ناصر اصغری
کسانی که بحث‌های مربوط به کارگران در ایران را دنبال کرده باشند، بخوبی می دانند که زشتی و زنندگی موضع گیری های "کمیته هماهنگی برای ایجاد تشکل کارگری" که همان دوستان ضمنی و یا صریح محسن حکیمی هستند، تنها مختص به ضدیت با تحزب کمونیستی کارگران نیست، بلکه ضدیت ایشان با حتی مبارزات روزمره کارگران هم دیگر حال آدم را بهم می زند. مرزبندی با سندیکالیسم را آنقدر کاریکاتور کرده است که هر گونه صحبت از سندیکا مورد زننده ترین برخورد این محفل قرار می گیرد. این محفل عجیب و غریب اخیرا مطلبی تحت عنوان "یکسانی سندیکا و شورای اسلامی کار از نظر رئیس این شورا" منتشر کرده است که اوج هپروتی و در عین حال ضدکارگر بودن آن را به نمایش گذاشته است. بنابر این نوشته هوشنگ درویشی، رئیس کانون عالی شوراهای اسلامی کار گفته است که "مغایرتی میان شوراهای اسلامی کار از یک سو و انجمن های صنفی و سندیکاهای در حال تأسیس از سوی دیگر" را نمی بیند.
اجازه بدهید ابتدا متن خبر مورد نظر "کمیته هماهنگی" را که روز ٨ آبان ماه در سایت "ایلنا" درج شده بود عینا اینجا نقل کنیم و بعد ببینیم که هذیان نامه "کمیته هماهنگی" چه می خواهد بگوید. متن خبر چنین است:
"رئیس کانون عالی شوراهای اسلامی کار کشور:
باید به خواسته کارگران هفت تپه احترام گذاشت
تهران- خبرگزاری کار ایران
رئیس کانون عالی شورای اسلامی کار کشور در خصوص پافشاری کارگران نیشکر هفت تپه به تشکیل انجمن صنفی کارگری، گفت: مسوولان باید در چارچوب قانون به خواسته های صنفی کارگران هفت تپه احترام بگذارند.
به گزارش ایلنا، هوشنگ درویش در خصوص مشکلاتی که گفته می شود کارگران هفت تپه برای تشکیل نهاد صنفی با آن مواجه هستند گفت: اگر خواسته کارگران قانونی است. نباید با آن مخالفتی شود.
این فعال کارگری افزود: به موجب فصل شش قانون کار، کارگران در صورت داشتن شرایط قانونی، در تشکیل شورای اسلامی کار، انجمن صنفی کارگری ویا انتخاب نماینده کارگر مختار هستند.
وی در خصوص بی میلی کارگران هفت تپه به تشکیل شورای اسلامی کار در این کارخانه گفت: هر چند شورای های اسلامی کار در حال حاضر مقتدرترین نهاد صنفی کارگران هستند؛ اما اگر کارگران این کارخانه در چارچوب قانون کار خواهان تشکیل انجمن صنفی کارگری هستند، نباید آنها را تحت فشار گذاشت.
به اعتقاد این فعال کارگری چون در چارچوب قانون، خواسته و یا نظر کارگران بر همه چیز برتری دارد؛ مسوولان باید به نظر کارگران احترام بگذارند.
درویشی گفت: شاید کارگران هفت تپه از چند و چون عملکرد شورای اسلامی کار در کارخانه خود بی اطلاع هستند که اینطور نسبت به تشکیل مجدد این تشکل صنفی بی تفاوت هستند.
این مقام کارگری تاکید کرد: حتی اگر تشکیل انجمن صنفی کارگران به زیان کارگران هفت تپه باشد باید در چارچوب قانون به درخواست کارگران احترام گذاشت."
