«یک روز فقط باقی ست»
به خاطره ی چریک ها در فتحِ ۲۱ بهمن ۵۷
من نمی دانم به کجا چنگ برآرم پیوند؟
وز کجا باید جُست
به خون وُ به قسم
مشتِ همراهیِ بیدار دلی را
سوگند!
من به جان آشفته
در ره وُ در آمد
وز ندامتگه خوف
بر دلم می لرزد
بانگِ توبه توبه
کز دهانِ یاری
به هراس وُ خواری
می کند خون به جگر!

…

هان کجایی ای عزیز؟!
تو به سنگر مُردی
تو به مهتاب شبی با همه همراهانت
از دلِ کوچه وُ از هر سنگر
سخنِ فتح بگفتی، نه غمِ تنهایی!

…

من به جان آشفته
من به خونِ تو قسم
دست می گردانم
که بیابم هر دم
قامت ات را به بغل
مَسلک ات را پیوند!
آبان ۹۳
علی سالکی