معلمان ایران در تمام شهرها علیه فقر و فرق به میدان آمده اند. این یک تحول بزرگ در صحنه سیاسی ایران است و باید اهمیت و جایگاه آنرا دید و برای هر چه گسترده تر و عمیق تر کردن آن تلاش کرد.

خواست محوری معلمان افزایش حقوق تا میزان بالاتر از خط فقر جمهوری اسلامی، یعنی سه و نیم میلیون تومان درماه، است. این یعنی افزایش بیشتر از سیصد درصد یا سه برابر حقوق ماهانه. در کنار این خواست اساسی خواستهای مهم دیگری مثل آزادی معلمان زندانی، حق تشکل، بهبود وضعیت مدارس، پایان یافتن خصوصی سازی مدارس، و استعفای وزیر آموزش و پرورش دولت تدبیر و امید وجود دارند.

یک ویژگی مهم این اعتراضات و اعتصابات گسترده گی آن است. میشود گفت تمام شهرهای ایران به این اعتراض پیوسته اند. هم اکنون از دهها شهر گزارش هایی همراه با عکس و بیانیه و شعار در دست است که در هر کدام هزاران معلم در مقابل وزارت آموزش و پرورش و جاهای دیگر دست به اعتراض زده اند. از ویژگیهای دیگر این اعتراضات این است که معلمین متحد و منسجم و مصمم به میدان آمده اند تا حق مسلم خود را از حلقوم دولت بیرون بکشند. این معلمین برای احقاق حقوق خود از کسی التماس نمی کنند. همبستگی و اتحاد با طبقه کارگر و اعتراضات کارگری از ویژگیهای مهم دیگر این اعتراضات است و شاید بشود گفت از مهمترین ویژگیهای این اعتراضات است.

 کارگرانی که کارد به استخوانشان رسیده است همیشه در صحنه اعتصاب و اعتراض و مبارزه بوده اند و امروز بیشتر و وسیعتر و قدرتمند تر از همیشه چنین است. اتحاد معلمان و کارگران یک تحول بسیار مهم و اساسی در صحنه سیاسی ایران است که میتواند پیروزی هر دو را تضمین کند. معلمان از طریق میلیونها دانش آموز در ارتباط دائم با تمام خانواده های  فقر و فلاکت زده در ایران هستند و میتوانند دانش آموزان و خانواده های آنها را در یک شبکه وسیع و گسترده در خواستها و اعتصابات و اعتراضات و مبارزات خود دخیل کنند و آنها را بطور فعال در کنار خود به خیابانها بیاورند. صفوف معترض و میلیونی کارگران نبض اقتصاد ایران را در دست دارند. اعتصاب عمومی کارگران، در کنار معلمان، میتواند چرخ اقتصاد را تماما از چرخش باز دارد و حلقوم دولت و حکومت اسلامی را چنان بفشارد که امکان هر گونه تحرکی از آن گرفته شود و نهایتا خفه شود و بمیرد.  به این صف گسترده باید پرستاران را اضافه کرد که طی ماههای گذشته پا به میدان عملی مبارزه گذاشته اند. کسانی را که ابدا نباید فراموش کرد صف میلیونی بیکاران هستند که نفس زنده ماندن و حیات آنها به این مبارزات گره خورده است. کارگران و معلمان و پرستاران باید در کنار شعارهای افزایش حقوق و حق تشکل و حق آزادی فعالیت سیاسی و اجتماعی، حق آزادی بیان و اعتراض و اعتصاب و خواستهای بحق زیاد دیگر خود، خواست “کار یا بیمه مکفی برای بیکاران” را بطور روشن و محسوس و ملموس بلند کنند.

به این ترتیب یک صف متحد و منسجم و مصمم از تمام معلمان و کارگران و پرستاران و بیکاران، که نه اقشار مختلف بلکه یک طبقه واحد هستند، بهمراه جنبش اعتراضی زنان و جوانان و دانشجویان شکل خواهد گرفت که هیچ نیروئی را توان مقابله با آن نخواهد بود. به این ترتیب صفوف میلیونی توده های فقر و فلاکت زده و توهین خورده ایران در برابر نکبت اسلام و جمهوری اسلامی و نظم سرمایه داری که مسببان اصلی آن هستند صف خواهند کشید و نبرد طبقاتی شکلی روشن و آشکار و عینی بخود خواهد گرفت و ناقوس یک انقلاب طبقاتی به صدا در خواهد آمد.

تمام مردم ایران این را بخوبی میدانند که تا جمهوری اسلامی هست فقر و فلاکت و بیکاری و بی حرمتی و تحقیر و زندان و شکنجه و کشتار و سرکوب هم خواهد بود. روشن است که انتظار هر گونه بهبود قابل توجه در حیات اقتصادی و سیاسی و اجتماعی تحت سیطره جمهوری اسلامی، چه از نوع خامنه ای و چه از نوع روحانی، چه از نوع هسته ای و چه از نوع بی هسته، چه از نوع نامتعارف و چه از نوع متعارف شده، انتظاری بس عبث و بیهوده است. روشن است که دستیابی معلمان و کارگران و پرستاران و بیکاران و دانشجویان و زنان و جوانان به خواستهای برحق و انسانی خود در زیر بیرق اسلام و جمهوری اسلامی چه از نوع ضد غربی آن و چه از نوع غرب گرای آن امری ممکن نیست. جمهوری اسلامی با تمام دسته ها و جناحهایش و با تمام گرایشهای ضد غربی  اصولگرا یا غرب گرای اصلاح طلب آن برای برپا کردن بساط سرمایه داری جهان سومی سرکار آمده و هست و خواهد بود که در آن سهم کارگر و معلم و پرستار و بیکار چیزی بهتر از آنچه که هست نمی تواند باشد اما مطمئنا می تواند بسیار بدتر باشد. بنابر این هر گونه موفقیت قابل توجه برای معلمان و کارگران و اقشار دیگر مردم به امر سرنگونی جمهوری اسلامی و یا به امر انقلاب گره خورده است. اینجاست که حزب لازم و وارد میشود.

