بعد از فجایع و جنگ داخلی یوگوسلاوی و باد زدن ناسیونالیسم “سرب و کراوات و…” بوسیله غرب، پارسال نوبت به اوکراین رسید. همان وقت مقاله این تحت عنوان “خطر جنگ در اوکراین” نوشتم که تاکید شده بود یکی از احتمالات بحران اوکراین نه تحولی مثبت و انقلابی بلکه جنگی خونین است. برای من کاملا روشن بود که هیچ احتمالی حتی ضعیف هم در چشم انداز نبود که نشان بدهد اوضاع اوکراین رو به بهبود و به نفع مردم باشد.
اکنون برای همگان روشن شده است که تعیین مسیر جنگ داخلی اوکراین و یا خاتمه آن، بستگی به توافق و یا ادامه جدال غرب و روسیه در اوکراین دارد. مذاکره کنندگان نه حاکمان قبلی اوکراین و نمایندگان “مایدان” بلکه رهبران اروپا و آمریکا و روسیه هستند.
بحران اوکراین پارسال در شرایطی اوج گرفت که کمتر کسی میتوانست فاجعه امروز را با این ابعاد پیش بینی کند. اما یک چیز برای مارکسیستها و تحلیلگران روشن بین واضح بود که جدال ناسیونالیسم و راسیسم روس و اوکراین میتواند به جنگ داخلی منجر بشود و همان وقت به عنوان یک احتمال خطرناک نوشتم: “در پس جدال بورژوازی داخلی اوکراین جدال بسیار مهمتر و جهانی تری در جریان است و آن جدال بورژوازی غرب با بورژوازی روسیه است. رقابت این دو قطب بر سر اوکراین فعلا سایه شوم جنگ داخلی را در اوکراین گسترش داده و احتمال درگیر شدن مردم منتسب به روس و اوکراینی هنوز منتفی نشده است.” ۵ مارس ۲۰۱۴
متاسفانه اکنون نه تحلیل بلکه فجایع و کشتارمردم از دو طرف همه را متوجه این بحران کرده است. در جریان درگیری‌های یک سال گذشته در شرق اوکراین نزدیک به ۵۴۰۰ کشته و دهها هزار آواره نتیجه آن بوده است.
اما کسانی که با حمایت غرب اعتراضات “مایدان” (میدان مرکزی کیف) را سازمان دادند و مجسمه های لنین را پایین کشیدند و کسانیکه پرچم ناسیونالیسم روس را هویت خود کردند ، امروز در جبهه جنگ علیه همدیگر مشغول کشتار همسایگان دیروز خود هستند.
این جنگ نیابتی روسیه و غرب برای تسلط بر اوکراین است که در شرق روسیه مردم را کشتار میکند و دهها هزار نفر را آواره کرده است.
با این حال این اگر جنگ ارتجاعی در نیمه راه متوقف نشود و آنطور که رئیس ناتو تهدید کرده است، غرب بخواهد اسلحه و نیرو به اوکراین بفرستد، نباید شک داشت که روسیه بطور مستقیم وارد جنگ خواهد شد و آن هنگام ابعاد کشتار و ویرانی قابل مقایسه با جنگ فعلی نخواهد بود.
آسنگران ٨ فوریه ۲۰۱۵