مقدمه:
محمد آسنگران ، از “رهبران” حزب کمونیست کارگری بجا مانده از منصور حکمت است! دسته گلهائی که او هر چند وقت به آب می دهد ، علامت سقوط مداوم سیاسی و فرهنگی حزبی است که زمانی به رهبری منصور حکمت می رفت که کمونیزم مدرن را در جامعه ایران بسازد و جنبش سوسیالیستی را به مرکز تحول سیاسی تبدیل کند.
نقدهای من به محمد آسنگران (۳) در دوره های مختلف ، پله به پله انجام شده و ادامه خواهد یافت از این رو که ایشان بعنوان بخشی از رهبری حزب کمونیست کارگری بطور واضح تری نشان می دهد که چرا بن بست سیاسی این حزب، آنرا به قیقاجهائی سخت مضحک انداخته است. مدتی پیش بود که دیدیم محمد آسنگران از طرح امپریالیستی “حکومت مستقل کردستان” دفاع کرد!(۲) و دوره قبلی از مضجکه قوم گرایان بختیاری!
اینبار محمد آسنگران را سر پیچ دیگری ملاقات می کنیم که شاید تصویر دقیقتری از وضعیت سیاسی حزبش که فراخوان کشتی نگرفتن با موسوی می داد یا فراخوان به “عدم اعتراض به حمله نظامی امریکا به سوریه”! بله! اینبار محمد آسنگران دارد به مردم توضیح می دهد که از دید او و حزبش “تعریف انقلاب چیست”؟
سوال “تعریف انقلاب چیست” یک سوال بسیار محوریست که هر جنبش اجتماعی که تغییر را در سطحی دنبال می کند باید پاسخ دهد.از این طریق افق خودش را نشان جامعه می دهد.
حالا برسیم به جملات محمد آسنگران از زبان خودش(۱):
(۱)تعریف محمد آسنگران از انقلاب :
محمد آسنگران انقلاب را از زبان خودش و حزبش اینجور تعریف می کند:
“ از نظر من هر تحرک توده ای که با به میدان آمدن توده های معترض از اقشار مختلف ناراضی جامعه و (نه الزاما تنها یک قشر و یا یک طبقه معین) که به خیابان می آیند و به شکل اعتصاب یا تظاهرات و تجمع میخواهد حکومتی را سرنگون کنند و قدرت سیاسی دیگری را به هدف بهبود زندگی جامعه و در جهت پیشرفت جامعه سرکار بیاورند را میتوان انقلاب نامید.”(۱)
ابتدا عناصر تعریف آسنگران را باز می کنم:
ایشان، “هر تحرک توده ای” را که “می خواهد” قدرت سیاسی را سرنگون کند”، “به هدف بهبود زندگی جامعه و در جهت پیشرفت جامعه” قدرت سیاسی دیگری را سرکار بیاورد، انقلاب می نامد! حالا عیبهای تعریف ایشان چیست؟!
(۲)ایرادهای تعریف محمد آسنگران و حزبش در تعریف انقلاب:
اول: روشن نیست که اون طبقه که در دوران معاصر انقلاب را نمایندگی می کند در تعریف آسنگران کدامست؟
دوم: معلوم نیست اون “قدرت سیاسی ” که قرار است سرنگون بشود و اون قدرتی که سر کار می اید چه ماهیتی دارند!
سوم: آسنگران بر “هدف بهبود” تاکیید دارد ! چیزی در ذهن ها و نه چیزی قابل سنجش و عملی در پراتیک! یعنی هر وقت از دید ایشان مردمی (بطور کلی) در ذهنشان، هدف بهبود داشته باشند کافیست که ایشان انقلاب را اعلام کند!
چهارم:معلوم نیست اون “پیشرفت جامعه” معنیش چیست؟ رفرمیستها هم از “پیشرفت جامعه” حرف می زنند .همه می دانند انقلاب نوع معین پیشرفت جامعه است که ماهیت نوینی دارد .هر “پیشرفت اجتماعی” انقلاب نیست. انقلاب تحول کیفی است.انقطاب است از تاریخ گذشته و نو شدن ماهوی پدیده است. انقلاب به معنی تغییر ماهوی در مناسبات اقتصاد سیاسی مالکیت، قدرت سیاسی ، نظام مشارکت مردم و طبقه کارگر است. البته از دیدگاه کمونیزم کارگری.
محمد آسنگران با تعریف باسمه ای از انقلاب دارد انتخاب سیاسی حزبش را اعلام می کند! انتخاب او اینست که انقلاب را مغشوش بداند با رفرم! انتخاب او اینست که “بیرون آمدن مردم” را به “هدف تغییر” بجای انقلاب جا بزند! مختصات انقلاب را که در دوران ما فقط شامل انقلاب سوسیالیستی می شود مغشوش کند.
