ترکیه در مقابل خرید نفت به بشکه ای ۷ دلار از دولت اسلامی، سودهای کلانی به خزانه خود افزوده است. همچنین در مقابل فروش ادوات نظامی ، مداوای بیماران داعش ، خدمات رسانه ای و ماهواره ای به این جنایتکاران، بخشی از دلار و طلاهای به غنیمت گرفته شده در شهرهای سوریه و عراق توسط داعش را، از آن خود نموده است. اکنون که ورق به شکل دیگری عمل میکند، باید بیشتر از هر دولت و حزبی اثرات شکستهای سیاسی متوجه ترکیه بشود.
ترکیه زیر فشار افکار عمومی اجازه عبور نیروی کمکی به کوبانی را در حرف و بشیوه محدود پذیرفته است. اما همزمان تمام تلاش خود را به شیوه های دیکر به عمل میآورد که این شهر سقوط کند(منجمله دخالت دادن نیروی «ارتش آزاد» سوریه که دست پرورده ترکیه است). همزمان، آمریکا و دیگر متحدانش در منطقه میخواهند که نیروهای مسلح کوبانی با فرسایشی شدن جنگ به سیاستهای آمریکا گردن نهند و این جنبش را از محتوی خالی و به شکست بکشانند. آمریکا در مورد شهر اربیل عراق گفت« تسخیر این شهر، عبور از خط قرمز است» و لی کوبانی برایش خط زرد هم نبود، چون احزاب کوبانی به مانند حزب بارزانی هم پیمانش نیستند.
سد موصل با کمترین مداخله نیروی زمینی از داعش باز پس گرفته شد، اما کوبانی با آن همه حماسه آفرینی و نبرد زمینی، برای آمریکا این جایگاه را ندارد. کوبانی به شهر« ارواح» تبدیل شده و دیواری سالم از خود ندارد و از این شهر مقاوم «ثروتی» مادی برای ترکیه، داعش و آمریکا باقی نمانده است. پیش بینی دیگر این خواهد بود که نیروها ی مقاوم در کوبانی فرسوده و بی رمق، خود مجبور به تخلیه شهر بشوند و شاید بدینوسیله رسوایی کمتری برای آمریکا و متحدینش را بدنبال داشته باشد. در هر صورت، ترکیه و همفکرانش میخواهند که این سنبل مقاومت به زانو در آید و نیروهای رزمنده و مقاوم کوبانی در مرزهای ترکیه، در بهترین حالت به مانند پناهنده خلع سلاح و در اردوگاههای تحت نظارت جنایتکاران سرکوبگر «میت، شورته و جاندارمه» محصور شوند. در یک کلام نمی خواهند برنده گان این نبرد، حماسه آفرینان کوبانی باشند. تلاشهای ترکیه و هم پیمانانش در بیان لفظی تغییر موضع، فقط برای کم کردن رسوایی خود است و بس. در مقابل حضور انسانهای مبارز و میلیونی در حمایت از کوبانی، امید به پیروزی را در دلها زنده نگه میدارد.
در کنار مبارزه سیاسی علیه ترکیه، تحریم و فشار اقتصادی به این دولت را فراموش نکنیم. نتایج فشار اقتصادی احتیاج به زمان طولانی تری دارد. اما با این وجود شائبه های تاثیرات تحریم سرمایه داران ترکیه و منبع های درآمد دولتی (منجمله درآمد توریستی) را مشاهده میکنیم. در این روزها برای جذب توریست از سوئد ، به تبلیغات پستی کم سابقه ای روی آورده اند.ادامه این تحریم ها باید تاثیراتش مثل رسوایی سیاسی برای ترکیه کاملا مشهود گردد، منجمله هواپیماههای ترکیه بدونه مسافر پرواز کنند. ترکیه از داعش به مثابه عصای دست خود استفاده میکرد، اکنون با شکستن این عصا باید ترکیه بیشتر از حامیان دگر «چولاخ» شود!
ابراهیم رستمی ۲۴ اکتبر ۲۰۱۴