۲۵ نوامبر، روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان در سال ۲۰۱۴ متفاوتر از هر زمانیست. خشونت علیە زنان با درندانه ترین شیوه در سرتاسر این کرە خاکی قدعلم کرده و آرامش و دمکراسی را در دنیا بیش از هر زمانی به مخاطره انداخته است. بربریت و توحش به تمام گوشه و کنار بافتهای زندگی و عمق جامعه ما رسوخ کرده و دیگر برای اثبات و استدلال کردن برای گفتمان جوامع و سیستمهای استبدادی و مردسالار مبنی بر زن ستیزی در خصوص خشونت علیه زنان، نیازی به تحقیق و آمار و سند نیست. خشونت علیە زنان عریانتر و بیرحمانه تر از هر زمانی خود را در زندگی روزانه ما نشان میدهد و به بخش جدایی ناپذیر زندگی ما در گذشته ها و عصر حاضر بدل گشته است.
خشونتی عریان و تمام عیار از تجاوز گروهی به زنان هندی گرفتە تا ربودن صدها زن بوسیله گروه ضد انسانی و جنایتکاران بوکوحرام در نجیریه و اسیدپاشی داعش ایران بر صورت زنان و نابود کردن زندگی هزاران خانوادە و بویژە اقدامات ددمنشانه گروە جنایتکارانه داعش که خود بانی خشونت و بستر جنایتهاست. بار دیگر انسانها و بویژه زنان در دایره بازی سیاسی ابرقدرتها قربانی میشوند. بازی سیاسی مرگ و کثیفی که آنها برای رسیدن به استراتژیک دراز مدت خود داعش را خلق کردند و آنها را برای قتل و عام آواره کردن مردم، اعدامها و سربریدنها، درست کردن گورهای دسته جمعی، به اسیر گرفتن انسانها آموزش دادند. این بازی مرگ قربانیهای بیشماری دارد، آن قربانیانی که تاریخی از تبعیض و ستمهای چند گانه و بیعدالتی را در توشه خود دارند.
اشغال مناطق کردنشین توسط داعش و حمله ویورش آنان برعلیه زنان ایزدی کرد در کردستان عراق و سوریە به اسیر گرفتن هزاران زن و کودک و بە بردگی گرفتن آنان، متداول کردن خرید و فروش زنان در بازار برده فروشی داعش و تبلیغ برای زنانی از نوع خود برای جذب آنان بمنظور جهاد نکاح ذهن و روح هر انسانی را آزرده و زخمی میکند. خشونتی بیرحمانه، تحقیرآمیز و ضد کرامت انسانی که دایره قلمرو آسیبهای آن تا بیکرانها گسترش یافتە است.
آتش خشونتهای اخیر در منطقه خاورمیانه که با جنگ و قدرت گیری داعش گسترش یافته، زیانها و آسیبهای جبران ناپذیری بر پیکر زنان وارد کردە است. حضور و سایه شوم داعش و اعمال خشونتهای خونبار از سوی نیروهای داعش بیشترین تاثیر مخرب و آسیب را بر زندگی مردم بطور عام و باالخص بر زنان در منطقه برجای گذاشته است. از زمان قدرت گرفتن این گروه به تناوب مسئله خشونت علیە زنان بە بزرگترین و فجیعترین پیامدهای جنگی مبدل گشتە است.
در بطن اوضاع بشدت خشونت بار و زن ستیز عیان و آشکاری کە ذهن هر انسانی را بخود مشغول کردە، پیامدهای مثبتی هم درپی داشتە و در درون آن واقعیتی مبرهن نهفتە است کە یقینا هیچکدام از این پدیدەها ناگوار و سیاستهای ضد زن خودبخودی نبودە و دقیقا با هر یورش بە آزادی و محدود کردن آنان بر اساس شریعت اسلام و دستگاه فکری حکومتهای استبدادی و زن ستیز، مقاومت و مبارزە زنان را بر علیە دیدگاه و عملکرد ارتجاعی و پوسیده زن ستیزی، صد چندان گسترش دادە و در عین حال فرصتی تاریخی را برای حضور زنان در تمامی عرصەهای مبارزە و از طریق مکانیزمها و شکل مبارزه ، بنمایش گذاشتن چهره ای متفاوتر از زنان را به جهانیان مهیا کردە است.
سرکوب زنان هیچگاە چنان ابعاد وسیعی نداشتە و همزمان هیچگاە زنان اینچنین در صحنە مبارزە فعال نبودەاند، مقاومتی آگاهانه و مملو از فداکاری و ازخودگذشتگی ، حرکات گام به گام در مقابل تعرضات اعمال شده و پیشرویهای چشمگیر، از خصوصیات و اهم مبارزات این دوره زنان میباشد. تمایلات و افکار پویا برای برابری زن و مرد پایگاهی بشدت همەگیر و تودەای را با خود دارد و این نگرش مکانیزمهای مناسبی را برای بە اجرا درآوردن و عملی کردن برابری زن و مرد حداقل در کانتونهای جزیرە و عفرین و کوبانی بوجود آوردە است.
مبارزات مردم بر علیە استبداد و بی عدالتی از شکل کلاسیک مردانە خود خارج شدە و زنان با حضور وسیع و فعال خود بە آن معنای واقعی مبارزات تودەای بخشیدند. حضور زنان در جنگ بر علیە داعش در بالاترین سطح خود بە پاشنە آشیل تمامی قدرتها و گروههای ضد زن جهان و منطقە بدل گشتە و همزمان نور امیدی را در درون تمامی رهروان کاروان آزادیخواهی و برابری طلب بوجود آوردە، مبارزات و مقاومتی که سرلوحە اخبار و رویدادهای دنیا شدە و پشتیبانی موج فوق العادە وسیعی از آزادیخواهان دنیا را با خود دارد. داعشیزم دقیقا از نگرانی و ترس از طلیعە آزادی برای زنان و جوامع و مکانیزمهای رادیکال ابداع شدە کە اینچنین وحشیانە دست بە قتل و عام و تار و مار کردن زنها و زندگی توده های مردم میزند.
موفقیت زنان در برنامەریزی و هدایت رادیکال مبارزات خود و جلب تودەهای وسیع مردم و بویژە زنان بە خیل این نبرد در این برهە از زمان شکست داعش و داعشیزم را یقینا با خود بهمراە دارد. در آستانە ۲۵ نوامبر گامهایمان را همآهنگتر و صف مبارزەمان را وسیعتر و صدایمان را رساتر کنیم و گفتمان ما در خصوص مبارزە با خشونت بر علیە زنان باید گفتمانی رادیکال و جهانی باشد.
گلاویژ حسینی ۱۸ نوامبر ۲٠۱۴