مشکلات و مسائل پیش روی مردم مثل فقر و فلاکت و بیکاری و دستمزدهای زیر خط فقر و زندان و سرکوب و اعدام و اعتیاد و تن فروشی قبل از اینکه اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی و غیره باشد سیاسی هست. راه حل مسائل و مشکلات هم سیاسی هست. حلقه کلیدی هم در وجود مسائل مختلف و هم در حل این مسائل سیاست است. حلقه کلیدی در امر سیاست هم دولت و حکومت است. برای حل مسائل و مشکلات عدیده ناگزیریم حکومت را به زیر بکشیم. اینجاست که محتاج حزبی هستیم که ما را در صحنه سیاست و نبرد سیاسی نمایندگی بکند. حزب آن پدیده یا ارگانی هست که کار اصلی آن قبل از هر چیز تسخیر قدرت سیاسی هست. همه جای دنیا، حتی در عقب مانده ترین و دور افتاده ترین کشورها و دهات هم، قدرت سیاسی از طریق حزب سیاسی دست بدست میشود، در ایران هم چنین خواهد بود. مردم ایران، کارگران و معلمان و پرستاران و دانشجویان و زنان و جوانان باید حزب سیاسی خود را انتخاب کنند و در این انتخاب خود هم باید عجله کنند.

دریچه توان به میدان آمدن سراسری معلمان و کارگران و اقشار دیگر مردم و دریچه انقلاب برای همیشه باز نخواهد ماند. اینکه امروز معلمان و کارگران در میدان هستند را باید دید و شناخت و غنیمت شمرد و قدرتمند تر کرد و این مبارزه بزرگ را به آنجائی رهنمون شد که باید برود: به انقلاب و سرنگونی جمهوری اسلامی. این کار امروز در بطن و متن تحولات سیاسی عظیمی که در صحنه سیاست ایران در جریان است امکان تحقق بیشتری دارد. جمهوری اسلامی امروز در برابر آمریکا و غرب دست بالا برده، زانو زده، و تماما تسلیم شده است. تمام احشا و جوارح جمهوری اسلامی امروز از این تسلیم آسیب دیده است و آنرا در موقعیت بسیار ضعیف شده قرار داده است. اما باید به هوش بود که اگر فرصت و زمان فراهم شود این نکبت ضعیف شده میتواند جراحات خود را ترمیم کند و قدرتمند تر در برابر ما عرض اندام کند. نباید این فرصت و زمان را به آن داد. خیزش سراسری معلمان و اتحاد معلمان و کارگران ضربه ای بس کاری تر بر پیکر کریه این رژیم تماما ضد انسانی هست. میشود گفت که جمهوری اسلامی امروز تحت تاثیر این ضربات دارد به خود می پیچد و تلو تلو میخورد. امروز مناسبترین زمان برای وارد آوردن ضربه نهائی بر پیکر این نکبت سرمایه جهان سومی هست.

برای وارد کردن ضربه نهائی بر پیکر فرسوده و زخم خورده جمهوری اسلامی باید طبقه کارگر (کارگران و معلمان و پرستاران) بهمراه تمام اقشار زحمتکش و فقر زده و تحت ستم ایران و جنبشهای پیشرو از بیکاران تا دانشجویان تا زنان تا جوانان با شعارهای رادیکال و انسانی و سوسیالیستی بصورت یک صف متحد و منسج و سازمان یافته به میدان بیاید و برای اینکار نیاز به تحزب است. حزب کمونیست کارگری با نشریات و سایتها و تلویزیون و فعالین و یک نسل تاریخ رادیکالیسم و سوسیالیسم و انقلاب برای همین کار ساخته و پرداخته شده است. برای سرنگونی تمام و کمال نکبت جمهوری اسلامی و نظم سرمایه به حزب کمونیست کارگری بپیوندید. دستمزدهای بالای خط فقر تنها با به قدرت رسیدن این حزب تحقق خواهد یافت. با قدرت گرفتن این حزب دستمزدهای بالای خط فقر نه یک دستاورد مهم، بلکه از بدیهی ترین و ابتدائی ترین و کوچک ترین دستاوردهای شما خواهد بود. با حزب کمونیست کارگری شما یک دنیای پر برابری و آزادی و رفاه و شادی و نشاط و خوشبختی و شکوفائی ابعاد و استعداد های مختلف و زیبای انسانی خود را بدست خواهید آورد.

پیش بسوی انقلاب با فرمان و رهبری حزب کمونیست کارگری ایران

موخره:

مهمترین ویژگی اعتراضات و مبارزات معلمان یادم رفت. مهمترین ویژگی اعتراضات معلمان تداوم این اعتراضات و سماجت و اصرار معلمان بر برآورده شدن خواستهایشان است. روز بعد از روز، هفته بعد از هفته، و شهر بعد از شهر معلمان به میدان آمده اند و بر برآورده شدن خواستهایشان پافشاری کرده اند و اصرار ورزیده اند. این مهمترین ویژگی این دور از مبارزات معلمان است.