوبانی .
– نشست های پی در پی عبدالله مهتدی دبیر اول سازمان زحمتکشان کردستان ایران با سران اصلاح طلب و سبز جمهوری اسلامی در خارج کشور.
و موارد دیگری که اوج ارتجاع ناسیونالیستی و پوچ بودن ادعای دفاع از ” ملت ستمدیده کورد” را از جانب انها ثابت میکند.
سیاست این احزاب را باید افشا ورسوا کرد ، باید به مردم منطقه بخصوص به کوردهای ایران ، عراق ، ترکیه و سوریه ، خصوصا نسل جوان که ممکن است اطلاع آنچنانی از سیاست ها و مزدوری این احزاب ناسیونالیست کورد ندارند هشدار داد که دنباله رو این احزاب نباشند و صف مبارزه خود را از آنها جدا کنند.
در طی چند سال اخیر دهها عضو احزاب ناسیونالیست کردستان ایران قربانی سیاست های غیر مسئولانه رهبرانشان شده اند. جوانان بسیاری از سر عدم آگاهی و بی افقی راهی اردوگاههای این احزاب می شوند که بارها و بارها بدون شناخت کافی از مسائل نظامی و البته بنا به سیاست های غلط و غیر مسئولانه این احزاب که حاصل بی افقی و استیصال رهبری آنها است برای ترور و جوله نظامی به منطقه فرستاده شده ا ند که متاسفانه اکثر آنها توسط نیروهای درنده جمهوری اسلامی کشته و اعدام شده اند . مخالفت و افشا گری سیاست های غیر مسئولانه این احزاب در قبال اعضایشان و روشنگری و آگاهی دادن به مردم و جوانان کار هر کمونیست و انسان آزادی خواهی است که حرمت و حفظ جان انسانها و مشخصا اعضای ناآگاه این احزاب برایشان مهم است .

نه به ناسیونالیسم قومی
نه به ارتجاع ملی – مذهبی
زنده باد هویت انسانی

بختیار پیرخضری
۲۳ می ۲۰۱۵