چندی پیش فرخنده در شهر کابل با مرگش بدست جانیان و آدمکشان اسلامی جهان را خروشاند، قلب میلیونها انسان آزاده و عدالت خواه را همراه خود کرد، خشم و تنفر عظیمی علیه قوانین و آدمکشی اسلامی را باعث شد، میلیونها انسان شریف و آزاده به خیابانها آمدند و از این قتل شنیع ابراز تنفر کردند.

قتل فریناز بدنبال فرخنده اتفاق دیگری است که در شهر مهاباد اینبار در کردستان ایران باعث تنفر و خشم مردم شد، شهر مهاباد خروشید و مردم شهر علیه این قتل به خیابانها آمدند. آتش زدن هتل تارا اقدام جوانان و مردم جسور و حق طلب مهاباد علیه کل این حکومت و در عین حال زهر چشم گرفتن از سرمایه داران مرتجعی بود که با همدستی با مزدوران حکومت و با قربانی کردن مردم، سود و سرمایه خود را کرور کرور بالا میبرند. حمله و محاصر کردن اطلاعات و سوزاندن پرچم جمهوری اسلامی، دادن شعار مرگ بر خامنه ای و ما همه فریناز هستیم بدرست نشانه گرفتن جمهوری اسلامی، قوانین ارتجاعیش و نهادهای این حکومت سرکوبگر بود. باید در اینجا به مردم و بخصوص جوانان شهر مهاباد درود فرستاد. جمهوری اسلامی از ترس و وحشت همگانی شدن این اعتراض شهرهای کردستان را میلیتاریزه کرد با این حال اما زنان و مردان جوان در شهر سردشت به خیابان آمدند و اعلام کردند ما همه فریناز هستیم.
اما این همه ماجرا نبود و نیست. جمهوری اسلامی با درست کردن سناریوهای دور از حقیقت و همچنین درست کردن سناریوهای دیگر از جانب صاحب هتل تارا کوشش میکند تا بگوید اعتراض مردم بیخود بود. تا مسئول هتل و مامور وزارت اطلاعاتش را تبرئه کند و مثل همیشه مطابق قوانین شنیع اسلامی این بار هم کوشید خطا را متوجه فریناز بعنوان یک زن و بعنوان قربانی مامور اطلاعاتش سازد.
ناسیونالیستها و مرتجعین هم که برتری نژادی و قومی پایه و اساس هویتشان است شروع به تبلیغات قومی و نژادی کرده اند، شعارهای همچون مهاباد اصفهان نیست و مردان کرد برای دفاع از ناموسشان به خیابان آمده اند را سر دادند.
اینها نشان میدهد اگر ایده آلهای انسانی و سوسیالیستی را از هر اتفاق اجتماعی دیگری بگیرند، جایی برای برخورد انسانی باقی نخواهد ماند. مرگ فریناز در اثر یک حرکت غیر انسانی و بر بستر قوانین و سنت های زن ستیز اسلامی اتفاق افتاد. چنین سناریوهایی را برای ریحانه هم درست کردند و عاقبت اعدامش کردند. فریناز طبق قوانین شنیع اسلامی حتی اگر زنده هم میماند بازم از نظر قوانین و موازین اسلامی ضد زن مجرم بود زیرا در این نظام و طبق قوانین اسلامی زن بودن جرم است اما در این جریان کمونیستهای کارگری، دفاع از فریناز، مردم مهاباد، زندگی و حرمت زنان و پرچم دفاع ازکرامت انسانی را بلند کردند. دفاع از کرامت انسانی در مقابل تجاوز و تعرض به حقوق انسانی، دفاع از زندگی و حرمت زن در مقابل هجوم سنتهای عقب مانده و ارتجاعی مردسالار، دفاع از آزادی و برابری کامل زنان در مقابل ناموس پرستی و عقاید شنیع ضد زن است.
حقیقتی انکار ناپذیر است که بر اساس قوانین اسلامی و سنتهای ارتجاعی مردسالار و زن ستیز، زنان در ایران از هیچ امنیتی بر خوردار نیستند. مردم مهاباد همچون همه شهرهای دیگر ایران می دانند که ریشه پدیده نا امنی زنان تجاوز به آنها و مرگ فریناز همچون قتل فرخنده در افغانستان کجا است. جانیان اسلامی که در کابل فرخنده را زجر کش کردند، در مهاباد فریناز را به مرگ کشاندند، سردمداران و دستوردهندگانشان در حکومت، مجلس، مسجد و بیت امام و وزارتخانه های گوناگون این جوامع نشسته اند.
قاتلان، با قوانین اسلامی به تعرض به زنان از حجاب تا آپارتاید جنسی و سنگسار و شلاق و قانون خانواده و قانون مدنی … تکیه داده اند. مردم قاتلین واقعی زنان و تعرض به زنان را خوب می شناسند. هدف گرفتن دستگاههای حکومتی بلافاصله پس از این جنایات نشان میدهد که مردم مسببین مصائب خود را خوب می شناسند.
جمهوری اسلامی هر سناریویی برای فریناز درست کند، وظیفه هر انسان شریف و آزاده ای دفاع از حرمت و کرامت انسانی زنان میباشد و به همین دلیل مردم حق دارند اعتراض کنند، حق دارند به خیابان بیایند و بر علیه ارتجاع و تجاوز و قوانین زن سیتیز و در دفاع از حرمت و کرامت انسانی به میدان بیایند.

ایسکرا ۷۷۹