همراه با تبریکِ سال نو
تقدیم به اهالی مقاوم کوبانی

میهنِِ کوبانی

میهنِ من شقایق نیست
هرگز به دست باد پرپر نخواهد شد
آتش نیست
بر خرمنٍ ملکِ خویش خیمه نخواهد زد
میهنِ من آب نیست
هرگز چون سرابی نقشِ بر آب نخواهد شد
میهنِ من شقایق پرور است
دلیران و جانبازان با خونِ خویش.، خاکش را آبیاری کرده اند
گرچه شقایق های سرخ و آتشین مانند اناری از هم شکافته
گله گله بر خاکِ این سرزمین شکفته اند
هر بوته، قلبِ از هم شکافته جوانی است
یا گونه گلگون دخترکی.
تاریخِ میهنٍ سرخِ و جاندار من،
همواره تلاش برای سرافرازی و رسیدن به آزادی بوده است
قله های میهنِ کوهستانی من، همه سربلندی است
و مرزهایش، همه رزم و جانفشانی برای آزادی
میهنِِ جنگجویان، زمان است و مبارزه
پس تا مهاجمی در جهان هست، مبارزه هم هست
میهنِ من، حماسه با شکوهِ مقاومتِ من هم هست.
میهنِ من، آبروی من است.
کًردم. کوبانی ام. برای آزادیِ میهنم می جنگم.
زنده نمی مانم اما میهنِ من زنده می ماند.

مهستی شاهرخی