فریبا مرزبان
به هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران در تبعید،
بدون مقدمه و انشاء نویسی لازم می دانم دو موضوع را اعلام کنم:
در آخرین مجمع عمومی کانون نویسندگان که در شهر برلین و با حضور ۱۴ نفر از اعضاء برگزار شد؛ آقای ستار لقایی تعهد کرده اند، هزینه باقی مانده که در اصل بدهی ایشان و دوستانشان محسوب می شود را طی یک هفته با اینجانب تسویه بفرمایند. اکنون با گذشت بیش از یک ماه و نیم هیچ پرداختی صورت نگرفته است. از کانون نویسندگان انتظار دارم در مدتی کوتاه، اقدام به پرداخت بدهی خود نمایند در غیر اینصورت متن این نامه به ضمیمه آنچه در لندن و کانون، رخ داده است منتشر می شود از سوی من و چهره بیرونی خواهد گرفت؛ مسائل و مشکلات را علنی خواهم کرد.
کانون نویسندگان ایران با قدرت و اراده سعید سلطانپورها حفظ و بقاء یافت؛ اکنون، از کانون جز تار عنکبوت چیزی نمانده است؛ به انضمام اینکه وجود رفتارهای ناشایست و اهانت بار، تنگ نظری، فرصت طلبی، توطئه، دروغ و معامله در آن حاکم است که نمی شود از آنها چشم پوشی کرد. با این سطور رسماً استعفای خود را از کانون نویسندگان در تبعید اعلام می کنم.
شاد و سربلند باشید
فریبا مرزبان
۱۱ شهریور ماه یکهزار و سیصد هشتاد و شش