فرید کلامی

پلنوم چهارم کمیته مرکزی" حزب کمونیست ایران" در روزهای ۳ و ۴ شهریور ۱۳۸۷برگزار شد.پلنوم جدا از اسمان و ریسمان بافی مبنی بر اینکه در این پلنوم پاره ای نکات مهم در ارتباط با موقعیت جنبش های اجتماعی در ایران مطرح شد و بویژه موقعیت جنبش دانشجویی بعد از وقایع ۱۶ آذر مورد بحث و ارزیابی قرار گرفت (قطعنامه پلنوم" حزب کمونیست ایران )

اما در واقع هدف برگزاری پلنوم استفاده از ابزارهای تشکیلا تی برای به سکوت کشاندن مخالفان و دگراندیشان درون تشکیلات بود. پلنوم هر تشکیلات سیاسی جدی وظیفه دارد به مسائل مهم جامعه و تحولات و اتفاقات ما بین دو پلنوم بپردازد و در این رابطه هم نقشه عمل ها و سیاستهای خود را اتخاذ نماید.و هم زمان به مسائل درون تشکیلاتی خود بپردازد. و در اخر نتیجه گیریهای خود را به اگاهی عموم برساند.اما مثل اینکه "حز ب کمونیست ایران" از این قاعده ساده مبراست.
رفقای کمیته مرکزی دور هم جمع شدند تابرای هم بحث نمایند.و در اخر گزارشی را منتشر کرده اند که همه چیز میتواند باشد بجز گزارش یک کمیته مرکزی برای جامعه ۷۰ میلیونی ایران..
سوالی اینجا مطرح میشود و ان این است که ایا در میان ان رفقا کسی یا کسانی نبوند که بگویند ما ادعای حزب کمونیست ایران را داریم ما در مقابل جامعه مسئولیم ما در مقابل اعضای این تشکیلات باید جوابگو باشیم چطور میشود از رویدادهای درون جامعه هیچ بحثی پایه ای رو به بیرون نداشته باشیم .
در فاصله بین دو پلنوم این حزب خیالی امروزی کلی اتفاقات مهم در ایران روی داده است. انسانهای زیادی اعدام شدند. دهها کارگر به زندان و شلاق محکوم شدند. ده ها زندانی سیاسی دست به اعتصاب غذا زده اند. تورم و فقر فلاکت اعتیاد بیشتر از هر دورانی دامن گیر جامعه ایران شده است مسئله برنامه اتمی امکان زیاد دارد کشور را بسوی جنگ بکشاند و ده ها مورد دیگر که میبایست در این پلنوم مورد بحث قرار میگرفت و برای ان قطعنامه صادر میشد .
ایا براستی می توان این حزب امروزی را جدی بگیریم .با هر دیدی و نقدی از گذشته این حزب داشته باشیم اما براستی دورانی بود که حداقل جدیت در مباحث و نظرات این حزب دارای پایه و منطقی بود..

یکی از نکات دیکر مورد بحث یا بهتر بگویم مهمترین موضوع گردهمایی رفقای کمیته مرکزی در پلنوم چهارم مسئله اعلام فراکسیون فعالیت بنام کو مه له بود این موضوع انچنان مهم و حیاتی بود که این دوسنان ضرورت دیدند که در این رابطه قطعنامه صادر کنند.قطعنامه ای در علیه ازادی بیان و اندیشه و انتخاب نام..
می توان گفت که اگر جه کمیته مرکزی حزب کمونیست ایران در ارتباط با اعدامها در ایران در ارتباط با جنبشهای اجتماعی ایران نتوانسته است قطعنامه ای بیرون دهد اما فرصت این را یافته است تا علیه فراکسیون فعالیت بنام
کو مه له قطعنامه دهد.
تفاوت قطعنامه این رفقا با تهدید نامه در چیست . لحن این قطعنامه لحن یک جریان مسئول و سوسیالیستی نیست. قطعنامه حزب کمونیست ایران اصل ازادی بدون قید و شرط بیان را زیر سوال برده است
با صدور قطعنامه تازه ما انسا نها  متوجه شدیم که اصل ازادی بیان و عقیده اگر در حزبی وارد شدی و یا بنیان نهادی دیگراین اصل از اعتبار خارج است و
.فردیت  ازادی در بیان برای فرد و یا جمع بی معنا خواهد شد.
.سوال این است اگر حزبی تحمل یک فراکسیون درون تشکیلاتی  را نداشته باشد چگونه با احزاب و سازمانهای دیگر برخورد خواهد نمود.
در مورد فراکسیون فعالیت بنام کو مه له چنین می گویند
..
۲٫ مفاد بیانیه اعلام موجودیت "فراکسیون فعالیت بنام کومه له" بسیار فراتر از یک اختلاف تاکتیکی معین و یا اختلاف بر سر سیاست مشخصی می باشد و مضامین آن در مغایرت و تقابل با موجودیت حزب کمونیست ایران، برنامه، مبانی استراتژی سیاسی و مبانی سیاستها و تاکتیکهای حزب کمونیست و کومه له قرار دارد و استناد این رفقا به بند اساسنامه ای مذکور نمی تواند مجوزی برای تشکیل این فراکسیون باشد. لذا پلنوم ضمن تاکید بر حق این جمع رفقا در استفاده از رسانه های حزبی برای انتشار نظراتشان، این فراکسیون را تحت هیچ عنوانی به رسمیت نمی شناسد ( قطعنامه پلنوم" حزب کمونیست ایران ).

