پیدایش حیات، ظهور و تکامل انسان(١)

پیدایش حیات، ظهور و تکامل انسان(۱)

 

توضیح: آن‌چه که مطالعه می‌فرمایید سلسله مطالبی خواهد بود در مورد پیدایش حیات، ظهور و تکامل انسان که تا به امروز را در بر می‌گیرد.

در مواردی که ذکر منبع نوشته نشده باشد در پایان این سلسله نوشتارها آن منابع را خواهم نوشت.

به نظر من فروشندگان نیروی کار‌ باید مسلح به علم روز باشند تا در زندگی اجتماعی بتوانند در جهت احقاق حقوق خود به نحو بهتر و مفیدتری عمل نمایند. آگاهی از پیدایش حیات، ظهور و تکامل انسان خود، جزء لاینفک آگاهی طبقاتی است. این سلسله نوشتارها را دنبال کنید و منتقد علمی آن باشید. دست منتقدین علمی را به گرمی می‌فشاریم.

بیگ‌بنگ

      بر اساس تحقیقاتی که تا کنون به وسیله‌ی دانشمندان انجام گرفته و در آینده ممکن است با کشفیات جدید تغییر بکند۱، این است که در حدود ۱۴ میلیارد سال پیش، مقدار بسیار عظیمی از انرژی در مدت زمان صفر ثانیه تا سی‌صد هزار سال، در اثر یک انفجار بزرگ یا همان بیگ بنگ (Big bang)، از انرژی، ماده به‌وجود آمد. این ماده به حرکت انبساطی خود ادامه داد، ضمن این‌که از دمای آن کاسته می‌شد کهکشان‌ها را به وجود آورد. از حرکت این‌کهکشان‌ها به دور خود طی این مدت  (۱۴ میلیارد سال) ستارگان و سیارات و قمرها و … به وجود آمدند.

لازم به یادآوری است که ماده نه خلق می‌شود و نه نابود می‌گردد بلکه همیشه در حال تغییرات فیزیکی و شیمیایی است. این بدین معنی است که ما اطلاعاتی که به دست آورده‌ایم مربوط به حدود ۱۴ میلیارد سال پیش است. این که قبل از آن انرژی نخستین، (ماده) به چه صورت و شکلی بوده است فعلا” اطلاعاتی نداریم.

      به عبارت دیگر جهان ماده همیشه بوده و خواهد بود. همیشه در حال تغییر و حرکت است که در هر زمانی خود را به شکلی مانند ستاره، سیاره، سیارک‌ها، قمر، گرما، نور، امواج، اشعه و غیره خود را نشان می‌دهد.

      در جهان بیش از یک‌صد میلیارد کهکشان وجود دارد که کهکشان راه‌شیری یکی از آن‌هاست. در هر کهکشان بیش از یک‌صد میلیارد ستاره مانند خورشید و از خورشید بزرگ‌تر وجود دارد که در اطراف هر ستاره تعدادی سیاره وجود دارد که به دور این ستاره‌ها در چرخشند.

      کهکشان راه‌‌شیری یکی از یک‌صد میلیارد کهکشان جهان است. ستاره‌های آن به دور مرکز آن که یک سیاه‌چاله در آن قرار دارد، در گردش هستند. (قطر کهکشان راه‌شیری یک‌صد هزار سال‌نوری است.) کهکشان راه‌شیری به شکل دو بشقاب که از لبه روی هم قرار بگیرند، می‌باشد، ضخامت وسط آن ۳۰ هزار سال نوری است. در درون این‌کهکشان میلیاردها منظومه وجود دارد که منظومه خورشیدی ما یکی از آن‌هاست. منظومه خورشیدی جای کوچکی و در لبه‌ی کهکشان راه شیری قرار دارد.

      هرچه ما بیش‌تر به عمق کیهان نظاره می‌کنیم در واقع بیش‌تر به عمق زمان گذشته می‌نگریم. یک ستاره را که در فاصله ۱۰ سال‌نوری از ما قرار دارد، به همان صورتی می‌بینیم که ۱۰ سال قبل بوده است. حال اگر انسان نگاهش را در سمت دلخواهی به دورتر و بازهم دورتر متوجه کند باید به مرزی برسد که در آن‌جا آغاز پیدایش ماده را مشاهده کند و به عبارت دیگر آن گاز داغ اولیه را ببیند که تمام کهکشان‌ها _ ستارگان _ سیارات و موجودات از آن ایجاد شده‌اند. بنابراین می‌بایست پیرامون ما را پیوسته، پوسته کاملا درخشانی در دوردست احاطه می‌کرد و آسمان هم می‌بایست شب‌ها هم‌چون روز روشن می‌شد. اما این دیوار آتشین با سرعت زیادی از ما دور می‌شود زیرا که عالم لحظه به لحظه انبساط می‌یابد سرعت دورشدن به قدری زیاد است که نور این پوسته دارای طول موج بلندتری می‌شود که ما آن را فقط به صورت تشعشعات و امواج رادیویی دریافت می‌کنیم. دقیقا همین امواج هستند که اکنون کشف شده‌اند. امواج مفروضی که از همه جهت‌ها به طور یک‌نواخت بر ما می‌تابند. وجود این پرتو‌ها را می‌توان با رادیوتلسکوپ‌ها به سادگی اثبات کرد این تشعشعات تکیه‌گاهی مهم برای اثبات فرضیه انفجار نخستین می‌باشد.

      از یک میلیون سال پس از تولید ماده از انرژی تا امروز از ابرهای هیدروژنی کهکشان‌ها، ستارگان و سیارات به وجود آمده و می‌آیند. در داخل ستارگان هسته اتم‌های سنگین از قبیل اکسیژن و آهن تولید می‌شوند. که بعد‌ها در انفجارات ستاره‌ای آزاد می‌گردند و برای ساخت ستارگان و  سیارات و حیات جدید به کار می‌آیند.

      بعد از گذشت حدود ۹ میلیارد سال از انفجار اولیه، یعنی در حدو ۵ میلیارد سال پیش بر اثر حرکت و تغییر مداوم ماده، منظومه خورشیدی به وجود آمد. این منظومه مجموعه‌ای است از خورشید، سیارات، قمرها و سیارک‌ها که زمین یکی از این سیاره‌ها می‌باشد.

ادامه دارد

پیشاپیش روز جهانی کارگر را به همه‌ی فروشندگان نیروی کار‌ تبریک و تهنیت عرض می‌نمایم.

سهراب.ن ۰۸/۰۲/۱۳۹۴