منظور از این یادداشت کوتاه ابدا پرداختن به و افشاء چرندیات نوچه احمدی نژاد در بین کارگران نیست؛ بلکه پرداختن به و افشاء ضدیت دار و دسته محسن حکیمی است که ظاهرا دلشان بحال کارگران می سوزد. واقعا این خبر چه ربطی به هذیان گوئی "کمیته هماهنگی" در باره "سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه" که حاصل یک دوره طولانی از مبارزه کارگران شرکت نیشکر هفت تپه است دارد؟! هوشنگ درویشی صریحا می گوید که کارگران مخالف شورای اسلامی کار هستند. صریحا گفته است که قانون کار جمهوری اسلامی سه نهاد "شوراهای اسلامی کار، انجمن های صنفی و نماینده کارگران" را برسمیت می شناسد. "سندیکاهای در حال تأسیس" دیگر از کجا وارد این فرمول شده است؟! واقعا کسی می داند که "کمیته هماهنگی" نقدش به اسم "سندیکا"ست یا به سندیکالیسم؟! رسالت "کمیته هماهنگی" تخریب "سندیکای کارگران شرکت واحد" و "سندیکای کارگران شرکت نیشکر هفت تپه" زیر لوای مخالفت با سندیکا است. تأثیر این سندیکاها در مبارزات کارگران حداقل این مراکز و پروسه شکلگیری آنها کمترین اهمیت و جایگاهی برای "کمیته هماهنگی" دارند. "کمیته هماهنگی" سندیکای کارگران شرکت واحد را که هیچگونه آدم غیرمغرضی تأثیر آن بر جنبش کارگری را نمی تواند منکر شود ـ حتی با تمامی ایرادات اصولی که در جهت گیری بخشی از رهبری آن دیده می شد ـ با یک غیرخودی بودن "سندیکا تشکل ضدسرمایه داری کارگران نیست" را دو دستی به شوراهای اسلامی کار تقدیم می کند. واقعا اسم این را چه می شود گذاشت؟!
"کمیته هماهنگی" می گوید که هوشنگ درویشی "سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه" را با شوراهای اسلامی کار یکسان دانسته است و یا "تا آنجا که به یکسانی نقش سندیکا و شوراهی اسلامی کار مربوط می شود، حق با رئیس کانون عالی شوراهای اسلامی کار است". رک و پوست کنده می گوید که "سندیکا کارگران شرکت نیشکر هفت تپه"، "سندیکای کارگران شرکت واحد"، "سندیکای کارگران خباز سقز" و "اتحادیه آزاد کارگران ایران" را که اسمشان شتر گاو پلنگ "تشکل ضدسرمایه داری" ایشان نیست در ردیف شوراهای اسلامی کار هستند. این تحریف را هر خواننده شریفی که توطئه ای علیه کارگران را در سر ندارد بخوبی می بیند. نگرانی هوشنگ درویشی همانند هر مقام اسلامی در این کشور این است که کارگران مخالف شوراهای اسلامی کار هستند. هوشنگ درویشی در خبر مزبور صریحا گفته است که کارگران مخالف شورای اسلامی کار که در این محیط کار وجود داشته، هستند. و همچنین همه می دانند که یک دعوای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران با شوراهای اسلامی کار این بود که جلوی تشکیل تشکل آنها را می گرفت. اکنون دودوزه بازی "کمیته هماهنگی" با خاک پاشیدن به چشم جامعه می خواهد اینها را تحریف کند.
"کمیته هماهنگی" در اطلاعیه مزبور گفته است: "ما همیشه تا
کید کرده ایم که بحث ما اصلا بر سر نام تشکل نیست." دروغ می گویند؛ و گرنه به پروسه تشکیل "سندیکای کارگران شرکت نیشکر هفت تپه" و مبارزات این کارگران و اتکاء حرکتشان به مجمع عمومی کارگران و جایگاه مهم کل این حرکت در مبارزه کارگران و در کل جامعه این چنین بی اعتنا نمی بودند. بی اعتنا هم بهیچ وجه گویای مواضع اینها نیست. این جریان تا آنجا پیش میرود که مبارزه این کارگران برای تشکیل سندیکایشان را مورد تأیید رئیس شوراهای اسلامی کار می داند. به این "شرافت" چه می شود گفت!
درباره هذیان های "کمیته هماهنگی" زیاد می شود گفت. این محفل را هم دیگر واقعا لازم نیست همانند شوراهای اسلامی و خانه کارگر افشاء کرد. به اندازه کافی بدنام است. تنها چیزی که در این بین لازم به یادآوری برای کسانی که هنوز به این محفل متوهم هستند این است که هر چه زودتر خود را از منجلاب این محفل نجات دهید.
٣١ اکتبر ٢٠٠٨