مجوز یعنی چه منظورتان دقیقا چیست مگر انسان برای ابراز نظر و یا تشکیل فراکسیون و یا اتحادیه ها نیاز به مجوز دارد راستش منهم از کلمه مجوز مثل میلیونها انسان در ایران به هراس میافتم در ایران برای چاپ هر مطلب و تهیه کردن هر فیلم می بایست مجوز درخواست می شد و یا برای تشکیل هر سندیکاو یا هر حرکت اعتراضی نیاز به مجوز بود بدون مجوزسر از دادگاه انقلاب اسلامی سنندج و یا زندان اوین در می اوردید مجوز در برسی فلسفی جایگاه خوبی ندارد و برایم بسیا تعجب اور است این رفقا متوجه نشده اند چه دارند می گویند.
در همین رابطه .تازه مگر شما از اگثریت رهبران و بنیان گزاران و اعضای حزب کمونیست ایران که این حزب را رها نمودن و راهی دیگر برای ادامه حیات سیاسی خود انتخاب نمودن اجازه گرفته اید که امروز مدعی مجوز هستید.
ا
فراکسیون فعالیت بنام کو مه له از دیدگاه من یک فراکسیون سوسیالیستی و عدالت خواست. این فراکسیون نیاز مند هیچ مجوزی نیست و نهایتن به فعالیت خود در هر شرایطی در دفاع از ازادی برابری و عدالت اجتماعی ادامه خواهد داد
فراکسیون اصل ازادی بیان و عقیده را اصلی جهانشمل می داند و هیچگاه نه خود را از این اصل بی بهره میسازد و نه هیچ گرایشی را از این اصل محروم می نماید.
در بخش دیگر از قطعنامه تاریخی این دوره کمیته مرکزی حزب امده
است
_
الف: مفاد و مواضعی که در بیانیه اعلام "فراکسیون" آمده است با مواضع و دیدگاههای کومه له در هیچ مقطعی از تاریخ فعالیت آن خوانایی ندارد؛
در حالی که جمع فعالیت تحت نام "کومه له"، اقلیتی از اعضای تشکیلات را شامل می شوند، با ادامه فعالیت تحت این عنوان عملا در تقابل با موازین اولیه تشکیلاتی که بر حق اکثریت اعضای تشکیلات مبنی بر استفاده از نام کومه له برای تداوم فعالیتهای خود تاکید می کند، قرار می گیرند؛
لذا پلنوم کمیته مرکزی حزب کمونیست ایران، استفاده این رفقا از عنوان کومه له برای فعالیتهایشان را فاقد مشروعیت سیاسی و تشکیلاتی میدانده ( قطعنام پلنوم" حزب کمونیست ایران ) .

در جوابی کوتاه باید گفت  ما نگفته ایم که شما رفقا کو مه له نیستین همچنانکه بسیاری از رفقای با ارزش کومه له امروز خارج از این تشکیلات قرار دارند که بدون شک با کو مه له تداعی می شوند و این خود بسیار با ارزش است ولی ما بر این باورم که  در کومه له دو گرایش اصلی وجود دارد که جدا از نقاط مشترک دارای اختلافاتی می باشند.
گرایش ما یعنی فراکسیون فعالیت بنام کومه له حزب کمو نیست ایران را حزبی که وجود اجتماعی داشته باشد قبول نداردو معتقد است با وصف تمامی فداکاریها و مبارزات در راه اهداف این حزب اما این حزب نتوانست به حزب کارگران و تهی دستان جامعه ۷۰ میلیونی ایران تبدیل شود و امروز تنها نامی از ان برجا مانده است و بس.. .
 تازه ترین اختلاف ما همین تعریف از ازادی بیان و عقیده می باشد . ما فراکسیون فعالیت بنام کومه له بر  اصل ازادی بیان و عقیده  اعتقاد داریم و شما هم با دادن قطعنامه نظر خود را در مورد ازادی بیان و عقیده به جامعه نشان داده اید.
.
اما در مورد اینکه گویا نظرات ما با مواضع و دیدگاههای کومه له در هیچ مقطعی از تاریخ فعالیت آن خوانایی ندارد؛
باید گفت فرض کنیم که بحث کمیته مرکزی حزب کمو نیست ایران درست باشد مگر این جرم است که انسانها نظرات و دیگاهایشان فرق کند و یا تکامل یابد مگر نه اینکه رشد و تکامل همزاد موجود زنده مخصوصا انسان  میباشد.


سخن اخر
کومه له جریانی فکری میباشد که متعلق به تمامی انها یی است که باور به ازادی برابری و عدالت اجتماعی دارند. همه کسانی که برای نابودی ستم ملی و از بین بردن استثمار حرکت می کنند کسانی که ارزویشان لغو مالکیت خصوصی می باشد. کسانی که در دفاع از ازادی بیان مرزی را نمی شناسند. کو مه له ملک هیچ شخص و یا اشخا صی نمی باشد.
در. یک تشکیلات سالم جایگاه گرایش اقلیت و اکثریت جایگاهی متغیر است نها یتن اجازه دهیم بحثها در فضایی دوستانه به پیش برود .و بیشتر از این کو مه له را دچار تفرقه نکنیم.


فرید کلامی عضو فراکسیون فعالیت بنام کو مه له