یکی از معضلات موجود در جامعهٔ امروز ایران تحت حاکمیت ننگین جمهوری اسلامی ،پدیدهٔ کودکان کار می باشد .
متأسفانه به علت نا کارآمدی سیاستهای اتخاذ شده دولت درخصوص مسائل ومشکلات اجتماعی و معیشتی هر روز بر تعداد کودکانی که مجبور هستند برای گذران زندگی خود و خانوادهایشان از سنین پایین مشغول به کار بشوند افزوده می شود .
کودکانی که به دلایلی چون فقدان و یا از کار افتادگی سرپرست خانواده ،. از روی ناچاری و بقا به هر کاری تن می دهند.
بخشی از این کودکان با دست فروشی و تکدی گری کسب درآمد می کنند وبخشی دیگر که در زیر پوست جامعه پنهان مانده, و عمدتا کارگران روز مزدی هستند که در مکانهایی نظیرتولیدیها،کارگاههاواز این قبیل مشغول کارهستند.این کارگران کوچک به کارهای سخت و دشوارگمارده می شوند ، نیروی کار آنها بسیار ارزان تر از کارگران بالغ است وسود بیشتری برای کارفرماها دارند .
این کودکان قدرت اعتراض و دفاع از خود را ندارندواز خدماتی چون بیمه بی بهره اند .
بر اساس آمارهای موجود تعداد کودکان کار در حال حاضربالغ بر ۷میلیون نفرهستند.کودکانی که از ابتدایی ترین امکانات ونیز تحصیل محرومند و به واسطهٔ زندگی در محیط های مملو از خشونت و سؤاستفادههای جنسی،با مشکلات جسمی،ذهنی و عاطفی شدید مواجه هستند.متأسفانه حکومت اسلامی به هیچ عنوان به قوانین مصوب خود پایبند نیست و از سوی نهادهای بین المللی نظیر (آی .ال.او)نیز تحت هیچ فشار ویژه ای قرار نمی گیرد .در این حکومت فاسد و ضد بشری اگر ما بمانند همیشه نسبت به این گونه اتفاقات تلخ که در چند قدمی مان صورت می گیرد ،. بی تفاوت باشیم و نگاهمان را بر روی هر واقعیت درد آوری ببندیم و بجای فریاد اعتراض بر آوردن ,با سکوت سرسام آوری پاسخ هر نامردی را بدهیم،روند زندگی هایمان تغیری نخواهد کرد.
حال از راهکارهایی که می توان به مبارزه علیه اختناق،استبداد و استثمار کودکان پرداخت ،بوجود آوردن تشکلها و احزابی هستند که با خط مشی مشخص و دلسوزانه وبر خلاف مسیر و خواسته حکومت ,جامعه را هدایت کنند تا درآینده ای نزدیک ،ریشه این فجایع خشکانده شده و دیگر شاهد اینگونه اعمال ضد بشری نباشیم .
میثم باریک رو