مصاحبه محمدرضا اسکندری با حسن رحمان پناه در رابطە با حمله اخیر “پژاک” در منطقە بانه

مصاحبه محمدرضا اسکندری از “رادیو کوردانه” با حسن رحمان پناه عضو کمیتە مرکزی کومەله (سازمان کردستان حزب کمونیست ایران ) در رابطە با حمله اخیر “پژاک” در منطقە بانه

  • نظر شما در رابطه با حمله پژاک به ایست بازرسی در نزدیک بانه که طی آن یک افسر و سرباز وظیفه کشته شدند چیست؟

حسن رحمان پناه : حمله پژاک به ایست بازرسی نزدیک بانه در چهارچوب سیاست های این سازمان قابل بحث و ارزیابی است . این جریان در استراتژی نظامی خود معلوم نیست کە چه سیاستی را دنبال و پیگیری می کند. هر از چند گاهی به اقدامات مشابهی کە کنترل شدە و با اهداف محدود و معیین اجرا می شود اقدام میکند کە تا کنون دست آورد معلوم ، مثبت و تآثیر گذاری در جنبش حق طلبانه مردم کردستان نداشتە است . در بسیاری مواقع و از جمله در این مورد اخیر نیز جمهوری اسلامی بیشتر از آن  استفاده کرده است تا جنبش توده ای  جاری در کردستان.  اقدام اخیرشان را نیز در همین چهارچوب باید ارزیابی کرد.

٢-  پژاک اعلام نموده است که به خاطر انتقام قتل فریناز خسروانی این حمله را انجام داده است آیا این حرکت کمکی به آزادی در کوردستان است؟

حسن رحمان پناه : مردم مبارز و قهرمان مهاباد در اقدام هماهنگ و دستەجمعی  و با گسترش فضای مقاومت در همه کردستان در واقع انتقام مرگ مظلومانه “فریناز خسروانی” را از رژیم و عوامل همکار آن گرفتند . حمایت و دفاع شورانگیز مردم سراسر کردستان و تمام انسانهای آزادیخواه و حق طلب کە در وحشت رژیم از مبارزە یکپارچه آنان و میلیتاریزه کردن بیشتر شهرهای کردستان و اعمال حکومت نظامی اعلام نشدە خود را نشان داد، گواهی بر این حقیقت است . بنا بر این هر اقدام و حرکتی باید در راستای تقویت روحیە مبارزاتی و اعتراضی در صفوف مردم در محل کار و زندگی باشد .  اکنون و بار دیگر کە ما شاهد رشد و گسترش اشکال مختلف مبارزە اجتماعی و تودەای در کردستان هستیم، هر اقدامی باید در راستای خدمت به تقویت مبارزات جاری و گسترش آن و تقویت صفوف متحد مردم کردستان باشد.  هر اقدامی و از جمله  مبارزە مسلحانه جدا از تودەها که امکان و توان سرکوب و وحشیگری رژیم اسلامی را تشدید کند و بهانه سرکوب  بیرحمانە تر در اختیار رژیم قرار دهد و کمکی به رشد و گسترش رودرویی تودەای در تقابل با رژیم نباشد ، لازم است احزاب و سازمانهای سیاسی مسئول در کردستان از آن احتراز و خوداری نمایند.

٣ – حرکت نظامی در شرایط کنونی چه نقشی می تواند در مبارزات داخل ایران و کوردستان داشته باشد؟

حسن رحمان پناه : مبارزە مسلحانه در کردستان در تقابل با رژیم های سرکوبگر سابقە دیرینه و دهها سالە دارد. حداقل بعد از سرکار آمدن رژیم اسلامی و فرمان جهاد خمینی در قتل عام  مردم کردستان، مبارزە و مقاومت مسلحانه بر مردم کردستان تحمیل شد.  مردم و سازمانهای سیاسی آن با سیاست و استراتژیهای  جداگانه  به ناچار و در دفاع از حرمت و کرامت و آزادی موجود در کردستان به مقاومت مسلحانه پرداختند. این مبارزە مشروع،  مراحل مختلفی را طی کردە است . مردم کردستان طی سال های متمادی مبارزە و مقاومت مسلحانه در برابر سرکوبگری و جنایات جمهوری اسلامی با فدا نمودن جان عزیزان خود از آن دفاع نمودەاند. مبارزە مسلحانه بعد از عقب نشینی جنبش های  کارگری ، تودەای و مردمی در ایران و سپس در کردستان در دستور کار و فعالیت احزاب سیاسی و مردم کردستان قرار گرفت . اما چندین سال است کە به دلیل محدودیت های کە بر این عرصه از مبارزە تحمیل شدە احزاب سیاسی اصلی در کردستان از اقدام به آن خودداری کردەاند. اما تا زمانیکه سیاست سرکوب و خفقان رژیم ادامه داشتە باشد کە بخشی از هویت جمهوری اسلامی است ، مبارزە مسلحانه نیز حقانیت داشتە و مردم کردستان و احزاب سیاسی بعنوان تاکتیکی از آن در تقابل با سرکوب بیرحمانه رژیم از آن استفادە خواهند نمود. در شرایط کنونی از این شکل مبارزە برای آموزش ، تقویت نیروی مسلح و آمادە بودن برای مرحلەای کە مبارزە مسلحانه در صورت تعمیق و گسترش مبارزات تودەای و اجتماعی میتواند به حضور سرکوبگرانه رژیم در کردستان پایان دهد، باید استفادە نمود.