آسنگران با تعریف موهوم و باسمه ای بالا خطی که در حزب کمونیست کارگری حاکم است دارد نمایندگی می کند.خطی که فراخوان کشتی نگرفتن با موسوی می داد! خطی که قیامهای اخیر خاورمیانه را انقلاب می خواند و نمی توانست توجیه کند که چرا همه این حرکات به عروج نظامهای اسلامی و دیکتاتوری فراروئیدند!
(۴)”انقلاب از آخرش شروع نمی شود” و تعریف محمد آسنگران:
ممکنست هم حزبی های حمید تقوائی به نجات محمد آسنگران بیایند و بگویند که تعریف آسنگران بر اساس نظریه “انقلاب از آخرش شروع نمی شود” استوار است! یعنی محمد آسنگران یادش رفته این ترجیج بند حمید تقوائی را تکرار کند در تعریف انقلاب!
من فکر می کنم “قافیه انقلاب از آخرش شروع نمی شود” را اینها ابزاری کرده اند که دنبال هر حرکت خودانگیخته بدوند و فریاد انقلاب بزنند و هر کس اینها را زیر سوال برد بگویند که “بابا ما گفتیم انقلاب از آخرش شروع نمی شود”! لذا مثلا جنبش سبز را انقلاب جا بزنند و بعد از به زیر کشیدن جنبش مردم توسط این ضد انقلاب، دوباره سر و کله اینها پیدا شود و بگویند “ما گفتیم انقلاب از آخرش شروع نمی شود”!
تعریف محمد آسنگران از انقلاب از دید من شکل واضح تر ماهیت چرخش حزبش به راست است. دیگر اون ماسک “انقلاب از اخرش شروع نمی شود” را هم کنار زده!
(۳)محمد آسنگران و حزبش در آخر خط دوران معینی درجا می زنند!
در مقاله مستقلی توضیح دادم (۴) که حزب کمونیست کارگری بعد از فراخوان معروف حمید تقوائی به ایستادن در نقطه سر خط و انحلال و ماجرای کنگره نهم، بواقع به ته خطدوران سیاسی خود رسیده. “بازگشت” بخشی از فرقه علی جوادی به “حزب مادر” هم نمی توانست چیزی را برای حزب به بن بست رسیده حمید تقوائی حل کند.
دوران “اعتراض عریان” ، همپائی با پروژه های راست و ناسیونالیستی ، شرکت در فستیوال واژن ، همخوانی با سیاستهای منطقه ای امپریالیستی مثل “کردستان مستقل”، هیچکدام نتوانسته ناتوانی این حزب در تاثیر گذاری در جامعه ایران و در نبرد طبقاتی درون جنبش سرنگونی طلب را مخفی کند.
تعریف آسنگران از انقلاب ، بواقع فرمولبندی دیگریست که قرار است کارپایه پیوستن حزب او به جنبشی به کلی بیگانه با کمونیزم کارگری باشد. تعریف او از انقلاب در سطح تعاریف جنبشهای میانه راست است!
منابع بیشتر:
(۱)چرا انقلاب ۵٧ شکست خورد؟ چه درسهایى از آن باید گرفت؟(محمد آسنگران)
http://www.azadi-b.com/G/2015/02/post_103.html
(۲)نقدی به شبهه استدلالات محمد اسنگران در دفاع از طرح امپریالیستی تجزیه عراق
(۳)آرشیو نقدها به محمد آسنگران(از: سعید صالحی نیا)
“نهایت بلاهت و سفاهت” و فرهنگ محمد آسنگرانی!
http://monazere-siasi.com/مقالات-سیاسی/مقالات-سال-٢٠١۴/۵۸۸-نهایت-بلاهت-و-سفاهت-و-فرهنگ-محمد-آسنگرانی
سعید صالحی نیا: دوستی های خاله خرسه ای و خوردن “میوه ممنوع” ! پاسخ به رفیق محمد آسنگران
دوستی های خاله خرسه ای و خوردن “میوه ممنوع” ! پاسخ به رفیق محمد آسنگران
سعید صالحی نیا: محمد آسنگران و گزارش استیصال در سازماندهی
http://monazere-siasi.com/مقالات-سیاسی/مقالات-سال-٢٠١٣/۵۲۸-محمد-آسنگران-و-گزارش-استیصال-در-سازماندهی
سعید صالحی نیا:چسبیدن به متدهای گذشته سد مهم سازماندهی قطب چپ
http://monazere-siasi.com/مقالات/مقالات-سال-٢٠١٣/۳۶۹-چسبیدن-به-متدهای-گذشته-سد-مهم-سازماندهی-قطب-چپ
سعید صالحی نیا: پاسخی کوتاه به رفیق آسنگران و پیشنهادش برای شغلهای بهتر
http://monazere-siasi.com/مقالات/مقالات-سال-٢٠١٢/۲۶۶-پاسخی-کوتاه-به-رفیق-آسنگران-و-پیشنهادش-برای-شغلهای-بهتر
(۴)کنگره نهم حزب کمونیست کارگری آئینه بن بست رسیدن این حزب