۴ – خیلی از فعالان سوشیال میدیا حمله و کشته شدند سربازان و افرادی که در حال خدمت نظام وظیفه هستند کاری غیر انسانی می دانند نظر شما در این رابطه چیست؟

حسن رحمان پناه : جا دارد و شایستە است که این “فعالان سوشیال میدیا” رژیم اسلامی را که عامل مرگ و قربانی کردن فرزندان مردم است محکوم و اقدامات آنرا غیرە انسانی بدانند. این جمهوری اسلامی است کە ٣۶ سال است با زور ، سرکوب و سر نیزه و با مشت آهنین و زندان و ترور، خود را بر مردم ایران و کردستان تحمیل نمودە است . امروز چه کسی فرزندان مردم ایران را در راە اهداف کثیف توسعە طلبانه و منطقەای در عراق ، سوریە و جاهای دیگر به کشتن می دهد؟ چه کسی کردستان را به پادگان نظامی عظیم تبدیل و با بیش از ٢٠٠ هزار نیروی مسلح از آن حفاظت میکند؟ چه کسی  روزانه فعالین کارگری، دانشجویی ، معلمان ، پرستاران و دیگر جنبش های اجتماعی را تنها به دلیل حق طلبی و دفاع از خواست و مطالبات برحق مردم دستگیر، زندان و شکنجه میکند؟  اگر یک اقدام نظامی کە مورد تآئید ما و “فعالان سوشیال میدیا” هم نباشد ، نباید فراموش کنیم کە عامل و مسبب مرگ هر انسانی چه مدنی و نظامی و چە ” سربازان و افرادی کە در حال خدمت نظام وظیفە هستند” جمهوری اسلامی و قوانین و اهداف و سیاست های سرکوبگرانه و ضد مردمی آن است و باید آنرا محکوم و رسوا نمود.

۵- پیشنهاد شما به پژاک و سایر احزاب که معتقد به مبارزه مسلحانه هستند چیست؟

حسن رحمان پناه : از نظر ما بعنوان ” کومەله ” کە داری نیروی مسلح ، مقرات نظامی و سابقە ٣۶ مبارزە مسلحانه با رژیم اسلامی هستم ، بحث بر سر ” پیشنهاد ” نیست ، بلکه بر سر اهداف و استراتژی متفاوت در جنبش کردستان و راەهای تحقق این استراتژیهای جداگانه است . برخی از احزاب و جریانات سیاسی ، بویژه جریانات ناسیونالیست از “اقدام مسلحانه” علیە رژیم ، اهداف خود مطرح کردن در شرایط کنونی در میان مردم ، توجیه بی ارتباطی خود با جنبشهای فعال داخل کشور، وادارکردن رژیم به قول خودشان به  “مذاکرە” و یا به معنای دقیق کلمه، توطئه کە به نادرست  اسم “مذاکرە” بر آن می گذارند و یا جلب توجه آمریکا و کشورهای غربی به اقدامات و تحرکات آنان در داخل کشور به منظور کمک و حمایت را مد نظر دارند . والا تردیدی در این نیست کە در شرایط کنونی، امکان مبارزە مسلحانه تودەای کە ویژەگی مهم و اصلی آن حمایت وسیع مردم ، وجود پشت جبهه و دیگر ملزومات ادامه کاری آن است، فراهم نیست .اما برعکس آن ،  در شرایطی کە جنبش تودەای و مردمی هر بار به بهانەای و در گوشەای از کردستان به وقوع می پیوندد، در شرایطی کە تودەهای مردم در حال خودسازماندهی و ایجاد نهاد و تشکل های اعتراضی و مبارزاتی خود هستند و هر روز بیشتر به قدرت و نیروی خود باور پیدا میکنند، اقدامات مسلحانه کوچک ، محدود و بی هدف  در گوشەای از کردستان توسط تعدادی افراد مسلح و جان برکف کە “انتقام” میگیرند، چیزی جز به خانه فرستادن مردم و نظارەگر بودن آنان به دست و اسلحه  افراد مسلح “انتقام گیر”  نیست . چنین حرکت های نه تنها کمکی به مبارزات مردم نمی کند و روحیە همبستگی آنان را تقویت نمی نماید ، بلکه از سوی باعث  تشدید فشار و سرکوب شدیدتر رژیم علیە مبارزات برحق و عادلانه مردم خواهد شد و از سوی دیگر مردم را به نظارەگر اقدامات مسلحانەای کە قرار است ” انتقام ” بگیرند، سوق خواهد داد .